22 Pułk Ułanów Podkarpackich
Odznaka pamiątkowa 22 puł. | |||
Historia | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Sformowanie | 8 listopada 1920 | ||
Rozformowanie | 29 września 1939 | ||
Nazwa wyróżniająca | Podkarpackich | ||
Patron | |||
Tradycje | |||
Święto | 19 sierpnia[b] | ||
Nadanie sztandaru | 23 października 1923 | ||
Rodowód | 2 Lubelski Pułk Jazdy Ochotniczej | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy | mjr Romuald Niemojewski | ||
Ostatni | płk dypl. Władysław Płonka | ||
Działania zbrojne | |||
wojna polsko-bolszewicka kampania wrześniowa | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | Brody | ||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | X Brygada Jazdy | ||
|
22 pułk Ułanów Podkarpackich (22 puł) – oddział kawalerii Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W sierpniu i wrześniu 1920 w folwarku majątku dworskiego w miejscowości Nowosielce-Gniewosz, przemysłowiec lwowski, rotmistrz Henryk Towarnicki sformował 209 ochotniczy pułk ułanów[3]. Po 10 września 1920 decyzją ministra spraw wojskowych gen. Kazimierza Sosnkowskiego dokonano reorganizacji pułku, przemianowanego z ochotniczego na etatowy 209 pułk ułanów podkarpackich, którego dowódcą został mianowany płk Władysław Belina-Prażmowski (stanowisko objął 24 września), a jego zastępcą rtm. Towarnicki[4]. 7 października 1920 pułk zajął koszary w Przemyślu na Bakończycach[5].
W dniach 8–14 listopada 1920 do Przemyśla, transportami kolejowymi, został przewieziony 212 pułk ułanów, gdzie nastąpiło jego scalenie z 209 pułkiem ułanów podkarpackich z 212 pułkiem Ułanów Lubelskich w jeden oddział, który otrzymał nazwę – 22 pułk ułanów podkarpackich[6][7].
Kawalerowie Virtuti Militari
Żołnierze 2 Lubelskiego Pułku Jazdy Ochotniczej majora Jaworskiego odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za wojnę 1920[8]
por. Wiktor Czarnecki | kpr. Witold Fałęcki |
wachm. Zygmunt Jaworski | ułan Edward Rudnicki |
por. Zenon Sierzycki |
Pułk w okresie pokoju
20 października 1921 dowództwo pułku, 1 szwadron, szwadron karabinów maszynowych i szwadron zapasowy został przeniesiony do Hrubieszowa, natomiast 3 szwadron do Jaworowa, a 2 i 4 szwadron do Żurawicy.
Pod koniec grudnia 1920 roku dywizjon pod dowództwem podpułkownika Władysława Antoniego Rozlau w składzie 1 i 2 szwadronu z półszwadronem karabinów maszynowych został skierowany nad granicę polsko-radziecką[9].
W czerwcu 1923 roku dywizjon podpułkownika Rozlau zakończył działania nad granicą[9]. W tym roku dowództwo pułku, 1 szwadron, szwadron karabinów maszynowych i kadra szwadronu zapasowego stacjonowały w Radymnie, 4 szwadron w Jaworowie, a 2 i 3 szwadron w Hruszowie[10]. 6 grudnia 1923 roku na stanowisko dowódcy „Dyonu Hruszów” został przeniesiony major Leon Rajner-Kotulski[11].
Od czerwca 1924 oddział stacjonował w garnizonie Brody. Kadra szwadronu zapasowego w 1930 roku stacjonowała w Złoczowie[1]).
- Osobny artykuł: Święta wojskowe w Polsce.
Początkowo święto pułkowe obchodzono 19 sierpnia w rocznicę boju pod Skrzeszewem. Z uwagi na to, że w sierpniu jednostka przebywała na obozie letnim święto przeniesiono na dzień 22 czerwca[12]. 19 maja 1927 Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski ustanowił dzień 28 czerwca, jako datę święta pułkowego[13][1].
