Taeniura
| Taeniura | |||
| Müller & Henle, 1837[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – patelnica niebieskoplama (T. lymma) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | |||
| Podgromada | spodouste | ||
| Infragromada | Euselachii | ||
| (bez rangi) | płaszczki | ||
| Nadrząd | orleniokształtne | ||
| Rodzina | ogończowate | ||
| Podrodzina | Neotrygoninae | ||
| Rodzaj | Taeniura | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Trygon ornatus Gray, 1830 (= Raja lymma Fabricius, 1775) | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Taeniura – rodzaj morskich i słodkowodnyc ryb chrzęstnoszkieletowych z podrodziny Neotrygoninae w obrębie rodziny ogończowatych (Dasyatidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach Indo-Pacyfiku[4][5].
Morfologia
Długość ciała do 35 cm[5].
Systematyka
Rodzaj zdefiniowali w 1837 roku niemieccy ichtiolodzy Johannes Peter Müller i Jakob Henle w artykule poświęconym rodzajom rekinów i płaszczek, opublikowanym w czasopiśmie Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Königlichen Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) patelnica niebieskoplama (T. lymma).
Etymologia
- Taeniura: gr. ταινια tainia ‘opaska, wstęga’; ουρα oura ‘ogon’[6].
- Discobatis: gr. δισκος diskos ‘płyta, dysk’[7]; βατoς batos lub βατις batis ‘płaska ryba, zwykle stosowana w odniesieniu do płaszczki lub rai’[8]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Discobatis marginipinnis Miklouho-Maclay & Macleay, 1886 (= Raja lymma Fabricius, 1775).
- Discotrygon: gr. δισκος diskos ‘płyta, dysk’[7]; τρυγων trugōn, τρυγονσς trugonos ‘płaszczka’[9].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[4]:
- Taeniura lessoni Last, White & Naylor, 2016
- Taeniura lymma (Fabricius, 1775) – patelnica niebieskoplama[10]
Uwagi
- ↑ Nowa nazwa dla Discobatis Miklouho-Maclay & Macleay, 1886 ponieważ autor uważał że jest zajęta przez Discobatus Garman, 1881 (Platyrhinidae).
Przypisy
- ↑ a b J.P. Müller & J. Henle. Über die Gattungen der Haifische und Rochen nach einer von ihm mit Hrn. Henle unternommenen gemeinschaftlichen Arbeit über die Naturgeschichte der Knorpelfische. „Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Königlichen Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Jahrgang 1837, s. 117, 1837. (niem.).
- ↑ N. Miklouho-Maclay & W.J. Macleay. Plagiostomata of the Pacific. Part III. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 10 (4), s. 676, 1886. (ang.).
- ↑ H.W. Fowler. Notes on batoid fishes. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 62, s. 468, 1910. (ang.).
- ↑ a b RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Richard van derR. Laan Richard van derR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-16] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Taeniura. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-16]. (ang.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Dasyatidae Jordan & Gilbert 1879 (Stingrays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-16]. (ang.).
- ↑ a b Jaeger 1959 ↓, s. 82.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 34.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 272.
- ↑ Ryby: encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
Bibliografia
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
