Tor kolarski Społem
Tor kolarski Społem | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Adres | ul. Północna 36 | ||
Data otwarcia | 28 lipca 1892 | ||
Klub | |||
Pojemność stadionu | 8000 widzów | ||
Długość toru | 400 m | ||
Położenie na mapie Łodzi | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |||
51°46′53,0″N 19°28′17,5″E/51,781389 19,471528 | |||
|
Tor kolarski Społem – otwarty (niezadaszony) tor kolarski w Łodzi, w Polsce. Został otwarty 28 lipca 1892 roku. Może pomieścić 8000 widzów. Użytkowany jest przez klub Społem Łódź. Długość toru wynosi 400 m.
Historia
Budowę toru rozpoczęto wiosną 1892 roku. Obiekt powstał we wschodniej części Parku Helenów, w miejscu w którym wcześniej znajdował się plac pozostawiony z myślą o budowie w przyszłości obiektu sportowego. 28 lipca 1892 roku miało miejsce otwarcie prowizorycznego, okrężnego, 400-metrowego toru kolarskiego. Tor był następnie wydzierżawiany towarzystwom kolarskim i udostępniany bezpłatnie amatorom. We wrześniu 1892 roku odbyły się na nim pierwsze wyścigi rowerowe. Tor był wielokrotnie modernizowany i przebudowywany, pierwszej modernizacji doczekał się już w 1893 roku. 17 września 1893 roku rozegrano na nim kolejne zawody, z udziałem zawodników z zagranicy i 7-tysięcznej publiczności. W 1898 roku tor wyposażono w nawierzchnię betonową, a w roku 1906 w nawierzchnię bitumiczną. Tor przez kolejne lata wykorzystywany był do rozgrywania zawodów kolarskich, a także motocyklowych i samochodowych[1].
Po II wojnie światowej, w styczniu 1946 roku, obiekt został przekazany Związkowi Robotniczych Stowarzyszeń Sportowych, który następnie oddał go w zarządzanie Robotniczemu Klubowi Sportowemu TUR (w roku 1957 na bazie RKS TUR powstał klub sportowy Społem Łódź). W sierpniu 1946 roku przystąpiono do odbudowy zniszczeń wojennych, a pierwsze zawody (mistrzostwa Polski w drużynowym wyścigu na 4000 m na dochodzenie) rozegrano 11 sierpnia 1946 roku. Po zakończeniu sezonu w 1946 roku przystąpiono do dalszych prac, m.in. wyremontowano już istniejącą trybunę i wybudowano nową, usypano wał ziemny dla publiczności i ustawiono drewnianą bandę wokół toru. Pojemność obiektu po modernizacji wynosiła 8000 widzów (z czego 2000 miejsc było siedzących). W tym samym okresie ogrodzono również teren toru kolarskiego, wyłączając go z przestrzeni Parku Helenów. W okresie PRL-u wewnątrz toru znajdowały się tory łucznicze, boiska do gier zespołowych, korty tenisowe i strzelnica sportowa. Wielokrotnie przeprowadzane były na nim zawody sportowe, w tym mistrzostwa Polski, wychowało się na nim wielu utytułowanych zawodników[2]. Obiekt był często modernizowany, m.in. w 1962 roku obok toru, od strony zachodniej, wybudowano pawilon klubowy. Od lat 70. XX wieku mówiło się o konieczności zadaszenia toru, co jednak nie doczekało się realizacji. Z czasem znaczenie toru spadło i zaczął on służyć głównie do treningów oraz organizacji zawodów rangi juniorskiej. Ostatnią przebudowę toru przeprowadzono na początku XXI wieku[3][4].
Przypisy
- ↑ Sebastian Glica, Mirosław Jaskulski: Obiekty sportowe Łodzi. Łódź: Muzeum Miasta Łodzi, 2014, s. 31–32. ISBN 978-83-87434-79-3. (pol.).
- ↑ Olgierd Kwiatkowski: Legenda Helenowa. regiony.rp.pl, 31 stycznia 2017. [dostęp 2021-07-19]. (pol.).
- ↑ Sebastian Glica, Mirosław Jaskulski: Obiekty sportowe Łodzi. Łódź: Muzeum Miasta Łodzi, 2014, s. 120–124. ISBN 978-83-87434-79-3. (pol.).
- ↑ Najlepszy tor kolarski będzie w Łodzi na Społem. lodz.naszemiasto.pl, 25 lipca 2002. [dostęp 2021-07-19]. (pol.).