Samuiłowo (obwód Błagojewgrad)
Beła czeszma | |||
Państwo | Bułgaria | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Gmina | Petricz | ||
Kmet | Kirił Stojanow | ||
Powierzchnia | 11,979 km² | ||
Wysokość | 513 m n.p.m. | ||
Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy | 07423 | ||
Kod pocztowy | 2879 | ||
Tablice rejestracyjne | Е | ||
Położenie na mapie Bułgarii | |||
41°22′17,35″N 23°05′28,33″E/41,371486 23,091203 | |||
|
Samuiłowo (bułg. Самуилово) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Błagojewgrad, w gminie Petricz. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 czerwca 2020 roku miejscowość liczyła 852 mieszkańców[1].
Historia
Wieś Samuiłowo ma bogatą historię starożytną. Na obszarze Gerkowec znaleziono pozostałości starożytnej osady z czasów rzymskich. Natomiast pozostałości średniowiecznej osady znajdują się na obszarze Kjumłuko. Miejscowość została wymieniona w osmańskich rejestrach podatkowych z lat 1570, 1606 i 1664–1665 pod nazwą Demidowo. Według pierwszego rejestru w wiosce znajdowało się 39 chrześcijańskich gospodarstw domowych oraz w wiosce mieszkało 4 muzułmanów[2]. Prawdopodobnie na początku lat 30. XIX wieku, ludność bułgarska została wysiedlona i zastąpiona przez rodziny tureckie, które wyemigrowały z Serbii i Grecji[3]. Pod koniec XIX wieku, według statystyk Wasiła Kynczowa, ówczesne Demidowo liczyło 350 mieszkańców, wszyscy to Turcy[4]. Po wojnach bałkańskich (1912–1913) wieś została przyłączona do Bułgarii. Jej ludność turecka wyemigrowała, a osiedlili się na niej bułgarscy uchodźcy z Macedonii Egejskiej.
Zabytki
Do rejestru zabytków wpisane są: Chram Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny oraz park Beła czeszma, ze źródełkiem o tej samej nazwie.
Osoby związane z miejscowością
Urodzeni
- Anton Popow (1915–1942) – bułgarski dziennikarz, poeta
- Ferdinand Jakow (1935–1996) – bułgarski pisarz[5]
Zmarli
- Iwan Smołarski (1872–1928) – bułgarski wojewoda
- Christo Andonow (1887–1928) – bułgarski wojewoda
Związani
- Kirił Terziew (1983) – bułgarski zapaśnik, urodzony w Petriczu, spędził tu całe dzieciństwo
Przypisy
- ↑ Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2021-10-13] (bułg.).
- ↑ Турски документи за историјата на македонскиот народ. Опширни пописни дефтери од XVI век за Кустендилскиот санųак. Skopje: 1982, s. 636–638.
- ↑ Енциклопедия „Пирински край“. T. II. Błagojewgrad: Редакция „Енциклопедия“, 1999, s. 226. ISBN 954-90006-2-1.
- ↑ Wasił Kynczow: Македония. Етнография и статистика. Sofia: Българското книжовно дружество, 1900, s. 187. ISBN 954430424X.
- ↑ Книга в памет на Федя Яков. kulturni-novini.info. [dostęp 2021-10-11]. (bułg.).
- p
- d
- e
|