Skałubnik
Nosodendron fasciculare | |||
(Olivier, 1790) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Rząd | chrząszcze | ||
Podrząd | |||
Rodzina | skałubnikowate | ||
Rodzaj | Nosodendron | ||
Gatunek | Nosodendron fasciculare | ||
Synonimy | |||
|
Skałubnik[1] (Nosodendron fasciculare) – gatunek chrząszcza z rodziny skałubnikowatych.
Taksonomia
Gatunek opisany został w 1790 roku przez Guillaume’a-Antoine’a Oliviera, jako Sphaeridium fasciculare[2].
Opis
Ciało długości od 4 do 4,5 mm, ubarwione czarno lub ciemnobrunatno. Pokrywy z pięcioma rzędami pędzelków utworzonych przez rude lub rudobrunatne włoski. Liczba pędzelków w rzędzie wynosi od 6 do 9[3].
Biologia i ekologia
Występuje na nizinach i niższych położeniach górskich. Larwy oraz owady dorosłe żywią się sokiem wyciekającym z dolnych części pni drzew liściastych, preferując wiązy, dęby oraz kasztanowce. Spotykany zwykle gromadnie. Larwy i dorosłe żyją w symbiozie z bakteriami[4].
Owady dorosłe posiadają na śródtułowiu i pierwszym segmencie odwłoka gruczoły olejowe, których wydzielina ochrania chrząszcze przed znajdującymi się w soku szkodliwymi substancjami[4].
Rozprzestrzenienie
W Europie jest jedynym przedstawicielem rodziny i wykazany został z Albanii, Austrii, Białorusi, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii, Estonii, europejskiej Turcji, Francji, Holandii, byłej Jugosławii, Macedonii Północnej, Niemiec, Polski, Rumunii, Rosji, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier i Włoch[2].
W Polsce prawdopodobnie występuje na terenie całego kraju[4].
Przypisy
- ↑ Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 166.
- ↑ a b Nosodendron fasciculare na Fauna Europaea. [dostęp 2014-05-27].
- ↑ Maciej Mroczkowski: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 50 – 51. Otrupkowate - Byrrhidae, Nosodendridae. Warszawa, Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1958, s. 27.
- ↑ a b c Nosodendron fasciculare w Coleoptera Poloniae. [dostęp 2014-05-27].