Tachyphonus
| Tachyphonus[1] | |||
| Vieillot, 1816[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – samica żałobnika koroniastego (T. coronatus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | tanagrowate | ||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | Tachyphonus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Tangara rufa Boddaert, 1783 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Tachyphonus – rodzaj ptaków z podrodziny żałobników (Tachyphoninae) w rodzinie tanagrowatych (Thraupidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Centralnej i Południowej[7].
Morfologia
Długość ciała 14–17 cm; masa ciała 14–42,5 g[8].
Systematyka
Etymologia
- Tachyphonus: gr. ταχυφωνος takhuphōnos „szybko mówiący”, od ταχυς takhus „szybki”; φωνεω phōneō „mówić”[9].
- Pyrrota (Pyrrotes, Pyrrhota): gr. πυρροτης purrhotēs „rudy kolor włosów, czerwień”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”[10]. Gatunek typowy: Tangara rufa Boddaert, 1783.
- Maschalethraupis: gr. μασχαλη maskhalē „pacha”; θραυπις thraupis „niezidentyfikowany, mały ptak”, być może typ jakiejś zięby, wspomniany przez Arystotelesa. W ornitologii thraupis oznacza „tanagrę”[11]. Gatunek typowy: Turdus surinamus Linnaeus, 1766.
- Chrysocorypha: gr. χρυσος khrusos „złoto”; κορυφη koruphē „czubek głowy”, od κορυς korus, κορυθος koruthos „hełm”[12]. Gatunek typowy: Tachyphonus delatrii Lafresnaye, 1847.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:
- Tachyphonus delatrii Lafresnaye, 1847 – żałobnik nadbrzeżny
- Tachyphonus surinamus (Linnaeus, 1766) – żałobnik płowoczuby
- Tachyphonus phoenicius Swainson, 1838 – żałobnik epoletowy
- Tachyphonus rufus (Boddaert, 1783) – żałobnik czarny
- Tachyphonus coronatus (Vieillot, 1822) – żałobnik koroniasty
Przypisy
- ↑ Tachyphonus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Vieillot 1816 ↓, s. 33.
- ↑ Vieillot 1816 ↓, s. 45.
- ↑ Vieillot 1816 ↓, s. 70.
- ↑ L. Agassiz: Nomenclator zoologicus: continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1847, s. 20. (łac.).
- ↑ a b K.J. Burns, P. Unitt & N.A. Mason. A genus-level classification of the family Thraupidae (Class Aves: Order Passeriformes). „Zootaxa”. 4088 (3), s. 329–354, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4088.3.2. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-20]. (ang.).
- ↑ S. Hilty: Family Thraupidae (Tanagers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 178–179, 181. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.).
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Tachyphonus.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Pyrrota.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Maschalethraupis.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Chrysocorypha.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tachyphoninae Bonaparte, 1853 – żałobniki - Ornamented tanagers (wersja: 2021-11-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-20].
Bibliografia
- L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 1–70. (fr.).
- J.A. Jobling (red.): The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman et al.) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, 2021. (ang.).
