Ulica Bernardyńska w Krakowie

ulica Bernardyńska

Stare Miasto
Widok ulicy od Bulwarów Wiślanych w kierunku północno-zachodnim. Po lewej stronie zabudowania Wzgórza Wawelskiego i Baszta Senatorska.
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Długość	347 m
Plan
Przebieg
ul. św.Idziego, ul. św.Gertrudy, ul. Stradomska ul. Smocza Bulwar Czerwieński
Położenie na mapie Krakowa ulica Bernardyńska
Położenie na mapie Polski ulica Bernardyńska
Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Bernardyńska
50°03′11,6″N 19°56′13,0″E/50,053224 19,936939
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Bernardyńska – ulica w Krakowie, w dzielnicy I. Powstała w 1825 roku, kiedy w efekcie wyburzenia części zespołu klasztornego Bernardynów powstał wąski przesmyk pomiędzy kościołem a Wawelem. Początkowo nazywana Aleją Topolową. Teraźniejsza nazwa funkcjonuje od około 1847 roku.

• Kościół św. Bernardyna znajduje się pod numerem 2.
• Budynek nr 3 -wybudowany w latach 1928-1930 według projektu Franciszka Mączyńskiego i Zygmunta Gawlika z dekoracją rzeźbiarską wykonaną pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego, w latach 1930-1991 siedziba Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Częstochowskiej, w latach 1992-2013 siedziba Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Sosnowieckiej, od 2013 roku budynek Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
• Budynki o numerach 7 i 8 to zbudowane w 1895 roku kamienice czynszowe. Pod numerem 7 w latach 1999 - 2017 mieściło się Gimnazjum nr 1 im. Ks. Stanisława Konarskiego, a od 2017, mieści się tam XLIV Liceum Ogólnokształcące tego samego imienia.
• Kamienica numer 10 została zbudowana według projektu H. Lamensdorfa w 1910 roku.

• Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, wydawca Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, Kraków 2023, ISBN 978-83-66253-46-9 t. I s. 105