Pułk w planie mobilizacyjnym „S”[14] | ||
---|---|---|
Nazwa pododdziału | Termin | Miejsce mobilizacji |
dowódca pułku z drużyną | alarm | Brody |
pluton łączności | ||
1÷4 szwadrony | ||
szwadron karabinów maszynowych | ||
Kwatera Główna nr 114 (I eszelon) | ||
drużyna dowódcy dywizjonu kawalerii nr 42 | 7 | Złoczów |
szwadron kawalerii nr 1/42 | ||
pluton ckm nr 42 | ||
szwadron kawalerii nr 2/42 | 10 | |
kolumna taborowa nr 673 | 6 | |
kolumna taborowa nr 683 | 12 | |
Kwatera Główna nr 114 (II eszelon) | 4 | Brody |
poczta polowa nr 36 | ||
sąd polowy nr 114 | ||
uzupełnienie pułku do czasu „W” | 5 | |
szwadron marszowy 1/22 puł | 18 | |
pluton marszowy nr 1/42 | 30 | |
szwadron zapasowy | do 15 |
Z zapisów dziennika dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, gen. bryg. Władysława Langnera wynika, że „w nocy z 19/20 sierpnia 1939 skradziono z magazynu mobilizacyjnego jednego ze szwadronów 22 pułku kawalerii w Brodach dwa karabiny maszynowe. Wysłałem natychmiast na miejsce komisję w składzie prokuratora, szefa wywiadu oraz dowódcę plutonu żandarmerii ze Stanisławowa dla wykrycia sprawców. Po dokładnym sprawdzeniu ewidencji jeden z wartowników owej nocy miał zaznaczone, że jest podejrzany o należenie do organizacji bojowej ukraińskiej. Dzięki sprężystej akcji żandarmerii po kilku dniach karabiny maszynowe odnaleziono ukryte w stodole w rejonie Krasne”[15].
Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939[16][c] | |
---|---|
Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
dowódca pułku | płk dypl. Władysław Płonka |
I zastępca dowódcy | mjr dypl. Romuald Stankiewicz |
adiutant | rtm. Zygmunt Urbanowicz[d] * |
lekarz medycyny | por. lek. Henryk Suchnicki |
lekarz weterynarii | kpt. Stefan Polankiewicz |
młodszy lekarz weterynarii | ppor. rez. pdsc. Stefan Leśniak |
II zastępca dowódcy (kwatermistrz) | mjr Mieczysław Kozanecki |
oficer mobilizacyjny | rtm. Bolesław Rymsza |
zastępca oficera mobilizacyjnego | rtm. adm. (kaw.) Stefan Jan Weiss |
oficer administracyjno-materiałowy | rtm. Wincenty Ośmiałowski |
dowódca szwadronu gospodarczego | rtm. Zygmunt Urbanowicz (*) |
oficer gospodarczy | kpt. int. Henryk Franciszek Jaracz |
oficer żywnościowy | por. Jan Fijałkowski |
dowódca plutonu łączności | por. Stanisław Szczepan |
dowódca plutonu kolarzy | ppor. Jan Bolesław Kulczycki |
dowódca plutonu ppanc. | por. Stanisław Zbigniew Kuczera |
dowódca 1 szwadronu | p.o. ppor. Wacław Józef Zdyb |
dowódca plutonu | ppor. Józef Wania |
dowódca 2 szwadronu | rtm. Leon Podrez |
dowódca plutonu | por. Leopold Zimmer |
dowódca 3 szwadronu | p.o. por Kazimierz Józef Witold Łopuszański |
dowódca plutonu | ppor. Jan Wacław Kaciuba |
dowódca 4 szwadronu | rtm. Stanisław Franciszek Głowiński |
dowódca plutonu | ppor. Józef Stanisław Gajewski |
dowódca plutonu | ppor. Andrzej Rejmański |
dowódca szwadronu km | rtm. Leopold Letyński |
