Doris Duranti

Doris Duranti
glumica
Biografske informacije
Rođenje	(1917-04-25)25. 4. 1917. Livorno, Italija
Smrt	10. 3. 1995. (dob: 77)[1] Santo Domingo, Dominikanska Republika
Profesionalne informacije
Zanimanje	glumica
Opus
Djelatni period	1935-1975

Doris Duranti (25. april 1917 – 10. mart 1995) bila je italijanska glumica, koja je uživala status filmske zvijezde krajem 1930-ih i početka 1940-ih. Popularnost su donijeli tzv. filmovi bijelih telefona, a s vremenom je stvorila žestoko suparništvo sa kolegicom Clarom Calamai. Ono se, između ostalog, odrazilo i kroz njenu odluku da 1942. godine u filmu Carmela nastupi golih grudi, potaknuta presedanom koji je Calamai napravila u svom filmu La cena delle beffe. Na karijeru Doris Duranti je značajan uticaj imala njena ljubavna veza sa Alessandrom Pavolinijem, ministrom narodne kulture u fašističkoj vladi; nakon pada Mussolinijevog režima 1943. godine se sa Pavolinijem povukla na sjever te u novoosnovanoj Italijanskoj socijalnoj republici snimila nekoliko filmova u venecijanskom studiju Cinevilkaggio. Na kraju rata, nedugo nakon prije nego što će ga partizani uhvatiti i pogubiti, Pavolini joj je omogućio da pronađe utočište u Švicarskoj. Odatle je emigrirala u Dominikansku Republiku gdje će, usprkos povremenih nastupa u poratnim filmovima, provesti najveći dio ostatka života.

• Il serpente a sonagli, rež. Raffaello Matarazzo (1935)
• Freccia d'oro, rež. Piero Ballerini e Corrado D'Errico (1935)
• Aldebaran, rež. Alessandro Blasetti (1935)
• Lo squadrone bianco, rež. Augusto Genina (1936)
• Ginevra degli Almieri, rež. Guido Brignone (1936)
• Amazzoni bianche, rež. Gennaro Righelli (1936)
• La gondola delle chimere, rež. Augusto Genina (1936)
• Vivere!, rež. Guido Brignone (1937)
• Sentinelle di bronzo, rež. Romolo Marcellini (1937)
• Sotto la croce del sud, rež. Guido Brignone (1938)
• Diamanti, rež. Corrado D'Errico (1939)
• Cavalleria rusticana, rež. Amleto Palermi (1939)
• Ricchezza senza domani, rež. Ferdinando Maria Poggioli (1940)
• È sbarcato un marinaio, rež. Piero Ballerini (1940)
• Il cavaliere di Kruja, rež. Carlo Campogalliani (1940)
• La figlia del Corsaro Verde, rež. Enrico Guazzoni (1941)
• Il re si diverte, rež. Mario Bonnard (1941)
• Capitan Tempesta, rež. Corrado D'Errico (1942)
• Tragica notte, rež. Mario Soldati (1942)
• Il leone di Damasco, rež. Corrado D'Errico e Enrico Guazzoni (1942)
• Giarabub, rež. Goffredo Alessandrini (1942)
• La contessa Castiglione, rež. Flavio Calzavara (1942)
• Carmela, rež. Flavio Calzavara (1942)
• Calafuria, rež. Flavio Calzavara (1943)
• Rosalba, rež. Max Calandri e Ferruccio Cerio (1944)
• Resurrezione, rež. Flavio Calzavara (1944)
• Nessuno torna indietro, rež. Alessandro Blasetti (1945)
• Il voto, rež. Mario Bonnard (1950)
• I falsari, rež. Franco Rossi (1950)
• Estrela da Manhã, rež. Jonald (1950)
• Clandestino a Trieste, rež. Guido Salvini (1951)
• Tragico ritorno, rež. Pier Luigi Faraldo (1952)
• La storia del Fornaretto di Venezia, rež. Giacinto Solito (1952)
• Pentimento, rež. Mario Costa (1952)
• Papà ti ricordo, rež. Mario Volpe (1952)
• A fil di spada, rež. Carlo Ludovico Bragaglia (1952)
• L'ora della verità (La Minute de vérité), rež. Jean Delannoy (1952)
• Il bacio dell'aurora, rež. Gianfranco Parolini (1953)
• La muta di Portici, rež. Giorgio Ansoldi (1954)
• François il contrabbandiere, rež. Gianfranco Parolini (1954)
• Flight 971, rež. Rafael J. Salvia (1954)
• Divina creatura, rež. Giuseppe Patroni Griffi (1976)

Doris Duranti na Wikimedijinoj ostavi

• Scheda su Doris Duranti della Rivista del Cinematografo (it)
• Doris Duranti na sajtu IMDb
• Doris Duranti na Find a Grave