Rzeczyca Polna
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | żabinecki |
Sielsowiet | |
Populacja (2023) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy | 225117 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
52°21′52″N 24°03′31″E/52,364444 24,058611 |
Rzeczyca Polna (biał. Палявая Рэчыца, Palawaja Reczyca; ros. Полевая Речица, Polewaja Reczica) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie żabineckim, w sielsowiecie Stepańki, przy drodze republikańskiej R85.
Nazwa
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje nazwę Rzeczyca bez przymiotnika. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. z 1924 wymienia wieś pod nazwą Rzeczyca Polska, natomiast na mapach Wojskowego Instytutu Geograficznego jest oznaczona jako Rzeczyca (bez przymiotnika) w 1922[2] oraz jako Rzeczyca Polna w 1931[3].
Historia
W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim, w gminie Żytyń.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim, do 18 kwietnia 1928 w gminie Życin, następnie w gminie Kamieniec Litewski[4][5]. W 1921 miejscowość liczyła 125 mieszkańców, zamieszkałych w 25 budynkach, wyłącznie Białorusinów wyznania prawosławnego[5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy
- ↑ Степанковский сельсовет. Żabinecki Rejonowy Komitet Wykonawczy. [dostęp 2023-03-04]. (ros.).
- ↑ Mapa WIG Tewle (1922). [dostęp 2023-03-04]. (pol.).
- ↑ Mapa WIG Tewle (1931). [dostęp 2023-03-04]. (pol.).
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
Bibliografia
- Rzeczyca (6), pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 137 .
- Mapa WIG Tewle. [dostęp 2023-03-04]. (pol.).