Sękowice (województwo lubuskie)

Ten artykuł dotyczy wsi w gminie Gubin. Zobacz też: inne miejsca o tej nazwie.
Sękowice
wieś
Ilustracja
Znak z nazwą wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

krośnieński

Gmina

Gubin

Liczba ludności (2013)

310[2]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

66-620[3]

Tablice rejestracyjne

FKR

SIMC

0909532

Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin
Mapa konturowa gminy wiejskiej Gubin, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sękowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Sękowice”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sękowice”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Sękowice”
Ziemia51°54′33″N 14°42′32″E/51,909167 14,708889[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Sękowice (niem. Schenkendorf[4], łuż. Šenkojce)[5] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin. W miejscowości znajduje się ujście Werdawy (prawy dopływ Nysy Łużyckiej).

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zielonogórskim.

Historia

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1300 roku[6]. Schroniła się tutaj w XIV wieku żona i dzieci starosty poznańskiego Macieja Borkowica[6][7]. Właścicielami wsi w latach 1442 – 1482 była rodzina Wesembergów, do 1523 roku rodu von Köckeritz, a do 1811 roku były własnością Zakonu joannitów[6]. W 1811 roku po rozwiązaniu zakonu rozdano grunt w dzierżawę wieczystą między chłopów[8][6]. Sękowice od 1813 roku były wsią królewską[6].

Kościół

We wcześniejszym okresie należała do wsi również cegielnia oraz osiedle zwane (niem. Grüne Eiche) (Zielony Dąb)[8]. Zabudowa miejscowości pochodząca z wieku XIX i XX.

Od września 1995 roku prowadzone były w rejonie wsi badania archeologiczne[9]. Prace prowadziła grupa pracowników Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza pod kierunkiem Jarosława Lewczuka. Podczas prac odkryto cmentarzyska (ze schyłku VI i V wieku p.n.e.) oraz wiele ciekawych eksponatów[10].

Granicę od Sękowic do Polanowic od 11 czerwca 1945 roku ochraniał 3. batalion 38. Pułku Piechoty, a komendantem wojskowym był dowódca batalionu por. Zbigniew Budzan[10]. We wsi była również od listopada 1945 do 1947 roku 6. Komenda Odcinka WOP, a jej komendantami byli kpt. Jan Mikulski, kpt. Władysław Bykowski i kpt. Grabowski[10]. Była tu także 29. Strażnica WOP, którą rozwiązano w 1947 roku, a jej komendantem był chor. Wacław Baronowski oraz 30. Strażnica WOP rozwiązana w latach 60, której komendantami byli por. Domrzalski i ppor. Jan Kruszkowski[10].

We wsi w 1947 roku powstało koło SL[11]. W 1952 roku wieś zamieszkiwały 222 osoby i było 56 gospodarstw. Sękowice w 1999 roku otrzymały wodociąg, a we wrześniu 2001 roku kanalizację[11].

Do 21 grudnia 2007 roku funkcjonowało tu drogowe przejście graniczne z Niemcami Gubinek – Guben, które na mocy układu z Schengen zostało zlikwidowane..

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[12] kościół poewangelicki Świętej Rodziny.

Galeria

Świetlica
Droga dojazdowa do wsi
Zabudowania wsi

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121574
  2. Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1153 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
  4. Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. s. 236.
  5. Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
  6. a b c d e Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 302
  7. Maciej Borkowic został skazany na śmierć głodową przez Kazimierza Wielkiego za rokosz i spiskowanie
  8. a b Gubińskie Towarzystwo Kultury – Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 29
  9. Prace prowadzono w związku z budową obwodnicy Gubina i przejścia granicznego w Gubinku
  10. a b c d Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 303
  11. a b Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 304
  12. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 13. [dostęp 2013-01-24].

Bibliografia

  • Wydawnictwo Gubińskiego Towarzystwa Kultury 1999 r. – Zeszyty Gubińskie nr 5 s.29
  • Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 302-309. ISBN 978-83-88059-54-4.
  • Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 237-238. ISBN 978-83-919914-8-2.
  • p
  • d
  • e
Gmina Gubin
Miejscowości gminy
Wsie
Kolonie
Osady
Osada leśna
  • Polanowice
Pozostałe
miejscowości
  • Ponik
  • Rybołowy
Jednostki pomocnicze gminy
Sołectwa
  • Bieżyce
  • Brzozów
  • Budoradz
  • Chęciny
  • Chlebowo
  • Chociejów
  • Czarnowice
  • Dobre
  • Dobrzyń
  • Drzeńsk Mały
  • Drzeńsk Wielki
  • Dzikowo
  • Gębice
  • Grabice
  • Grochów
  • Gubinek
  • Jaromirowice
  • Jazów
  • Kaniów
  • Komorów
  • Koperno
  • Kosarzyn
  • Kozów
  • Kujawa
  • Luboszyce
  • Łazy
  • Łomy
  • Markosice
  • Mielno
  • Nowa Wioska
  • Pleśno
  • Polanowice
  • Pole
  • Późna
  • Przyborowice
  • Sadzarzewice
  • Sękowice
  • Sieńsk
  • Stargard Gubiński
  • Starosiedle
  • Strzegów
  • Wałowice
  • Węgliny
  • Wielotów
  • Witaszkowo
  • Zawada
  • Żenichów
  • Żytowań

Herb gminy Gubin