dowódca plutonu | por. Jan Baptysta Pawłowski |
dowódca plutonu | por. Leopold Jerzy Donhöffner |
dowódca plutonu | ppor. Jacek Edward Bielawski |
dowódca szwadronu zapasowego | rtm. Tadeusz Szenk |
zastępca dowódcy | vacat |
na kursie | rtm. Bazyli Marcisz |
na kursie | rtm. Czesław Florkowski |
na kursie | por. Rudolf Józef Plocek |
Szkoła podoficerska ckm Kresowej BK | |
komendant szkoły | rtm. Olgierd Jan Suryn (12 puł) |
Instruktor | ppor. Stanisław August Batycki (6 psk) |
Działania zbrojne
Kampanię wrześniową pułk odbył w składzie Kresowej BK. W drugim tygodniu wojny pułk został rozerwany w okolicach Zgierza, Strykowa i Głowna. Nastąpił odwrót w kierunku Modlina. Po przekroczeniu Wisły pułk dołączył do 1 pułku kawalerii KOP i dozorował Wisłę.
Od 13 września pułk w odwrocie w kierunku południowym. Walczył (28 i 29 września) pod Zofianką i Krzemieniem z Niemcami. Po ciężkich walkach dotarł do Sanu, gdzie w Bukowcu, pod Biłgorajem skapitulował. Tylko jeden pluton zdołał się przedrzeć na Węgry. Z pułku przeżyło tylko trzech oficerów.
Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939 | ||
---|---|---|
Stanowisko etatowe | Stopień, imię i nazwisko | Uwagi |
dowódca pułku | płk dypl. kaw. Władysław Płonka | Grupa Kawalerii „Chełm” †1940 Charków |
zastępca dowódcy pułku | mjr kaw. Mieczysław Kozanecki | †11 IX 1939 Babsk |
kwatermistrz | rtm. Leopold Letyński | †1940 Charków[19] |
adiutant i dowódca szwadronu gospodarczego | rtm. Wincenty Ośmiałowski | Grupa Kawalerii „Chełm” †1940 Charków[20] |
lekarz weterynarii | kpt. lek. wet. Stefan Polankiewicz | Grupa Kawalerii „Chełm” †1940 Charków[21] |
dowódca 1 szwadronu | rtm. Czesław Florkowski | Grupa Kawalerii „Chełm”, niewola sowiecka |
dowódca 2 szwadronu | por. kaw. Kazimierz Józef Witold Łopuszański | Grupa Kawalerii „Chełm” †1940 Katyń[22] |
dowódca 3 szwadronu | rtm. Bazyli Marcisz | |
dowódca 4 szwadronu | por. kaw. Stanisław Zbigniew Kuczera | |
dowódca szwadronu ckm | por. kaw. Jan Baptysta Pawłowski | †1940 Katyń[23] |
Mapy walk pułku
- Pułk walczył w składzie Kresowej BK
-
Symbole pułkowe
Sztandar
- Osobny artykuł: Polskie sztandary wojskowe.
Grono przemysłowców Borysławia postanowiło ofiarować pułkowi sztandar[24]. Po zatwierdzeniu projektu sztandaru przez władze 23 października 1923 roku w Przemyślu odbyło się jego uroczyste wręczenie, którego dokonał inspektor Armii gen. broni Lucjan Żeligowski. Pośrodku prawej strony sztandaru widnieje Biały Orzeł otoczony złotym wieńcem, a w rogach monogramy pułku okolone wawrzynem. Po lewej stronie sztandaru widnieje napis „Honor i Ojczyzna”, który jest otoczony wieńcem laurowym. W rogach znajdują się: herby Lwowa z napisem „209 pułk ułanów podkarpackich – 25.VII 1920” i Lublina z napisem „212-y pułk ułanów Lubelskich – 25.VIII 1920”. W dolnej części emblemat górniczy z napisem „22-i pułk ułanów – 10.I 1921” oraz wizerunek św. Barbary z napisem „1922”[25].
