Rzekotka sardyńska
Hyla sarda[1] | |||
(De Betta, 1853) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | płazy | ||
Rząd | |||
Podrząd | Neobatrachia | ||
Rodzina | rzekotkowate | ||
Rodzaj | Hyla | ||
Gatunek | rzekotka sardyńska | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Rzekotka sardyńska[3] (Hyla sarda) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych występujący endemicznie na wyspach Morza Śródziemnego, takich jak Sardynia i Korsyka. Dorasta do 4,0 cm długości i cechuje się zmiennym ubarwieniem. Okres godowy trwa od marca do lipca, a płaz ten cechuje się większą tolerancją na upały i zasolenie wody niż spokrewnione gatunki rzekotek. Gatunek najmniejszej troski (LC), w związku z m.in. rozległym zasięgiem występowania i dużymi rozmiarami populacji.
Wygląd
Niewielki płaz dorastający do 3,8–4,0 cm długości. Głowa szersza niż dłuższa, a pysk krótszy niż u rzekotki drzewnej (Hyla arborea). Na bokach ciała występuje czarny pasek biegnący od nozdrzy przez oczy i przechodzący w kropki na środkowym obszarze boku tułowia. Na palcach występują przylgi. Skóra jest bardziej ziarnista niż u rzekotki drzewnej i rzekotki śródziemnomorskiej (Hyla meridionalis). Ubarwienie zmienne. Ciało może przybierać barwę zielonkawą, oliwkową lub szarą, występują również zazwyczaj ciemnozielone lub szare kropki. Brzuch białawy. Błona bębenkowa wyraźnie zaznaczona[4].
Zasięg występowania i siedlisko
Płaz ten występuje na wyspach Morza Śródziemnego, takich jak Korsyka, Elba, Cavallo, Sardynia czy wyspach Arcipelago della Maddalena[4]. Na Korsyce spotykana na wysokościach 0–1743 m n.p.m.[2] Rzekotka sardyńska zasiedla obszary znajdujące się w pobliżu stawów, potoków i strumieni[4]. Gatunek ten cechuje się dużą odpornością na upały[5].
Rozmnażanie
Okres godowy trwa od marca do lipca[5]. Do rozrodu dochodzi w potokach oraz w zbiornikach na wodę. Rzekotka sardyńska wykazuje się tolerancją na większe zasolenie wody zbiorników rozrodczych niż rzekotka drzewna i rzekotka śródziemnomorska[4].
Status i ochrona
IUCN klasyfikuje rzekotkę sardyńską jako gatunek najmniejszej troski (LC) w związku ze stosunkowo rozległym zasięgiem występowania, odpornością na modyfikacje siedliska oraz dużymi rozmiarami populacji. Na obszarze zajmowanym płaz ten występuje powszechnie. Niewielkie zagrożenie stanowić może utrata siedlisk w związku z poborem wody w celach rolniczych. Płaz ten chroniony jest przez ustawodawstwo krajowe, wymieniony jest również w załączniku II konwencji berneńskiej oraz w załączniku IV dyrektywy siedliskowej Unii Europejskiej[2].
Przypisy
- ↑ a b c Hyla sarda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Hyla sarda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [dostęp 2023-06-15] (ang.).
- ↑ Załącznik 2: Gatunki zwierząt będące przedmiotem zainteresowania wspólnoty, ze wskazaniem tych, które wymagają ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000, oraz gatunków zwierząt o znaczeniu priorytetowym [online] .
- ↑ a b c d Hyla sarda: Sardinian Tree Frog, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA, 2021 [dostęp 2023-06-15] .
- ↑ a b Dufresnes Ch., Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 66, ISBN 978-1-4729-4137-4.
- p
- d
- e