Schron nad Lejową
Plan jaskini | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Położenie | Tatry Zachodnie |
Właściciel | Skarb Państwa |
Długość | 14 m |
Głębokość | 2,5 m |
Deniwelacja | 2,5 m |
Wysokość otworów | 1742 i 1745 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny | 635 m |
Ekspozycja otworów | ku N, ku NE |
Data odkrycia | znana od dawna |
Kod | (nr inwentarzowy PIG) T.E-07.12 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′35″N 19°50′32″E/49,243000 19,842264 |
Schron nad Lejową (Dziura z Blokiem) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu, w pobliżu Jaskini Skośnej, na wysokościach 1742 i 1745 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 14 metrów, a jej deniwelacja 2,5 metra[1].
Opis jaskini
Z dolnego, szerokiego otworu odchodzą dwa ciągi. Jeden to krótki korytarzyk, drugi prowadzi do góry przez niski przełaz do sporej salki w której znajduje się drugi otwór[2].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre. Wszędzie występuje roślinność zielona[2].
Historia odkryć
Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Jej pierwszy plan i opis sporządzili R. i R. M. Kardasiowie przy pomocy M. Różyczki w 1977 roku[2].