Odznaka pamiątkowa
- Osobny artykuł: Odznaka pamiątkowa jednostki wojskowej.
10 lutego 1925 Minister Spraw Wojskowych, generał dywizji Władysław Sikorski zatwierdził wzór odznaki pamiątkowej 22 pułku ułanów[26]. Odznaka o wymiarach 50x50 mm (od 1928 - 37x37 mm) ma kształt zbliżony do krzyża maltańskiego o złotych krawędziach, którego ramiona pokryte są białą emalią z czerwonym trójkątem. Na środku krzyża nałożona czerwona tarcza z białym emaliowanym godłem wz. 1919. Między ramionami krzyża krąg w kształcie srebrnych promieni nawiązujących do promieni słońca w herbie Podola. Odznaka dwuczęściowa, wykonana w srebrze lub w tombaku srebrzonym, emaliowana. Autorem projektu odznaki był porucznik Stefan Oskar Pronaszko, a wykonawcą Wiktor Gontarczyk z Warszawy[27][28].
Barwy
3 maja 1921 Minister Spraw Wojskowych, generał porucznik Kazimierz Sosnkowski „zatwierdził dla 22 p.uł. (b. 209 p.uł.) proporczyk biały z amarantowym trójkątem przy drzewcu”[29].
- Osobny artykuł: Barwy jednostek kawalerii Wojska Polskiego.
Proporczyk | Opis[30][31] |
---|---|
proporczyk biały z amarantowym trójkątem przy drzewcu | |
proporczyk dowództwa w 1939 | |
proporczyk 1 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 2 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 3 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 4 szwadronu w 1939 | |
proporczyk szwadronu ckm w 1939 | |
proporczyk plutonu łączności w 1939 | |
Inne | Opis |
Na czapce rogatywce – otok biały[32] | |
Szasery ciemnogranatowe z białymi lampasami i białą wypustką[33] | |
„Łapka” (do 1921[e]) – karmazynowa[f] |
Żurawiejki
- Osobny artykuł: Żurawiejka.
- Śmierdzą naftą, robią długi,
- To jest Pułk "Dwudziesty drugi".
- Tańczą świetnie i namiętnie,
- Panny ich całują chętnie.
Podkarpaccy ułani
- Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 22 Pułku Ułanów Podkarpackich.
- Dowódcy pułku
- płk Władysław Belina-Prażmowski (24 IX 1920 - )
- mjr Romuald Niemojewski (I 1920 - 1921)
- ppłk / płk kaw. Władysław Fibich (1921 - 31 XII 1926 → dyspozycja dowódcy OK VI[35])
- ppłk dypl. kaw. Jerzy Grobicki (31 XII 1926[36] - XII 1929 → wykładowca WSWoj.[37])
- ppłk / płk dypl. kaw. Stanisław Rostworowski (XII 1929 - VII 1935 → stan spoczynku z dniem 31 VIII 1935)
- ppłk kaw. Eugeniusz Józef Jasiewicz (4 VII 1935 - 1937 → komendant miasta Łodzi)
- płk dypl. kaw. Władysław Płonka (1937 - IX 1939)
- Zastępcy dowódcy pułku (od 1938 roku - I zastępca dowódcy)
- rtm. Henryk Towarnicki (IX 1920 - )
- ppłk Władysław Rozlau (25 VII 1922[38] - 1923 → dowódca 21 puł)
- ppłk tyt. płk kaw. Jan Bronikowski (do 20 X 1923 → zastępca dowódcy 12 puł[39][40])
- ppłk kaw. Michał Cieński (IV 1924[41] – I 1927 → dyspozycja dowódcy OK VI[42])
- mjr / ppłk kaw. Mikołaj Kazimierz Więckowski (II 1927 – III 1929 → dowódca 4 psk)
- mjr dypl. kaw. dr Mieczysław Grużewski (6 VII 1929[43] - I 1931)
- ppłk kaw. Eugeniusz Józef Jasiewicz (I 1931 - VII 1935 → dowódca pułku[44])
- mjr / ppłk dypl. kaw. Aleksander Niedziński (od VIII 1935[45])
- mjr dypl. kaw. Romuald Stankiewicz (1939)
- II zastępcy dowódcy pułku - Kwatermistrzowie
- mjr kaw. Mieczysław Kozanecki (1939)
Żołnierze 22 pułku ułanów - ofiary zbrodni katyńskiej
Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[46] oraz Muzeum Katyńskie[47][g][h].
Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
---|---|---|---|---|
Karczewski Kazimierz | porucznik rezerwy | nauczyciel | gimnazjum | Charków |
Konopko Eugeniusz | porucznik rezerwy | urzędnik | pracował w Tarnopolu | ULK |
Letyński Leopold[50] | rotmistrz | żołnierz zawodowy | Charków | |
Łopuszański Kazimierz[51] | porucznik | żołnierz zawodowy | Katyń | |
Ośmiałowski Wincenty[52] | rotmistrz | żołnierz zawodowy | Charków | |
Pawłowski Jan Baptysta[53] | porucznik | żołnierz zawodowy | Katyń | |
Pełka Stanisław | porucznik rezerwy | nauczyciel | Charków | |
Szczeniowski Władysław | podporucznik rezerwy | urzędnik | pracował w Lublinie | Katyń |
Szeptycki Andrzej[54] | podporucznik rezerwy | prawnik | Katyń | |
Załęski Jan | porucznik rezerwy | inżynier architekt | Charków | |
Zimmer Leopold[55] | porucznik | żołnierz zawodowy | Katyń |
Upamiętnienie
- Skrzeszew - pomnik ku czci żołnierzy 22 pułku ułanów poległych w 1920
Uwagi
- ↑ Nazwa oddziału „22 Pułk Ułanów im. Ks. Jeremiego Wiśniowieckiego” nie została zatwierdzona przez Ministra Spraw Wojskowych[1].
- ↑ W rocznicę bitwy pod Skrzeszowem[2].
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[17].
- ↑ Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednocześnie więcej niż jedną funkcję[18].
- ↑ W 1921 roku przywrócono barwne proporczyki w broniach jezdnych.
- ↑ Karmazynowe patki ułanów (zamiast proporczyków) nawiązywały do dawnych barw mundurów i wyłogów tych formacji od XVIII wieku po 1831[34].
- ↑ Jeśli nie zaznaczono inaczej, miejsce służby żołnierzy zawodowych przed mobilizacją podano za: Ryszard Rybka, Kamil Stepan; Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939[48] .
- ↑ Jeśli nie zaznaczono inaczej, informacje o żołnierzach znajdujących się na Białoruskiej Liście Katyńskiej pochodzą z książki: Maciej Wyrwa; Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940[49] .
Przypisy
- ↑ a b c Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 35.
- ↑ Filipow i Wróblewski 1992 ↓, s. 41.
- ↑ Laudyn 1929 ↓, s. 3, 14-16.
- ↑ Laudyn 1929 ↓, s. 16.
- ↑ Jankowski i Tym 2012 ↓, s. 12.
- ↑ Laudyn 1929 ↓, s. 17.
- ↑ Jankowski i Tym 2012 ↓, s. 12–13.
- ↑ Laudyn 1929 ↓, s. 20.
- ↑ a b Laudyn 1929 ↓, s. 18.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 644.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 6 grudnia 1923 roku, s. 698.
- ↑ Laudyn 1929 ↓, s. 19.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
- ↑ Wojciechowski 2010 ↓, s. 25.
