Torpeda Mark 24 Tigerfish
Historia | |
Lata używania | 1979-(2000-2004) |
---|---|
Dane techniczne | |
Długość | 6,5 m |
Średnica | 533 mm |
Masa | 1550 kg |
Napęd | Elektryczny |
Zasięg | • 39 km (22 Mm) przy niskiej prędkości |
Prędkość | 64 km/h (35 węzłów) |
Naprowadzanie | Przewodowe z sonarowym aktywnym w fazie terminalnej |
Rodzaj głowicy | Torpex |
Masa głowicy | 134 to 340 kg |
Mark 24 Tigerfish – brytyjska torpeda ciężka, przeznaczona do zwalczania jednostek nawodnych i podwodnych, pozostająca w służbie Royal Navy w latach 1979-2004. Zastąpiona została przez torpedę Spearfish.
Mark 24 Tigerfish przedstawiana jest jako przykład nieudanych konstrukcji o wysokiej awaryjności. Torpeda opracowana w programie badawczo-konstrukcyjnym o wartości 1,6 miliarda funtów, nigdy nie udowodniła swojej wysokiej wartości bojowej. Wczesne zaś wersje tej konstrukcji, cechował wskaźnik awaryjności przekraczający 75%[1]. Z tego też powodu w trakcie wojny o Falklandy, brytyjski okręt podwodny HMS Conqueror nie zdecydował się na ich użycie, torpedując i zatapiając argentyński krążownik ARA General Belgrano za pomocą starych torped Mark VIII mod 4[2].