Sido S-1
Sido S-1 SP-AFT | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Konstruktor | Józef Sido | ||
Typ | samolot sportowy | ||
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji drewnianej | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 28 lipca 1930 | ||
Lata produkcji | 1930–1933 | ||
Wycofanie ze służby | 1939 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | Cirrus III | ||
Moc | 85 KM (62 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 11,40 m | ||
Długość | 7,80 m | ||
Wysokość | 2,50 m | ||
Powierzchnia nośna | 17,00 m² | ||
Masa | |||
Własna | 437 kg | ||
Startowa | 659 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 170 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 3,5 m/s | ||
Pułap | 4500 m | ||
Zasięg | 700 km | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska | |||
|
Sido S-1 – polski amatorski samolot sportowy z okresu międzywojennego.
Historia
W 1929 roku student Akademii Górniczej w Krakowie Józef Sido zaprojektował samolot sportowy przeznaczony dla aeroklubów. W 1930 roku samolot ten został zbudowany w warsztatach lotniczych 2 Pułku Lotniczego w Krakowie z przeznaczeniem dla Aeroklubu Krakowskiego.
Pierwszy gotowy egzemplarz oznaczono jako Sido S-1 został oblatany 28 lipca 1930 r., wyposażony w silnik Cirrus III o mocy 85 KM. Następnie latem 1930 zbudowany został kolejny samolot tego typu oznaczony jako Sido S-2, przy czym wyposażono go w polski silnik WZ-7 o takiej samej mocy. Wiosną 1931 r. w warsztatach 2 Pułku Lotniczego gotowy był trzeci samolotu oznaczono go jako S-3, choć był identyczny z prototypem Sido S-1.
Przewidywanie rozpoczęcia produkcji seryjnych tych samolotów, lecz ostatecznie dopiero w 1933 r. Centralne Warsztaty Aeroklubów w Lublinie przystąpiły do budowy kolejnych 5 samolotów tego typu, przy czym otrzymały one oznaczenie Sido S-1bis, jednak z powodu likwidacji warsztatów zbudowano tylko 3 samoloty tego typu. Samoloty były nieco zmodyfikowane, dwa otrzymały silniki WZ-7, natomiast trzeci silnik Siemens Sh II. Rozpoczętych 2 dalszych samolotów nie ukończono.
Użycie w lotnictwie
Samolot Sido S-1 we wrześniu 1930 r. samolot ten wziął udział w Podhalańskim Zlocie Awionetek w Nowym Targu[1], zgłoszono go również do udziału w zawodach Challenge 1930, lecz nie wziął w nim udziału z powodu defektu silnika. Od 24 września do 6 października 1930 r. samoloty Sido S-1 i S-2, wzięły udział w III Krajowym Konkursie Awionetek, w którym S-1 zajął 9 miejsce, a S-2 nie ukończył konkursu. Samolot S-3 wziął udział w V Krajowym Lotniczym Konkursie Turystycznym we wrześniu 1933 r., lecz konkursu nie ukończył. Samoloty wyszły z użycia w latach 1933-1934, przez ten okres należały Aeroklubu Krakowskiego.
Samoloty zbudowane w warsztatach w Lublinie, natomiast były użytkowane w Aeroklubie Warszawskim, gdzie użytkowano je do 1939 roku. Według nie potwierdzonych informacji jeden z tych samolotów został we wrześniu 1939 roku ewakuowany do Rumunii.
Opis konstrukcji
Samolot Sido S-1 był dwumiejscowy górnopłatem zastrzałowym typu parasol, konstrukcji mieszanej.
Płat o budowie trapezowej, trójdzielny o konstrukcji drewnianej, kryty sklejką do pierwszego dźwigara, a dalej płótnem. Płaty podparte zastrzałami o układzie V oraz usztywnione linką stalową. Płat wyposażony był w lotki. Kadłub prostokątny wykonany ze spawanych rur stalowych, kryty w dolnej części płótnem a górna zaokrągloną cześć kryta sklejką. Osłona silnika z blachy aluminiowej. Kabiny odkryte. Usterzenie drewniane kryte płótnem. Podwozie klasyczne stałe.
Poszczególne egzemplarze samolot był wyposażony w różne typu silników:
- S-1– w silnik rzędowy Cirrus III o mocy 85 KM
- S-2 i S-3 – w silnik gwiazdowy Avia WZ-7, o mocy 80 KM
- S-1 bis – w silnik gwiazdowy Siemens Sh-II o mocy 84 KM lub Avia WZ-7 o mocy 80 KM.
Przypisy
- ↑ Skrzydlata Polska 1958 ↓, s. 8.
Bibliografia
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893–1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1976, s. 107-109.
- Andrzej Glass, Krzysztof Cieślak: Barwa w lotnictwie polskim 1. Samoloty i szybowce do 1939 roku.. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1985, s. 4-5. ISBN 83-206-0456-7.
- Feliks Pawłowicz. Samolot szkolno-turystyczny S-1. „Skrzydlata Polska”. 4/1958, 22 stycznia 1958. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.