Yalour Islands
 Yalour Islands (2012) | |||
| Kontynent | Antarktyda | ||
|---|---|---|---|
| Terytorium |
| ||
| Akwen | |||
| Archipelag | Wilhelm Archipelago | ||
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego  | |||
Położenie na mapie Antarktyki  | |||
 65°14′S 64°10′W/-65,233333 -64,166667 | |||
| |||
Yalour Islands[1] – grupa wysp i skał w południowej części Wilhelm Archipelago u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego.
Nazwa
Nazwane na cześć Jorge Yaloura, porucznika argentyńskiej marynarki wojennej, oficera argentyńskiej korwety „Urugwaj”, która przybyła na ratunek Szwedzkiej Wyprawie Antarktycznej pod dowództwem Otto Nordenskjölda (1869–1928) w listopadzie 1903 roku[2].
Geografia
Yalour Islands obejmują wyspy i skały w południowej części Wilhelm Archipelago u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego[2], po wschodniej stronie Penola Strait na wschód od Argentine Islands[1]. Yalour Islands leżą ok. 1,6 km na północny zachód od Cape Tuxen na Ziemi Grahama[2] i rozciągają się na odcinku ok. 2,5 km[3].
Linia brzegowa wysp jest głównie skalista, z przewagą skał magmowych, o stromych zboczach schodzących do obszarów lęgowych pingwinów[4].
Na wyspach odnotowano występowanie porostów, m.in. złotorostów, brunatek, jaskrawców i brodatek, a także śmiałka antarktycznego[4].
W wodach wokół wysp zaobserwowano płetwale antarktyczne, a na ich brzegach foki Weddella, krabojady i lamparty morskie[5]. Spotkać można tu też wiele gatunków ptaków, m.in. pingwiny białookie i białobrewe, oceanniki żółtopłetwe, rybitwy antarktyczne i wydrzyki antarktyczne[5].
Wyspy są celem turystycznym[4].
Historia
Wyspy zostały odkryte i pobieżnie zbadane w 1904 roku przez ekspedycję francuską pod dowództwem Jeana-Baptiste Charcota (1867–1936) w latach 1904–1905[1].
W latach 1956–1957 wyspa została sfotografowana z powietrza przez Falkland Islands and Dependencies Aerial Survey Expedition (FIDASE) i ponownie zmapowana w 1958 roku[1].
Przypisy
- ↑ a b c d SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Gazetteer of the British Antarctic Territory ↓.
- ↑ a b c SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and United States Gazetteer ↓.
- ↑ Lonely Planet 2017 ↓.
- ↑ a b c Secretariat of the Antarctic Treaty – Visitor Site Guidelines 39. ↓.
- ↑ a b Lowen 2011 ↓, s. 65.
Bibliografia
- Lemaire Channel (Gazetteer of the British Antarctic Territory). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Lonely Planet Antarctica. Lonely Planet, 2017. ISBN 978-1-78701-149-6. [dostęp 2024-08-02]. (ang.).
- Lowen, James: Antarctic Wildlife. A Visitor's Guide. Princeton University Press, 2011. ISBN 978-0-691-15033-8. [dostęp 2024-08-04]. (ang.).
- Visitor Site Guidelines 39. Yalour Islands. Secretariat of the Antarctic Treaty. [dostęp 2024-08-02]. (ang.).
- Yalour Islands (Gazetteer of the British Antarctic Territory). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Yalour Islands (United States Gazetteer). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
