Thainycteris
Thainycteris | |||
Kock & Storch, 1996[1] | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Rząd | nietoperze | ||
Podrząd | mroczkokształtne | ||
Nadrodzina | Vespertilionoidea | ||
Rodzina | mroczkowate | ||
Podrodzina | mroczki | ||
Plemię | mroczki | ||
Rodzaj | Thainycteris | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Thainycteris aureocollaris Kock & Storch, 1996 | |||
Gatunki | |||
| |||
|
Thainycteris – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji (Chińska Republika Ludowa, Tajwan, Tajlandia, Laos i Wietnam; być może Kambodża)[2][3].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 48–68 mm, długość ogona 35–58 mm, długość ucha 14,2–18 mm, długość tylnej stopy 9–12,2 mm, długość przedramienia 41–51,8 mm; masa ciała 12,5–19,5 g[3][4].
Systematyka
Rodzaj zdefiniowała w 1996 roku para niemieckich teriologów Dieter Kock i David Storch w artykule poświęconym nowemu rodzajowi i gatunkowi mroczkowatych z południowo-wschodniej Azji opublikowanym na łamach Senckenbergiana biologica[1]. Na gatunek typowy autorzy wyznaczyli (oryginalne oznaczenie) arielka złotoszyjego (T. aureocollaris).
Etymologia
Thainycteris: ang. Thailand ‘Tajlandia’; gr. νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[1].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[5][4][2][6]:
- Thainycteris aureocollaris Kock & Storch, 1996 – arielek złotoszyi
- Thainycteris torquata (Csorba & Lee Lingling, 1999) – arielek obrożny
Przypisy
- ↑ a b c D. Kock & G. Storch. Thainycteris aureocollaris, a remarkable new genus and species of vespertilionine bats from SE-Asia (Mammalia: Chiroptera: Vespertilionidae). „Senckenbergiana biologica”. 76 (1/2), s. 2, 1996. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 232. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 826–827. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 539. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-18]. (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 115. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).