- ↑ Nie publikowany fragment dziennika generała Langnera, oprac. Wojciech Włodarkiewicz, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3 (157), Warszawa 1996, ISSN 0043-7182, s. 180-181.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 705–706.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 296.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 392.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 426.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 362.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 468.
- ↑ Satora 1990 ↓, s. 237.
- ↑ Laudyn 1929 ↓, s. 18-19.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 5 z 10 lutego 1925 roku, poz. 51.
- ↑ Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 203–204.
- ↑ Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 5.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 17 z 3 maja 1921 roku, poz. 330.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. nr 22 z 4 sierpnia 1927 roku, poz.268
- ↑ Smaczny 1989 ↓, s. 382.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. nr nr 6 z 24 lutego 1928 roku, poz.66
- ↑ Smaczny 1989 ↓, s. 377.
- ↑ Żygulski (jun.) i Wielecki 1988 ↓, s. 116.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 12 stycznia 1927 roku, s. 4.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 12 stycznia 1927 roku, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 385.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 12 sierpnia 1922 roku, s. 608.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 listopada 1923 roku, s. 731.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 643 podpułkownik tytularny pułkownik Jan Bronikowski był jednocześnie komendantem Kadry Szwadronu Zapasowego.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 17 kwietnia 1924 roku, s. 215.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 11.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 192.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 93.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 98.
- ↑ Katyń – miejsca pamięci. [dostęp 2022-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-19)].
- ↑ Muzeum Katyńskie – Księgi Cmentarne.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓.
- ↑ Wyrwa 2015 ↓.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6163.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 2137.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6730.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 2769.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 3637.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4350.
Bibliografia
- "Almanach oficerski": praca zbiorowa, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 22 pułk ułanów. T. 31. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Cezary Jankowski, Juliusz S. Tym: Historia pułku. W: 22 Pułk Ułanów Podkarpackich. Kraków: Edipresse Polska SA, 2012, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. ISBN 978-83-7769-352-0.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Krzysztof Filipow, Bohdan Wróblewski: Odznaki pamiątkowe Wojska Polskiego 1921–1939. Kawaleria. Warszawa: Feniks editions, 1992. ISBN 83-900217-3-0.
- "Księga jazdy polskiej": pod protektoratem marsz. Edwarda Śmigłego–Rydza. Warszawa 1936. Reprint: Wydawnictwo Bellona Warszawa 1993
- Władysław Laudyn: Zarys historji wojennej 22-go pułku Ułanów Podkarpackich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.
- Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-2043299-2.
- Henryk Smaczny: Księga kawalerii polskiej 1914-1947: rodowody, barwa, broń. Warszawa: TESCO, 1989. ISBN 83-00-02555-3.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Jerzy Wojciechowski: Kawaleria w planie mobilizacyjnym „S”. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2010. ISBN 978-83-62046-24-9.
- Maciej Wyrwa: Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940. Pruszków: Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, 2015. ISBN 978-83-64486-31-9.
- Zdzisław Żygulski (jun.), Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.
- p
- d
- e
Korpus, dywizje, GO Jazdy | |
---|---|
Brygady jazdy (wojenne) | |
Brygady jazdy | |
Dywizje kawalerii |
|
Samodzielne brygady kawalerii | |
Brygady kawalerii | |
Brygady kawalerii (1929–1937) | |
Grupy Operacyjne Kawalerii 1939 | |
Brygady kawalerii 1939 | |
Jednostki improwizowane w 1939 | |
Pułki ułanów (szwoleżerów) | |
Pułki strzelców konnych (dragonów) | |
Dywizjony artylerii konnej | |
szwadrony pionierów | |
szwadrony łączności |
|
Inne | |
Kawaleria zmotoryzowana |
|
Ośrodki zapasowe kawalerii | |
Improwizowane (rezerwowe) oddziały kawalerii (1939) |
- p
- d
- e