Anne de Pisseleu

Anne de Pisseleu d'Heilly
Étampes düşesi

Doğum	1508^[1]
Ölüm	1580 (71-72 yaşlarında)
Eş(ler)i	IV. Jean de Brosse
Hanedan	Pisseleu Hanedanı
Babası	Guillaume de Pisseleu
Annesi	Anne Sanguin

Anne de Pisseleu d'Heilly (1508 - 1580), Étampes düşesi, ve Fransa kralı I. François'in metresiydi. Picardieli soylu Guillaume de Pisseleu ve Anne Sanguin'in kızıydı. 1522'den önce Fransa kraliyet sarayına geldi^[2] ve Marie de Luxembourg'un ardından I. François'in annesi Angoulême düşesi Louise de Savoie'un nedimelerinden biri oldu.^[3]

Hayatı

Anne, I. François'in Madrid'deki esaretinden dönüşü (1526) sonrası kralın metresi oldu ve François, uzun süredir metresi olan Françoise de Foix'u Anne için terk etti.^[4] Anne, neşeli, güzel, zeki ve kültürlü olarak tanımlanmıştır.^[5] İkilinin ilişkisi, Anne'nin kraliyet renklerini giymeye başlamasıyla resmiyet kazandı.^[6] Anne, yeni kraliçe Avusturyalı Eleanor'un baş nedimesi olarak atandı ve daha sonra François'in iki kızının mürebbiyesi oldu.^[6] Anne, François üzerindeki etkisini ailesinin nüfuzunu artırmak ve zenginleştirmek için kullandı;^[7] kardeşi Adrien d'Heilly, Picardie birliğinin komutanı oldu;^[7] amcası Antoine Sanguin, 1533'te Orléans piskoposu ve 1539'da kardinal;^[7] diğer üç kardeşi de piskopos oldu.^[7] 1534 yılında François, Anne'yi IV. Jean de Brosse ile evlendirdi ve onu Étampes dükü yaptı.^[8]

Sarayda yükselişi

1540 yılında Montmorency dükü'nün siyasi düşüşüyle birlikte, Anne saraydaki nüfuzunu arttırdı.^[1]^[9] Yabancı diplomatlar, isteklerinin başarıya ulaşması için Anne'nin desteğini kazanmaları gerektiğini çabucak öğrendiler.^[9] Bunu yaparken de, Kraliçe Eleanor'un saraydaki konumunu gasp etmeye başladı.^[9] Anne, siyasi etkisini Amiral Chabot'u serbest bıraktırarak gösterdi, bu süreçte kız kardeşi Louise'i Chabot'un yeğeniyle evlendirdi.^[10]

Bu kadar yetki ve nüfuza rağmen, Anne dengesiz bir yapıya sahipti.^[11] 1545 yılında, terfi olmasında payı olmasına rağmen Amiral Claude d'Annebault'u gözden düşürmeye çalıştı.^[11] Başpiskopos Tournon, Anne'in entrikalarını engellenmek istedi. Anne ise başpiskoposu yalancılıkla suçladı.^[11]

Anne'in, özellikle I. François'in saltanatının son yıllarında, saraydaki etkisi büyümeye devam etti.^[8] Sıkı bir Protestan olarak, sevgilisi I. François'e danışmanlık yaptı.^[12]^[13]

Düşüşü

Anne, I. François'in sarayında yaptıkları yüzünden birçok düşman edinmişti.^[14] Mart 1547'de I. François'in ölümünden sonra, yeni kral II. Henri, Anne'i saraydan kovdu ve mallarına el koydu.^[15] 1548 yılında, Anne sapkınlık suçlamasıyla yargılanma tehdidiyle karşı karşıya kaldı.^[16] II. Henri, muhtemelen Anne'in babasına duyduğu saygı yüzünden bu yargılamayı gerçekleştirmedi.^[16] Kocası IV. Jean, Anne'i parasını çalmakla ve ailesinin onurunu lekelemekle suçlayarak onu geçici olarak La Hardoinaye şatosuna hapsettirdi.^[16]

Anne, bunlara rağmen Paris'te mülkleri ve 47,615 altınlık bir sermaye ile hâlâ zengin bir kadındı.^[16] Mart 1560'ta, yeğeninin, Frontenay baronu ile evlenmesi için 114,000 altın verdi.^[17] Anne, bir diğer yeğeni Jean d'Heilly'nin ilk evliliği için 30,000 altın harcadı.^[18] İlerleyen yaşlarında da yeğenlerinin ve kuzenlerinin hayatlarına etki etmeye devam etti.^[18]

1580'de yaklaşık 71-72 yaşlarındayken öldü.^[15]

Kaynakça

Dipnot

^ ^a ^b Potter 1993, s. 135.
^ La Fayette 1950, s. 50.
^ Knecht 1994, s. 249.
^ Wellman 2013, s. 143-144.
^ Wellman 2013, s. 170,172.
^ ^a ^b Wellman 2013, s. 172.
^ ^a ^b ^c ^d Potter 1993, s. 136.
^ ^a ^b Knecht 1994, s. 290.
^ ^a ^b ^c Wellman 2013, s. 174.
^ Potter 2007, s. 135.
^ ^a ^b ^c Knecht 1982, s. 411.
^ Potter 2007, s. 130.
^ Crawford 2010, s. 201.
^ Knecht 1982, s. 410.
^ ^a ^b Wellman 2013, s. 177.
^ ^a ^b ^c ^d Potter 1990, s. 8.
^ Potter 1990, s. 6.
^ ^a ^b Potter 1990, s. 10.

Genel

Crawford, Katherine (2010). The Sexual Culture of the French Renaissance. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-76989-1.
Knecht, R.J. (1982). Francis I. Cambridge University Press. ISBN 0-521-24344-0.
Knecht, R.J. (1994). Renaissance Warrior and Patron: The Reign of Francis I. Cambridge University Press. ISBN 0-521-57885-X.
La Fayette, Madame de (1950). Magne, Emile (Ed.). La Princesse de Clèves (Fransızca). Librairie E. Droz. ISBN 978-1-77545-492-2.
Potter, David (1990). "Marriage and Cruelty among the Protestant Nobility in Sixteenth-Century France: Diane de Barbançon and Jean de Rohan, 1561-7". European History Quarterly. Cilt 20 issue: January 1. s. 5–38. doi:10.1177/026569149002000101.
Potter, David (1993). War and Government in the French Provinces. Cambridge University Press. ISBN 0-521-43189-1.
Potter, David (2007). "Politics and Faction at the Court of Francis I: The Duchesse D'Etampes, Montmorency and the Dauphin Henri". French History. 21, Issue 2, Jun (2). Oxford University Press. ss. 127-146. doi:10.1093/fh/crm005.
Wellman, Kathleen (2013). Queens and Mistresses of Renaissance France. Yale University Press. ISBN 978-0-300-17885-2.