Sibianor aurocinctus
Sibianor aurocinctus | |||
Ohlert, 1865 | |||
Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Podtyp | |||
Gromada | pajęczaki | ||
Rząd | pająki | ||
Rodzina | skakunowate | ||
Podrodzina | Pelleninae | ||
Rodzaj | Sibianor | ||
Gatunek | Sibianor aurocinctus | ||
Synonimy | |||
|
Sibianor aurocinctus – gatunek pająka z rodziny skakunowatych.
Gatunek ten został opisany w 1865 roku przez G. H. Emila Ohlerta jako Heliophanus aurocinctus[1]. W nowym rodzaju Sibianor umieszczony został w 2001 roku przez Dimitrija Łogunowa jako jego gatunek typowy[2][3].
Samce tego pająka osiągają 1,5 mm długości i 1,1 mm szerokości prosomy oraz 1,58 mm długości i 1,1 mm szerokości opistosomy. U samic wymiary prosomy to od 1,6 mm długości i od 1,26 mm szerokości, a opistosomy 2,25 mm długości i 1,53 mm szerokości. Ubarwienie podobne u obu płci. Na rdzawym, szagrynowanym karapaksie rzadkie, białe łuski i czarne okolice oczu. Opistosoma i kądziołki przędne szarobrązowe. Szczękoczułki, warga dolna i sternum żółtobrązowe. Przednie odnóża rdzawe z czerwonymi goleniami, pozostałe żółtobrązowe z ciemniejszymi udami. Samiec wyróżnia się kształtem tegulum i położeniem jego gałeczki. Samica słabo odróżnialna od S. nigriculus[3].
Gatunek o subborealnym rozsiedleniu eurosyberyjskim. Rozprzestrzeniony od Anglii i Francji, przez Europę Środkową i Ural Południowy po Zabajkale na wschodzie[3]. Znany również z Polski[4]
Przypisy
- ↑ E. Ohlert. Arachnologische Studien. „Programm zur öffentlichen Prüfung der Schüler der höheren Burgschule Königsberg”. 1865, s. 1-12, 1865.
- ↑ Norman I. Platnick: Sibianor aurocinctus. [w:] World Spider Catalog Version 16.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2016-02-18].
- ↑ a b c D. V. Logunov. A redefinition of the genera Bianor Peckham & Peckham, 1885 and Harmochirus Simon, 1885, with the establishment of a new genus Sibianor gen. n. (Aranei: Salticidae). „Arthropoda Selecta”. 9, s. 221-286, 2001.
- ↑ Marek Żabka. Salticidae. Pajaki skaczące (Arachnida: Araneae). „Fauna Polski”. 19, s. 41-42, 1997. Muzeum i Instytut Zoologii PAN.
Linki zewnętrzne
- Rysunki diagnostyczne Sibianor aurocinctus na stronie Jerzego Prószyńskiego