Kızılötesi spektroskopi

Kızılötesi spektroskopi (IR spektroskopisi veya titreşim spektroskopisi), kızılötesi radyasyonun madde ile soğurma, emisyon veya yansıma yoluyla etkileşiminin ölçümüdür. Katı, sıvı veya gaz hâlindeki kimyasal maddeleri veya fonksiyonel grupları incelemek ve tanımlamak için kullanılır. Yeni malzemeleri karakterize etmek veya bilinen ve bilinmeyen numuneleri tanımlayıp doğrulamak için kullanılabilir. Kızılötesi spektroskopi yöntemi, kızılötesi spektrometre (veya spektrofotometre) adı verilen ve kızılötesi spektrum üreten bir aletle gerçekleştirilir.

Emilim bandı

IR spektroskopisi genellikle yapıları tanımlamak için kullanılır çünkü fonksiyonel gruplar hem yoğunluk hem de konum (frekans) açısından karakteristik bantlara yol açar. Bu bantların konumları aşağıda gösterildiği gibi korelasyon tablolarında özetlenmiştir.

Bölgeler

Bir spektrograf genellikle iki bölgeye sahip olarak yorumlanır:[1]

  • Fonksiyonel grup bölgesi ≥ 1 , 500  cm − 1 {\displaystyle \geq 1,500{\text{ cm}}^{-1}}

Fonksiyonel bölgede, fonksiyonel grup başına bir ila birkaç çukur vardır.

  • Parmakizi bölgesi < 1 , 500  cm − 1 {\displaystyle <1,500{\text{ cm}}^{-1}}

Parmakizi bölgesinde, bileşiği belirlemek için parmakizi gibi kullanılabilecek karmaşık bir desen oluşturan birçok çukur vardır.[1]

Kaynakça

  1. ^ a b Smith, Janice Gorzynski (2011). "Chapter 13 Mass Spectrometry and Infrared Spectroscopy". Hodge, Tami; Nemmers, Donna; Klein, Jayne (Ed.). Organic chemistry (3rd bas.). New York, NY: McGraw-Hill. ss. 463-488. ISBN 978-0-07-337562-5. 28 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2018.  Bilinmeyen parametre |bölümbiçimi= görmezden gelindi (yardım)