20 Dywizjon Artylerii Rakietowej
Odznaka 20 Dywizjonu, noszona na rękawie kurtki mundurowej | |||
Historia | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Sformowanie | 1966 | ||
Rozformowanie | 1995 | ||
Organizacja | |||
Numer | JW 2344 | ||
Dyslokacja | Gdańsk | ||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Rodzaj wojsk | Artyleria | ||
Podległość | 7 Łużycka Dywizja Desantowa | ||
Skład | patrz tekst | ||
|
20 Dywizjon Artylerii Rakietowej (20 dar; od 1986 20 Dywizjon Artylerii Mieszanej) – pododdział artylerii rakietowej Wojska Polskiego istniejący w latach 1966–1995.
Dywizjon wchodził w skład 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej, a potem w strukturze 7 Łużyckiej Brygady Obrony Wybrzeża. Stacjonował w Gdańsku. Znakiem rozpoznawczym jednostki był symbol kotwicy na jasnozielonym tle[1].
Formowanie i zmiany organizacyjne
20 Dywizjon Artylerii Rakietowej powstał w 1966[2] z wydzielonego dywizjonu wyrzutni BM-21 Grad poprzednio należących do 41 pułku artylerii lekkiej. Siedzibą jednostki stały się koszary przy ul. Grunwaldzkiej w Gdańsku-Wrzeszczu. Podstawowym środkiem bojowym jednostki były dwie baterie po dwa plutony ogniowe, każdy wyposażony w dwie wyrzutnie BM-21.
W 1986 roku, w wyniku reorganizacji 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej w 7 Łużycką Brygadę Obrony Wybrzeża dywizjon został przemianowany na 20 Dywizjon Artylerii Mieszanej[3]. W tym czasie został także przezbrojony: jedną z baterii wyrzutni BM-21 rozformowano, zaś w jej miejsce powstały dwie baterie haubic samobieżnych 2S1 Goździk o podwyższonej pływalności[4]. W skład każdej z nich wchodziły po dwa plutony, każdy wyposażony w trzy haubice[4].
W wyniku rozformowania 7 Brygady, w 1995 roku jednostka przestała istnieć. Jej pozostałości wcielono do skadrowanej 1 Gdańskiej Brygady Obrony Terytorialnej.
Struktura organizacyjna
W latach 1966–1986
- Dowództwo i sztab
- bateria dowodzenia
- dwie baterie artylerii rakietowej
- drużyna dowodzenia
- dwa plutony ogniowe po dwie wyrzutnie BM 21
- pluton remontowy
- pluton gospodarczy
Razem 185–200 osób[2].
W latach 1986–1995
- Dowództwo i sztab
- bateria dowodzenia
- dwie baterie artylerii samobieżnej
- dwa plutony ogniowe po trzy haubice 2S1[4]
- bateria artylerii rakietowej
- dwa plutony ogniowe po trzy wyrzutnie BM-21
- pluton remontowy
- pluton zaopatrzenia
- pluton medyczny
Razem w dam 257 osób[5], 12 haubic 2S1 i 6 wyrzutni BM-21.
Przypisy
- ↑ Mazurek i Wąsikowski 2014 ↓, s. 165.
- ↑ a b Mazurek 2013a ↓, s. 30.
- ↑ Pacek, Polak i Mazurek 2014a ↓, s. 77.
- ↑ a b c Mazurek 2013b ↓, s. 20.
- ↑ Pacek, Polak i Mazurek 2014b ↓, s. 278.
Bibliografia
- 23 Dywizja Desantowa oraz 7 Łużycka Dywizja Desantowa w systemie Obrony wybrzeża w Polsce (1958-1986), [w:] BogusławB. Pacek BogusławB., AndrzejA. Polak AndrzejA., WojciechW. Mazurek WojciechW. (red.), 7 Łużycka Dywizja Desantowa 1963-1986, Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014a, s. 350, ISBN 978-83-7523-333-9 .
- Skład i stan osobowy 7. Brydady Obrony Wybrzeża przed reorganizacją i po reorganizacji na dzień 31.12.1989, [w:] BogusławB. Pacek BogusławB., AndrzejA. Polak AndrzejA., WojciechW. Mazurek WojciechW. (red.), 7 Łużycka Dywizja Desantowa 1963-1986, Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014b, s. 350, ISBN 978-83-7523-333-9 .
- WojciechW. Mazurek WojciechW., 7. Łużycka Dywizja Desantowa (1963-1986), „Ilustrowany Magazyn Wojskowy Armia”, 4 (56), Kagero, kwiecień 2013a, s. 30, ISSN 1898-1496 .
- WojciechW. Mazurek WojciechW., 7. Łużycka Dywizja Desantowa. Zarys Historii, [w:] RyszardR. Bogacki (red.), 7. "Łużycka" Dywizja Desantowa 1963-1986: historia, działalność, symbolika, barwa i broń, Katalog wystawy w Centralnym Muzeum Morskim, Gdańsk: Centralne Muzeum Morskie, 2013b, s. 47, ISBN 978-83-64150-01-2 .
- JacekJ. Mazurek JacekJ., JózefJ. Wąsikowski JózefJ., Symbolika i mundur Jednostek Obrony Wybrzeża w latach 1963-1994, [w:] 7. Łuzycka Dywizja Desantowa 1963-1986: miejsce, rola i zadania Wojsk Obrony Wybrzeża w systemie obronnym Polski, Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014, s. 350, ISBN 978-83-7523-33-9 .
- Bóg wojny w desantowej służbie; o artylerii "niebieskich beretów" słów kilka, [w:] PiotrP. Gaik PiotrP., 7. Łużycka Dywizja Desantowa 1963-1986, Warszawa: Wydawnictwo AON, 2014, ISBN 978-83-7523-333-9 .
- EdwardE. Wejner EdwardE., Wojsko i politycy bez retuszu, Toruń: Adam Marszałek, 2006, ISBN 978-83-7441-420-3 .
- p
- d
- e
Dywizje artylerii | |
---|---|
Brygady artylerii |
|
Pułki moździerzy | |
Pułki artylerii lekkiej | |
Pułki artylerii ciężkiej | |
Pułki artylerii przeciwpancernej |
|
Pułki artylerii haubic | |
Pułki artylerii | |
Polowe Techniczne Bazy Rakietowe | |
Dywizjony rakiet taktycznych | |
Dywizjony dowozu rakiet | |
Dywizjony artylerii BROT |
- p
- d
- e
Artyleria ciągniona |
|
---|---|
Artyleria samobieżna | |
Artyleria rakietowa |