Siniarzewo
wieś | |||
Park dworski | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | aleksandrowski | ||
Gmina | Zakrzewo | ||
Liczba ludności (III 2011) | 341[2] | ||
Strefa numeracyjna | 54 | ||
Kod pocztowy | 87-705[3] | ||
Tablice rejestracyjne | CAL | ||
SIMC | 0872208 | ||
Położenie na mapie gminy Zakrzewo | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||
Położenie na mapie powiatu aleksandrowskiego | |||
52°43′57″N 18°41′09″E/52,732500 18,685833[1] | |||
|
Siniarzewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Zakrzewo[4][5], przy drodze wojewódzkiej nr 252.
Podział administracyjny
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Siniarzewo, po jej zniesieniu w gromadzie Zakrzewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Wieś sołecka[6].
Demografia
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyło 341 mieszkańców[2]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Zakrzewo.
Prehistoria
W miejscowości (przy okazji budowy gazociągu tranzytowego Jamał-Europa) odkryto neolityczne osady długich domów datowane na okres około 5000 lat p.n.e. Podobne znaleziska odkryto w Bożejewicach (gmina Strzelno) i Kuczkowie (gmina Zakrzewo)[7].
Historia
Siniarzewo, dawniej, jeszcze w 1789 r. pisano nazwę Swiniarzewo, wieś, kolonia i folwark nad doliną Bachorzy w powiecie nieszawskim, gminie Bądkowo, parafii Siniarzewo, odległe 14 wiorst (około 14,9 km) od Nieszawy[8]. Kolonia ma 57 mieszkańców i 98 mórg, wieś ma 181 mieszkańców i 707 mórg ziemi dworskiej (461 mórg roli i 122 mórg łąk) i 38 mórg włościańskich. W 1827 r. było 11 domów i 135 mieszkańców.
W końcu XVI w. dziedzic wsi Filip Zakrzewski, najgorliwszy reformator, zabrał grunta plebańskie, kościół ograbił i następnie go zburzył. Dopiero Jan Umiński, dziedzic, wystawił w 1642 r. nowy kościół drewniany pw. św. Jakuba Apostoła, który istnieje do tej pory. Przy kościele dobudowano dwie kaplice. Siniarzewo jako parafia w dekanacie nieszawskim liczyła 730 dusz (według opisu Aleksandra Jelskiego tom X. s.616).
Zabytki
Według rejestru zabytków NID[9] na listę zabytków wpisany jest park dworski, 2 poł. XVIII w., 1920, nr rej.: A/25 z 3.07.2000.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122761
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1168 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-08-21].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-08-05].
- ↑ Biuletyn informacji publicznej Gminy Zakrzewo. Urząd Gminy w Zakrzewie. [dostęp 2014-08-21].
- ↑ Europol gaz - odkrycia archeologiczne. [dostęp 2014-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-13)].
- ↑ Siniarzewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 616 .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 5 [dostęp 2016-08-15] .
- p
- d
- e
- Siedziba gminy: Zakrzewo
Sołectwa |
|
---|---|
Miejscowości niesołeckie |