Zbigniew Brym
 | |||
 porucznik | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1 lutego 1919 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 grudnia 2006 | ||
| Przebieg służby | |||
| Siły zbrojne |
| ||
| Jednostki | Samodzielna Grupa Operacyjna Polesie | ||
| Główne wojny i bitwy |
| ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Zbigniew Brym, ps. Zdunin (ur. 1 lutego 1919 w Warszawie, zm. 1 grudnia 2006 tamże) – pułkownik Wojska Polskiego, fotografik i publicysta.
Życiorys
Urodził się w Warszawie jako syn Józefa[1]. Miał siostrę i brata Mieczysława (plutonowy podchorąży ps. „Tolimierz”, zginął w powstaniu warszawskim idąc na zbiórkę 3. kompanii). Ukończył Gimnazjum Państwowe im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Po maturze na podstawie konkursu świadectw został przyjęty na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Absolwent Szkoły Podchorążych Saperów w Modlinie. Uczestnik wojny obronnej – walczył jako żołnierz Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” gen. Kleeberga. Wzięty do niewoli w rejonie Twierdzy Brześć, uciekł ok. 23 września 1939 i przedostał się do Warszawy[1]. Działał w konspiracji. Był dowódcą jednej z kompanii TAP, zastępcą dowódcy kompanii oddziału saperskiego ZWZ. W powstaniu warszawskim dowódca 3. kompanii Zgrupowania „Chrobry II”. Od 7 września 1944 – podporucznik. Jest autorem fotografii dokumentalnych z okresu powstania. Po upadku powstania trafił do niewoli niemieckiej - od 5 października 1944 był jeńcem Stalagu 344 Lamsdorf, następnie od 19 października 1944 - Oflagu VII A Murnau[1].
Po powrocie do kraju represjonowany przez UB. Przez 3 lata był więziony bez wyroku w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Na wolność wyszedł po amnestii. Po wojnie zmienił nazwisko na Zdunin-Brym[1].
Był jedną z osób współpracujących w Radzie Honorowej Budowy Muzeum Powstania Warszawskiego.
Odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym[3].
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 18-7-28)[4].
Próba upamiętnienia
W marcu 2014 część radnych m.st. Warszawy wnioskowała o nadanie imienia Zbigniewa Bryma rondu na skrzyżowaniu Alej Jerozolimskich i al. Jana Pawła II, przy Dworcu Centralnym. Większość jednak zagłosowała za nazwaniem ronda imieniem Czterdziestolatka[5].
Niektóre publikacje
- Żelazna Reduta
- Grochem o ścianę. Zbiór pism – artykułów z lat 1946–2002
Przypisy
- ↑ a b c d Powstańcze Biogramy - Zbigniew Brym [online], www.1944.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ Archiwum Historii Mówionej - Zbigniew Brym [online], www.1944.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 20 (1793), s. 15, 1 sierpnia 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-08-28].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-08-28] .
- ↑ Czterdziestolatek dostał rondo przy Dworcu Centralnym. TVN Warszawa, 2014-03-20. [dostęp 2014-12-21].
Linki zewnętrzne
 | Zobacz multimedia związane z tematem: Fotografie Zbigniewa Bryma |
 | Zobacz kolekcję cytatów Zbigniewa Bryma w Wikicytatach |
- Relacja Z. Bryma pt. Powstanie Warszawskie: pierwsze godziny. glos.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
- Powstańcze Biogramy - Zbigniew Brym
Kontrola autorytatywna (osoba):
