Schronisko na Szrenicy

Schronisko na Szrenicy
Ilustracja
Schronisko w 2018 roku
Państwo

 Polska

Pasmo

Karkonosze, Sudety

Wysokość

1362 m n.p.m.

Data otwarcia

1922[1]

Właściciel

p. Kłopotowscy

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Schronisko na Szrenicy”
Ziemia50°47′31,14″N 15°30′49,13″E/50,791983 15,513647
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Schronisko na Szrenicy – wysokogórskie schronisko turystyczne w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy.

Położenie

Schronisko położone jest na wysokości 1362 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy, na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, na szczycie Szrenicy[1]. Schronisko na Szrenicy to duży masywny murowany budynek zbudowany na kopulastym szczycie Szrenicy, 60 m powyżej głównego grzbietu Karkonoszy[1]. Należy do największych wysokogórskich schronisk w Karkonoszach[1].

Historia

Pierwsze schronisko na Szrenicy wybudowano dopiero w latach 1921-1922 po nieprzedłużeniu koncesji przez władze czechosłowackie Franzowi Endlerowi, właścicielowi pobliskiego schroniska Endlerbaude (Vosecka bouda)[1]. Podobnie jak inne budowle w Karkonoszach, budynek zbudowano w przeważającej części z drewna. Zaprojektowany został przez jeleniogórskich architektów - braci Albert[1]. Do 1945 nosił on nazwę Reifträgerbaude, choć sporadycznie pojawiała się też nazwa Deutschböhmerhaus.

Lokalizacja obiektu, powodowana czynnikami politycznymi (niemal na granicy niemiecko-czechosłowackiej), nie była zbyt korzystna - panują w tym miejscu silne wiatry, długotrwałe opady oraz zjawisko szadzi. Budynek był dwupiętrowy o potężnej, surowej bryle, posiada czterospadowy, naczółkowy dach. Parter został podmurowany. Franz Endler gospodarzył w schronisku do śmierci w 1930, a później jego syn Kurt.

Po II wojnie światowej w schronisku mieściła się strażnica WOP, w 1951 zostało obiektem PTTK. Liczba miejsc stale się zmniejszała (ze 100 do ledwo 10 plus 30 w części gastronomicznej w 1967), podobnie jak standard usług. W 1967 zamknięto je z powodu złego stanu technicznego. W styczniu 1972 pożar zniszczył 70% powierzchni dachu[1].

W 1973 rozpoczęto remont, który trwał jednak bardzo długo, bo aż do 1991. W 1992 ruinę kupili prywatni właściciele - rodzina Kłopotowskich. 19 grudnia tego roku odbyło się ponowne, uroczyste otwarcie.

Poniżej schroniska na północno-wschodnim stoku Szrenicy mieści się górna stacja wyciągu krzesełkowego ze Szklarskiej Poręby na Szrenicę[1].

Wyposażenie schroniska

  • 90 miejsc noclegowych w pokojach od 2 do 15 osobowych,
  • sale jadalne i konferencyjne,
  • bufet.

Turystyka

Do schroniska prowadzi znakowany szlak turystyczny[2]:

Przypisy

  1. a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 211, 212. ISBN 83-7005-168-5.
  2. Mapa turystyczna. [dostęp 2018-05-12].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Schronisko Szrenica
  • Schronisko Szrenica - Reifträgerbaude, Berggasthof na portalu polska-org.pl
  • p
  • d
  • e
Schroniska i inne obiekty turystyczne w polskich Sudetach
Schroniska istniejące
Góry Bystrzyckie
Góry Izerskie
Góry Kamienne
Góry Opawskie
Góry Orlickie
  • Schronisko PTTK „Orlica”
Góry Sowie
Góry Stołowe
Karkonosze
Masyw ŚnieżnikaGóry Bialskie
Rudawy Janowickie
Pogórze Izerskie
Przedgórze Sudeckie
Schroniska nieistniejące
Góry Opawskie
Góry Orlickie
Góry Sowie
Góry Bystrzyckie
Karkonosze
Masyw ŚnieżnikaGóry Bialskie
Góry Wałbrzyskie
Rudawy Janowickie
Góry Izerskie
Góry Kaczawskie
Wzgórza Włodzickie