Sanctus
Sanctus (łac. święty) – aklamacja w części drugiej liturgii łacińskiej mszy wiernych, wykonywana po prefacji.
- łac. Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus, Deus Sabaoth. Pleni sunt caeli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis.
- pl. Święty, Święty, Święty Pan, Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości.
Tekst nawiązuje do Iz 6,3.
Obecnie w rzymskokatolickiej posoborowej liturgii Mszy św. Sanctus łączy się z Benedictus:
- łac. Benedictus, qui venit in nomine Domini.
- pl. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.
po czym powtarza się: Hosanna na wysokości.
Całość śpiewa się po prefacji jako tzw. Święty.
Trzykrotne powtórzenie swój początek ma w księdze Izajasza, gdyż w kulturze semickiej nie ma stopniowania, ale też jest to nawiązanie do Trójcy Świętej. Por. Trisagion.
Sanctus w liturgii luterańskiej
 | Treść tego artykułu od 2023-02 należy opracować w taki sposób, aby nie uwypuklała nadmiernie polskiej specyfiki / aby nie zawężała się tylko do polskich warunków Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
W polskim Kościele Ewangelicko-Augsburskim część ordinarium "sanctus" śpiewa się na koniec Prefacji.'
- p
- d
- e
Obrzędy mszy rytu rzymskiego
| Obrzędy wstępne | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liturgia słowa (Msza katechumenów) |
| ||||||
| Liturgia eucharystyczna (Msza wiernych) |
| ||||||
| Obrzędy końcowe |
| ||||||
- Nazwy oznaczone kursywą dotyczą nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego
- p
- d
- e
| Wstęp |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liturgia spowiednia |
| ||||||
| Liturgia wstępna |
| ||||||
| Liturgia Słowa Bożego |
| ||||||
| Liturgia Sakramentu Ołtarza |
| ||||||
| Liturgia końcowa |
| ||||||
| Agendy i śpiewniki |
|
- Kategoria:Liturgia chrześcijańska
Kontrola autorytatywna (hymn chrześcijański):
- NKC: ph224447
- Britannica: topic/Sanctus-liturgical-chant
- SNL: Sanctus
- Catalana: 0058634
- DSDE: Sanctus
