Szkoła Kadetów Piechoty w Łobzowie

Szkoła Kadetów Piechoty w Łobzowie (niem. Infanteriekadettenschule Lobzow bei Krakau) – korpus kadetów piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii.

Historia

Szkoła zorganizowana została w 1875, w Łobzowie (dziś część Krakowa), w Pałacu Królewskim przy obecnej ulicy Podchorążych. W 1913 została przekształcona w Wojskową Wyższą Szkołę Realną (niem. Militär-Oberrealschulen). W 1860 C.K. Uprzywilejowana Krajowa Fabryka Maszyn Rolniczych i Narzędzi Ludwika Zieleniewskiego wyprodukowała pierwszy kocioł parowy dla korpusu kadetów. 30 października 1918 szkoła przejęta została przez Wojsko Polskie. Komendę nad szkołą objął najstarszy rangą oficer Polak, major Stanisław Hlawaty. 6 listopada 1918 ze szkoły odesłano kadetów narodowości niemieckiej. Na bazie austriackiej placówki oświatowej utworzony został Korpus Kadetów Nr 1, występujący początkowo pod nazwą Szkoła Podchorążych. 31 października szkołę odebrał w zarząd polski komendant Stanisław Hlawaty. 12 stycznia 1919 roku odbyło się poświęcenie budynku^[1].

Do szkoły przyjmowani byli chłopcy w wieku 14-17 lat po ukończeniu czterech lat wojskowej lub cywilnej szkoły średniej. Nauka trwała cztery lata. Absolwenci powołani do czynnej służby wojskowej otrzymywali stopień "Kadeta zastępcy oficera" (Kadett-Officiers-Stellvertreter). W wypadku braku wolnych etatów absolwenci otrzymywali stopnie "Kadetów tytularnych sierżantów" bądź kaprali (Kadett titular Feldwebel, Kadett titular Korporal).

Kadra

Komendanci

• mjr Alfred Scheinpflug (1894–1895)
• kpt. Franz Neumayer (1895–1896)

Nauczyciele Szkoły Kadetów Piechoty w Łobzowie

• tyt. gen. bryg. Stanisław Hlawaty (1917–1918)
• gen. bryg. Włodzimierz Rachmistruk (1911–1914)

Uczniowie

Absolwenci Szkoły Kadetów Piechoty w Łobzowie

• gen. dyw. Edmund Hauser
• gen. dyw. Franciszek Latinik (później w latach 1909–1913 komendant Szkoły)
• gen. dyw. Karol Stanisław Schubert
• gen. dyw. Stanisław Wróblewski (1884–1888)
• gen. dyw. Henryk Zemanek
• gen. bryg. Aleksander Boruszczak
• gen. bryg. Henryk Fitz
• gen. bryg. Henryk Bobkowski
• gen. bryg. Karol Krauss
• gen. bryg. Emil Prochaska (1892–1896)
• gen. bryg. Robert Reyman
• gen. bryg. Stanisław Wieroński
• gen. Wiktor Kurmanowycz
• płk piech. Franciszek Kopeczny
• ppłk Leon Bernacik (1888–1892)
• rtm. Zbigniew Dunin-Wąsowicz
• ppor. Adam Bratro (1916-1918)

Przypisy

Bibliografia

• JanJ. Rydel JanJ., W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001, ISBN 83-7188-235-1, OCLC 830250410 . Brak numerów stron w książce
• Witold Lisowski, Polskie korpusy kadetów 1765–1956. Z dziejów wychowania, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1982, ISBN 83-11-06845-3