Thinocorus
Thinocorus[1] | |||
Eschscholtz, 1829[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – andówka mała (T. rumicivorus) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | siewkowe | ||
Podrząd | bekasowce | ||
Parvordo | Jacanida | ||
Nadrodzina | Thinocoroidea | ||
Rodzina | |||
Rodzaj | Thinocorus | ||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
| |||
| |||
|
Thinocorus – rodzaj ptaków z rodziny andówek (Thinocoridae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej (Ekwador, Peru, Boliwia, Chile, Argentyna i Urugwaj)[7].
Morfologia
Długość ciała 16–24 cm; masa ciała 48–140 g[7].
Systematyka
Etymologia
- Thinocorus (Tinocorus, Thinocorys): gr. θις this, θινος thinos „piasek, plaża, pustynia”; łac. corys „skowronek”, od gr. κορυδος korudos „dzierlatka zwyczajna”, od κορυς korus, κορυθος koruthos „kask, hełm”[8].
- Ocypetes: gr. ωκυπετης ōkupetēs „szybko-latający, szybko-biegający”, od ωκυς ōkus „szybki”, rączy; πετομαι petomai „latać, spieszyć się”[9]. Gatunek typowy: Ocypetes torquatus Wagler, 1829 (= Thinocorus rumicivorus Eschscholtz); młodszy homonim Ocypetes Risso, 1826 (Arachnida).
- Itys: w mitologii greckiej Itys (gr. Ἴτυς Itus), zabity w zemście przez swoją matkę, Prokne i podany do zjedzenia swojemu ojcu, Tereusowi[10]. Nazwa zastępcza dla Ocypetes Wagler, 1829.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:
- Thinocorus orbignyianus I. Geoffroy Saint-Hilaire & Lesson, 1831 – andówka szaropierśna
- Thinocorus rumicivorus Eschscholtz, 1829 – andówka mała
Uwagi
Przypisy
- ↑ Thinocorus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.F. von Eschscholtz: Zoologischer Atlas enthaltend Abbildungen und Beschreibungen neuer Thierarten während des Flottcapitains von Kotzebue zweiter Reise um die Welt auf der Russisch-Kaiserlichen Kriegesschlupp Predpriaetië in den Jahren 1823-1826. Berlin: G. Reimer, 1829, s. 2, ryc. 2. (niem.).
- ↑ J.G. Wagler. Beiträge und Bemerfungen zu dem ersten Bande seiness Systema Avium. „Isis von Oken”. 1829, s. kol. 762, 1829. (łac.).
- ↑ R.-P. Lesson: 3.e Genre. Tinochore; Tinochorus. W: R.-P. Lesson: Centurie zoologique, ou, Choix d’animaux rares, nouveaux ou imparfaitement connus, enrichi de planches inédites, dessinées d’après nature par M. Prêtre, gravées et coloriées avec le plus grand soin. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1830, s. 132. (fr.).
- ↑ J.G. Wagler. Einige Mitheilungen über thiere Mexicos. „Isis von Oken”. Jahrgang 1831, s. 535, 1831. (niem.).
- ↑ R.B. Sharpe: Handlist of the Genera and Species of Birds in the British Museum. Cz. 1. London: Trustees of the British Museum, 1899, s. 146. (ang.).
- ↑ a b J. Fjeldså: Family Thinocoridae (Seedsnipes). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 545. ISBN 84-87334-20-2. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Thinocorus [dostęp 2022-02-01] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Ocypetes [dostęp 2022-02-01] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Itys [dostęp 2022-02-01] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Thinocoridae Sundevall, 1836 - andówki - Seedsnipes (Wersja: 2015-02-09). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-01-24].
Bibliografia
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).