Rowan Varty

Rowan Varty
Ilustracja
Varty w trakcie meczu reprezentacji 15-osobowej (2017)
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1986
Londyn

Wzrost

172 cm[1]

Masa ciała

82 kg[1]

Rugby union
Pozycja

skrzydłowy, obrońca

Kariera juniorska
Lata Zespół
DeA Tigers
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
–2010 DeA Tigers
2008 Esher
2010–2011 Toyota Industries Shuttles[2][3] 8 (10)
2011–2014 DeA Tigers
2014–2017 Hong Kong Cricket Club
Reprezentacja narodowa
rugby union
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
 Hongkong U-14
 Hongkong U-16
2003  Hongkong U-19
2004–2017  Hongkong 43 (115)
rugby 7
Lata Reprezentacja Turn. (Pkt.)
2003–2017  Hongkong[a][1] (105)
Dorobek medalowy
igrzyska Azji Wschodniej
srebro Hongkong 2009 rugby 7
igrzyska azjatyckie
srebro Kanton 2010 rugby union
srebro Inczon 2014 rugby union
Multimedia w Wikimedia Commons

Rowan Varty (chiń. 華路雲, ur. 20 marca 1986 r. w Londynie) – hongkoński rugbysta, wielokrotny reprezentant regionu na arenie międzynarodowej zarówno w odmianie siedmio- jak i piętnastoosobowej. Medalista igrzysk azjatyckich i wschodnioazjatyckich, uczestnik pucharu świata w rugby 7 i World Games, drużynowy mistrz Azji w rugby 7, w 2015 roku wybrany przez kibiców najlepszym zawodnikiem miejscowej reprezentacji siedmioosobowej w historii[4].

Młodość

Rowan wychowywał się w Hongkongu, uczęszczał do tamtejszych szkół: Beacon Hill School, a następnie King George V School[5][6]. W KGV odznaczał się wybitnymi wynikami nie tylko naukowymi, ale także sportowymi[7]. Na gali Bauhinia Bowl Awards w 2003 roku zdobył tytuł najlepszego w Hongkongu młodzieżowego sportowca roku (2003 Sportsboy of the year)[8], a podczas kolejnej edycji otrzymał nagrodę dla wyróżniającego się sportowca w kategorii rugby chłopców[9].

Na pierwszy trening mini rugby trafił w wieku dziewięciu lat, po tym jak rodzice zabrali go na trybuny podczas turnieju Hong Kong Sevens[10]. Umiejętności sportowe rozwijał w klubie DeA Tigers, skąd trafił do reprezentacji Hongkongu do lat 14 i 16[6].

W styczniu 2003 roku 16-letni Varty zadebiutował w kadrze do lat 19 i w swoim pierwszym spotkaniu, ze Sri Lanką zdobył hattrick przyłożeń[6]. Mimo iż drużyna awansowała na Mistrzostwa Świata U-19, Varty jako zbyt młody nie został dopuszczony do udziału w turnieju[11].

Przebieg kariery

Do 2008

W 2003 roku znalazł się w składzie dotkniętej plagą kontuzji reprezentacji seniorów w rugby 7 na turniej King’s Cup w Bangkoku[12]. W lutym 2004 roku dołączył na dobre do drużyny[7], z którą przygotowywał się do turnieju Hong Kong Sevens, jednak ostatecznie nie znalazł się w 12-osobowym składzie[13]. Kilka miesięcy później trafił na zgrupowanie pierwszej reprezentacji „piętnastek”[13], debiutując w spotkaniu z Singapurem[14]. W następnym meczu, z Chinami 18-latek wystąpił już w pierwszym składzie, zdobywając dwa przyłożenia[15]. W tym samym roku rozpoczął studia prawnicze na angielskim Nottingham University[16].

W marcu 2005 roku wziął udział w swoim pierwszym turnieju Hong Kong Sevens, który pokrywał się wówczas z Pucharem Świata[17]. Choć Varty zdołał zdobyć przyłożenie w grupowym spotkaniu z Japonią, gospodarze przegrali wszystkie swoje mecze[18]. W 2006 roku – z uwagi na studia na drugiej półkuli – nie znalazł się w drużynie na turniej w Hongkongu, mimo iż to jego podobizna widniała na plakatach reklamujących zawody[19]. Niemniej wziął udział w późniejszych imprezach: w Singapurze[20], na Sri Lance[21] czy w ramach katarskich Igrzysk Azjatyckich. Podczas zawodów w Dosze Hongkończycy, po porażce w fazie grupowej z Koreą Południową, zajęli rozczarowujące piąte miejsce[22]. Także w kolejnym roku na arenie międzynarodowej Varty występował wyłącznie w rozgrywkach siedmioosobowych (wziął m.in. udział w oficjalnych turniejach IRB na własnym terenie[23] czy na Sri Lance[24]).

