Salomon Lubowski
 | Ten artykuł od 2015-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| Data i miejsce urodzenia | 1825 |
|---|---|
| Data śmierci | 15 kwietnia 1889 |
| Zawód, zajęcie | architekt |
Salomon Lubowski (ur. 1825 w Kietrzu, zm. 15 kwietnia 1889) – żydowski architekt, mistrz murarski i budowniczy działający głównie w Gliwicach. Był członkiem gliwickiego cechu murarzy i cieśli oraz członkiem deputacji budowlanej rady miejskiej.
Do Gliwic przybył w roku 1852, od 24 marca 1853 roku wymieniany jest jako członek Cechu Murarzy i Cieśli w Gliwicach. W 1857 roku został wybrany na sekretarza cechu, a w roku 1859 wszedł w skład komisji egzaminacyjnej. W 1861 roku ożenił się z Idą z Wasservogelów. Mieli razem siedmiu synów oraz córkę Florę, która w późniejszym czasie wyszła za bogatego gliwickiego przemysłowca Oscara Caro.
Główne dzieła
- Nowa Synagoga w Gliwicach (1859–1861)
- Willa Caro (1882–1885)
- Budynek Urzędu Powiatowego
- Budynek Poczty Głównej
- Willa Perlsa[1]
Przypisy
- ↑ „Gliwickie Metamorfozy” – rys biograficzny Salomona Lubowskiego oraz zdjęcia jego budynków.
