Test F

Test F (test F Snedecora, ang. F-test, F-Snedecor test) – parametryczny test statystyczny, w którym statystyka testowa przyjmuje rozkład F Snedecora. Test F w swojej podstawowej formie służy do testowania hipotezy o równości wariancji w dwóch populacjach o rozkładzie normalnym^[1].

Test F jest wykorzystywany przede wszystkim w analizie wariancji, ale też w niektórych innych procedurach statystycznych. Do powstania testu F przyczyniło się dwóch statystyków: Ronald Fisher oraz George Snedecor.

Dla testu F kluczowym pojęciem jest tzw. stosunek F, a więc stosunek oszacowań wariancji międzygrupowej i wewnątrzgrupowej, który może być wyrażony wzorem^[2]:
F = wariancja między grupami/wariancja wewnątrzgrupowa

Jeżeli hipoteza zerowa jest fałszywa, stosunek F powinien przekraczać wartość 1. Im większe są różnice pomiędzy porównywanymi grupami, tym większy będzie stosunek F i tym mniejsze prawdopodobieństwo, że owa różnica powstała przez przypadek^[2].