Sepsina
| Sepsina | |||
| Barbosa du Bocage, 1866[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | zauropsydy | ||
| Rząd | |||
| Infrarząd | Scincomorpha | ||
| Rodzina | scynkowate | ||
| Podrodzina | Scincinae | ||
| Rodzaj | Sepsina | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Sepsina angolensis Barbosa du Bocage, 1866 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Sepsina – rodzaj jaszczurek z podrodziny Scincinae w rodzinie scynkowatych (Scincidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[5].
Systematyka
Etymologia
- Sepsina: rodzaj Seps Laurenti, 1768; łac. -ina „należący do, odnoszący się”[6].
- Dumerilia: André Marie Constant Duméril (1774–1860), francuski herpetolog i ichtiolog[2]. Gatunek typowy: Dumerilia bayoni Barbosa du Bocage, 1866.
- Rhinoscincus: ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos, pysk”[7]; łac. scincus „rodzaj jaszczurki, scynk”, od gr. σκιγκος skinkos lub σκιγγος skingos „rodzaj jaszczurki, scynk”[8]. Gatunek typowy: Sepsina (Rhinoscincus) tetradactyla Peters, 1874.
- Scincodipus: łac. scincus „rodzaj jaszczurki, scynk”, od gr. σκιγκος skinkos lub σκιγγος skingos „rodzaj jaszczurki, scynk”; gr. διπους dipous „dwu-stopy”, od δι- di- „podwójny”, δις dis „dwa razy”, od δυο duo „dwa”; πους pous, ποδος podos „stopa”[9]. Gatunek typowy: Scincodipus congicus Peters, 1875 (= Sepsina angolensis Barbosa du Bocage, 1866).
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:
- Sepsina alberti
- Sepsina angolensis
- Sepsina bayoni
- Sepsina copei
- Sepsina tetradactyla
Przypisy
- ↑ Barbosa du Bocage 1866 ↓, s. 62.
- ↑ a b Barbosa du Bocage 1866 ↓, s. 63.
- ↑ W. Peters. Über einige neue Reptilien (Lacerta, Eremias, Diploglossus, Euprepes, Lygosoma, Sepsina, Ablepharus, Simotes, Onychocephalus). „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1874, s. 374, 1874. (niem.).
- ↑ W. Peters. Über zwei Gattung von Eidechsen, Scincodipus und Sphenoscincus. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1875, s. 551, 1875. (niem.).
- ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Sepsina. The Reptile Database. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 111.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 197.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 206.
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 240, 1904. (ang.).
Bibliografia
- J.V. Barbosa du Bocage. Reptiles nouveaux ou peu connus recueillis dans les possessions portugaises de l’Afrique occidentale, que se trouvent au Muséum de Lisbonne. „Jornal de Sciencias Mathematicas, Physicas e Naturaes”. 1, s. 57–78, 1866. (fr.).
- Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
