Tanyuromys
| Tanyuromys | |||
| Pine, Timm & Weksler, 2012[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Rząd | gryzonie | ||
| Podrząd | Supramyomorpha | ||
| Infrarząd | myszokształtne | ||
| Nadrodzina | myszowe | ||
| Rodzina | chomikowate | ||
| Podrodzina | bawełniaki | ||
| Plemię | Oryzomyini | ||
| Rodzaj | Tanyuromys | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Oryzomys aphrastus Harris, 1932 | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
Tanyuromys – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Kostaryce, Panamie i Ekwadorze oraz prawdopodobnie Kolumbii[2][3].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 116–152 mm, długość ogona 176–235 mm, długość ucha około 17 mm, długość tylnej stopy 35–40 mm; masa ciała około 63 g[3][4].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 2012 roku brazylijsko-amerykański zespół teriologów (Amerykanie Ronald H. Pine i Robert M. Timm oraz Brazylijczyk Marcelo Weksler) na łamach Journal of Mammalogy[1]. Na gatunek typowy autorzy wyznaczyli (oryginalne oznaczenie) ryżoszczura długoogonowego (T. aphrastus).
Etymologia
Tanyuromys: gr. τανυ- tanu- ‘długo-’, od τεινω teinō ‘rozciągać’; ουρα oura ‘ogon’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[1].
Podział systematyczny
Takson wyodrębniony z Sigmodontomys[1]. Do rodzaju należą następujące gatunki[5][4][2][6]:
- Tanyuromys aphrastus (Harris, 1932) – ryżoszczur długoogonowy
- Tanyuromys thomasleei Timm, Pine & Hanson, 2019
Przypisy
- ↑ a b c d R.H. Pine, R.M. Timm & M. Weksler. A newly recognized clade of trans-Andean Oryzomyini (Rodentia: Cricetidae), with description of a new genus. „Journal of Mammalogy”. 93 (3), s. 858, 2012. DOI: 10.1644/11-MAMM-A-012.1. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 408. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 455. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 260. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
