Samuel Arnold
Samuel Arnold | |||
Data i miejsce urodzenia | 10 sierpnia 1740 | ||
---|---|---|---|
Pochodzenie | angielskie | ||
Data i miejsce śmierci | 22 października 1802 | ||
Gatunki | |||
Zawód | kompozytor, organista, dyrygent | ||
|
Samuel Arnold (ur. 10 sierpnia 1740 w Londynie, zm. 22 października 1802 tamże[1][2]) – angielski kompozytor, organista i dyrygent[2].
Życiorys
Jako dziecko był chórzystą w kapeli królewskiej, gdzie otrzymał podstawy edukacji muzycznej[1]. Zdobył popularność jako autor dzieł scenicznych, a od 1764 roku występował jako klawesynista w Covent Garden Theatre[1]. W 1773 roku Uniwersytet Oksfordzki przyznał mu tytuł Doctor of Music[1]. W 1783 roku został organistą kapeli królewskiej, a w 1793 roku opactwa westminsterskiego[1]. Od 1789 roku był dyrektorem Academy of Ancient Music[1][2].
Wydał 4-tomową antologię utworów dawnych kompozytorów angielskich Cathedral Music (1790), zapoczątkowaną przez Williama Boyce’a[1][2]. Podjął także pierwszą próbę wydania zbiorczego dzieł Georga Friedricha Händla (140 zeszytów opublikowanych w latach 1787–1797)[1][2]. Skomponował ponad 100 dzieł scenicznych (oper, pantomim i in.), ponadto oratoria, anthemy, utwory instrumentalne[1][2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Samuel Arnold – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Britannica: biography/Samuel-Arnold