Sc.D.
| Ten artykuł od 2024-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Sc.D. (łac. Scientiæ Doctor, ang. D.Sc. – Doctor of Science) – tytuł naukowy przyznawany w wielu krajach świata; gdzieniegdzie oznacza wyższy doktorat. W USA uważa się go za ekwiwalent Ph.D.
W Polsce „doktor nauk ścisłych” lub „habilitacja” (doktor habilitowany lub dr hab.) to stopień wyższy niż doktorat. Jest przyznawany za znaczące osiągnięcia w nauczaniu, badaniach i służbie po uzyskaniu stopnia doktora (zwykle do 8 lat po doktoracie). Jest bardzo podobny do równoważnego stopnia habilitacji w Niemczech i Austrii.
Najwyższy stopień naukowy w Polsce to „profesor” lub „profesor zwyczajny” (tytuł naukowy profesora, profesor tytularny), czyli tytuł naukowy profesora. Habilitacja była od wielu lat warunkiem koniecznym do ubiegania się o tytuł profesora zwyczajnego w Polsce.