Aristotelov univerzitet u Solunu

Aristotelov univerzitet u Solunu
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Historija
Moto	Μούσαις Χάρισι Θῦε
Moto (sh.)	Žrtvovanje muzama i haritama
Osnivanje	1925. (prva predavanja od 1926.)[1]
Generalno
Vrsta	javni univerzitet
Administracija
Akademsko osoblje	2,024
Studenti
Broj studenata   – dodiplomci   – diplomci   – doktoranti	70,000 61,000 4,520 3,952
Udruženja	ERASMUS, Mreža univerziteta Balkana, AUE, UM
Lokacija
Sjedište   – grad   – pokrajina   – država	Solun Centralna Makedonija Grčka
Kampus	230,000 m2
Službene stranice
Aristotelov univerzitet u Solunu

Aristotelov univerzitet u Solunu (grčki:Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) je jedna od najstarijih i najprestižnijih visoko-obrazovnih institucija u Grčkoj. Aristotelov univerzitet u Solunu je najveći univerzitet u Grčkoj i na Balkanu. Univerzitet nosi ime filozofa Aristotela koji je rođen u Stageiri, 55 kilometara istočno od grada.^[1] Centralni kampus nalazi se u centru Soluna gdje zauzima 230 000 metara kvadratnih prostora. Jezik na kojemu se odvijaju predavanja je grčki, iako se deo kolegija za međunarodne studente organizuje i na engleskom, francuskom, nemačkom i italijanskom jeziku.

Univerzitet je osnovan 1925. godine za vreme vlade Aleksandrosa Papanastasiosa na osnovu zakona pod brojem 3341/14-6-25, a prva predavanja na Filozofskom fakultetu započela su 1926. godine.^[1] Sledeće godine otvoreni su i studiji matematike i prirodnih nauka.^[1] Bio je to drugi grčki univerzitet posle Nacionalnog i Kapodistriasovog univerziteta u Ateni koji je osnovan još 1837. godine. Univerzitet je izgrađen na parceli starog jevrejskog groblja u Solunu koje su nacisti posle u potpunosti uništili u periodu Drugog svetskog rata. Elefterios Venizelos je na kraju Prvog svetskog rata nameravao da drugi grčki univerzitet otvori u Smirni (današnjem turskom Izmiru), dok je Univerzitet u Solunu trebao da bude treći po redu.^[2] Za vreme okupacije grčke su vlasti i otvorile Univerzitet u Smirni ali grad posle Grčko-turskog rata nije ostao deo Grčke dok su njegove nove neo-vizantijske reprezentativne zgrade prenamenjene i preuređene.^[3] Tako je Solun postao drugi centar na severu Grčke i drugi univerzitetski centar zemlje. Od 1926. do 1950. univerzitet je razvijan kao de fakto federirani univerzitet gde su različite većinom neovisne škole (fakulteti) nominalno smatrane delom istog univerziteta. Sličan se model koristi do danas na britanskom Univerzitetu u Londonu.

Kao jedan od javnih univerziteta Aristotelov univerzitet je pravno lice sa punom autonomijom. Institucija se financira primarno od strane države i potpada pod okvirnu kontrolu od strane Ministarstva obrazovanja i verskih poslova grčke vlade koje je odgovorno za visoko obrazovanje. Drugi izvori finansiranja uključuju individualne donacije, učestvovanje u brojnim istražiačkim i programima mobilnosti Evropske unije i profit koji se stiče kroz upravljanje univerzitetskim nekretninama. Studenti na Aristotelovom univerzitetu ne plaćaju školarine.

Administracija univerziteta sastoji se od kolektivnih tela koji donose odluke koje moraju biti u saglasnosti sa grčkim zakonima. Univerzitet je podeljen na fakultete koji su dodatno podeljeni na škole koje se zatim dele i na katedre. Svaka katedra za sebe uživa široku autonomiju u osmišljavanju i provođenju obrazovnih programa. Katedre mogu da budu odgovorne za pojedine biblioteke i laboratorijume. Najviše telo Aristotelovog univerziteta u Solunu je Univerzitetski senat.

• 
  Jevrejsko groblje u Solunu
• 
  Univerzitetski kampus

• Aristotelov univerzitet u Solunu