Swietłahorsk
Ten artykuł dotyczy miasta na Białorusi. Zobacz też: Swietłogorsk – miasto w Rosji, w obwodzie królewieckim. |
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Powierzchnia | 25 km² | ||||
Wysokość | 123 m n.p.m. | ||||
Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy | +375 2342 | ||||
Kod pocztowy | 247430 | ||||
Tablice rejestracyjne | 3 | ||||
Położenie na mapie obwodu homelskiego | |||||
Położenie na mapie Białorusi | |||||
52°38′N 29°44′E/52,633333 29,733333 | |||||
| |||||
| |||||
Strona internetowa |
Swietłahorsk (biał. Светлагорск; ros. Светлогорск, Swietłogorsk; do 1961 roku Szaciłki) – miasto na Białorusi, w obwodzie homelskim, nad Berezyną, siedziba administracyjna rejonu swietłahorskiego. 69,9 tys. mieszkańców (2010). Przemysł chemiczny (włókna sztuczne), materiałów budowlanych, celulozowo-papierniczy[2]. Stacja kolejowa na linii Żłobin – Kalinkowicze.
W końcu XVIII wieku był to zaścianek królewski w starostwie niegrodowym bobrujskim, w powiecie rzeczyckim, w województwie mińskim[3]. W 1650 roku istniał tu kościół katolicki[4].
Miasta partnerskie
- Bielsk Podlaski
- Helmstedt
Przypisy
- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
- ↑ Swietłahorsk, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-21] .
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 112.
- ↑ Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя.. T. 2. Mińsk: Белорусская энциклопедия имени Петруся Бровки, 2005, s. 754. ISBN 985-11-0378-0.
Linki zewnętrzne
- Рэгіянальны партал – Светлагорск
- Swietłahorsk na belarus.by
- Szaciłki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 755 .
- p
- d
- e
Stolice rejonów obwodu homelskiego
|
Kontrola autorytatywna (city of raion subordinance):
- NKC: ge579430
- PWN: 3981759
- БРЭ: 5620554