Tsuka

Daishō-tsuka, rękojeści pary mieczy

Tsuka[1] (jap. ; rękojeść)rękojeść japońskich mieczy, wykonana zwykle z wydrążonego drewna lub miedzi z bawełnianym, skórzanym lub jedwabnym oplotem tsuka-ito lub tsuka-maki i elementami dekoracyjnymi.

Tsuka zakończona jest z jednej strony (na końcu miecza) zaślepką kashira, a z drugiej, w miejscu połączenia z gardą tsuba[2] (jap. ) - obejmą fuchi[3] (jap. ). Na tsuka zgodnie z odpowiednim stylem wykończenia („wystroju”) miecza (jap. 拵え; koshirae) znajduje się stosowny oplot tsuka-maki, a pod nim zwyczajowo skóra rekina lub płaszczki.

Przypisy

  1. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary, Kenkyusha Limited, Tokyo 1991, ISBN 4-7674-2015-6, str. 1870
  2. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary, Kenkyusha Limited, Tokyo 1991, ISBN 4-7674-2015-6, str. 1861
  3. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary, Kenkyusha Limited, Tokyo 1991, ISBN 4-7674-2015-6, str.248
  • p
  • d
  • e
Elementy broni białej
Rękojeść i jej oprawa
  • furdyment
  • głowica
  • jaszczur
  • jelec
  • kabłąk
  • kashira
  • kosz
  • obłęk
  • ośla podkowa
  • paluch
  • shirasaya
  • tarczka
  • taszka
  • tsuba
  • tsuka
Głownia i żeleźce
Pochwa
Inne
  • drzewce
  • proporczyk
  • temblak