Stuart Burrows
 | |||
| Imię i nazwisko | James Stuart Burrows | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 lutego 1933 | ||
| Pochodzenie | walijskie | ||
| Typ głosu | tenor | ||
| Gatunki | |||
| Zawód | śpiewak | ||
| |||
James Stuart Burrows[1][2] (ur. 7 lutego 1933 w Pontypridd[1][2]) – walijski śpiewak operowy, tenor.
Życiorys
Ukończył studia w Trinity College w Carmarthen[1][3]. Początkowo pracował jako nauczyciel[2]. W 1959 roku zdobył nagrodę na National Eisteddfod of Wales i rozpoczął występy jako artysta estradowy[1][2]. Jako śpiewak operowy zadebiutował w 1963 roku z zespołem Welsh National Opera w Cardiff rolą Ismaela w Nabucco[1][2][3]. W 1965 roku wystąpił w Atenach w tytułowej roli w operze Igora Strawinskiego Oedipus rex pod batutą kompozytora[2]. W 1967 roku rolą Beppa w Pajacach debiutował na deskach Covent Garden Theatre w Londynie[1][2]. W 1970 roku wystąpił w Operze Wiedeńskiej, gdzie kreował role Ottavia w Don Giovannim i Tamina w Czarodziejskim flecie[1][2][3]. W tym samym roku wykonał rolę Ottavia na festiwalu w Salzburgu pod batutą Herberta von Karajana[2][3], W 1971 roku debiutował w tej roli także na deskach Metropolitan Opera w Nowym Jorku[1][2][3].
Zasłynął jako odtwórca partii mozartowskich oraz ról lirycznych w repertuarze włoskim[3]. Kreował m.in. role Tamina w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, Fausta w Fauście Charles’a Gounoda, Alfreda w Traviacie Giuseppe Verdiego, Leńskiego w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego[1][3]. Dokonał nagrań płytowych pod batutą Georga Soltiego i Colina Davisa[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 514. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e f g h i j k The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 64–65. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ a b c d e f g Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 175. ISBN 83-224-0334-8.
