Tyromyces
 Górna strona owocnika białaka śnieżystego | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | grzyby | ||
| Typ | podstawczaki | ||
| Klasa | pieczarniaki | ||
| Rząd | żagwiowce | ||
| Rodzina | Incrustoporiaceae | ||
| Rodzaj | białak | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Tyromyces P. Karst. Revue Mycol., Toulouse 3(no. 9): 17 (1881) | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Tyromyces chioneus (Fr.) P. Karst. 1881 | |||
| |||
Tyromyces P. Karst. (białak) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales)[1].
Charakterystyka
Grzyby kortycjoidalne o owocniku rocznym, rozpostartym lub siedzącym, w stanie świeżym o konsystencji od wodnistej do woskowatej, po wyschnięciu sztywnej i delikatnej, w smaku zazwyczaj gorzki. Powierzchnia górna biała, po wyschnięciu ciemniejąca, hymenofor rurkowy z porami okrągłymi do kanciastych, o kolorze od białego do kremowego lub zielonkawego. System strzępkowy monomityczny lub dimityczny, strzępki generatywne ze sprzążkami, strzępki szkieletowe, jeśli występują, proste, grubościenne, u niektórych gatunków występują strzępki kuliste. Cystyd brak, ale czasami występują cystydiole. Podstawki maczugowate 4-sterygmowe ze sprzążką u podstawy. Bazydiospory cylindryczne do elipsoidalnych lub jajowatych, szkliste, gładkie, cienkościenne, nieamyloidalne. Powodują białą zgniliznę drzew iglastych[2].
Pod względem budowy Tyromyces jest podobny do Ceriporiopsis, ich wspólne cechy to monomityczny system strzępek i powodowanie białej zgnilizny drewna, różnią się głównie owocnikami; u Tyromyces zwykle siedzącymi, u Ceriporiopsis rozpostartymi. Powiązania filogenetyczne między tymi rodzajami są niejasne, także biorąc pod uwagę polifiletyczny charakter Ceriporiopsis[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Incrustoporiaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonim naukowy: Persooniana Britzelm[3].
Nazwę polską podał Stanisław Domański w 1965 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także pod polską nazwą sprzążkownica, żagiew lub huba[4].
- Tyromyces chioneus (Fr.) P. Karst. 1881 – białak śnieżysty
- Tyromyces kmetii (Bres.) Bondartsev & Singer 1941 – białak jasnopomarańczowy
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Wykaz gatunków i nazwy polskie według W. Wojewody[4].
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-19] (ang.).
- ↑ a b S.P.S.P. Gorjón S.P.S.P., Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 288, DOI: 10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2014-02-22] (ang.).
- ↑ a b WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 684, 685, ISBN 83-89648-09-1 .