Przełomowy dla międzynarodowej kariery młodego skrzydłowego okazał się rok 2008, kiedy to ukończył studia w Anglii[25][26]. Wraz z zespołem siedmioosobowym automatycznie zakwalifikował się do turnieju Hong Kong Sevens[27], a jesienią zapewnił sobie awans na rozgrywane w kolejnym roku mistrzostwa świata[28]. W drużynie piętnastoosobowej wystąpił we wszystkich ośmiu spotkaniach międzynarodowych[b], w tym w czterech w ramach Asian Five Nations (mistrzostw Azji)[29][30][31][32]. Zdobył też pięć przyłożeń, w tym – co warte odnotowania – trzy w przegranym 29:75 wyjazdowym spotkaniu z Japonią[31] (pozostałe dwa w spotkaniu z Chińskim Tajpej)[33]. Wiosną Varty został uhonorowany mianem najlepszego zawodnika w regionie; otrzymał także zaproszenie do reprezentowania podczas turnieju Rome Sevens zespołu Penguins, brytyjskiego „wyjazdowego” klubu rugby[26]. Ponadto we wrześniu, obok Marka Wrighta i Keitha Robertsona został jednym z trzech pierwszych profesjonalnych hongkońskich rugbystów. Po raz pierwszy Hong Kong Rugby Football Union (HKRFU) zaoferowało wówczas zawodnikom reprezentacji profesjonalne kontrakty, umożliwiając im ponadto treningi w silniejszych pod względem sportowym krajach. Na mocy porozumienia Varty przez jeden sezon trenować miał z zespołem angielskiej Premiership London Irish i grać w niżej sklasyfikowanej drużynie Esher[25].

Lata 2009–2011

W 2009 roku uczestniczył w serii turniejów międzynarodowych, zarówno z zespołem „siódemek”, jak i „piętnastek”. W marcu wraz z reprezentacją w rugby 7 wziął udział w Pucharze Świata, który zorganizowano w Dubaju. Po trzech porażkach w grupie zespół trafił do etapu „Bowl”, najniższej części turniejowej drabinki[34]. Następnie po zwycięstwie nad Włochami Hongkong odpadł w ćwierćfinale Bowl przegrywając z Irlandią[35]. W tym samym miesiącu Varty znalazł się w składzie na turniej Hong Kong Sevens. Gospodarze po zwycięstwach nad Portugalią i Tonga zajęli drugie miejsce w grupie i awansowali do fazy Plate[36], gdzie jednak ulegli Kanadyjczykom[37]. W maju z reprezentacją „piętnastek” uczestniczył w turnieju Asian Five Nations – w spotkaniu z reprezentacją Singapuru zawodnik DeA Tigers zdobył hattrick przyłożeń[38][39], jednak wygrany 64:6 mecz był jedynym zwycięstwem Hongkończyków w rozgrywkach[40]. Z kolei w lipcu Varty brał udział w turnieju rugby 7 będącym częścią World Games 2009, które rozgrywano na Tajwanie. Podczas tych zawodów reprezentanci Hongkongu przegrali wszystkie swoje mecze i zajęli ostatnie, ósme miejsce[41][42]. Następnie we wrześniu uczestniczył w inaugurujących nowe rozgrywki mistrzostw Azji w rugby 7 zawodach Shanghai Sevens[43]. Niedługo później ogłoszono, że władze HKRFU zrezygnowały z pomysłu kontraktów zawodowych dla swoich wyróżniających się graczy[44]. W grudniu podczas rozgrywanych w Hongkongu Igrzysk Azji Wschodniej gospodarze dotarli do finału, gdzie mimo dwóch przyłożeń Varty’ego przegrali z Japonią[45][46]. Jeszcze przed końcem roku ten uczestniczył w pierwszej w historii reprezentacji Hongkongu w rugby piętnastoosobowej serii spotkań w Europie (rywalami były reprezentacje Niemiec, Holandii i Czech)[47].

W marcu 2010 roku podczas turnieju Hong Kong Sevens reprezentacja gospodarzy po słabych wynikach w fazie grupowej odniosła zwycięstwo w sekcji Shield (tytuł trzeciej kategorii). Dwa przyłożenia Varty’ego w finale z Rosją pomogły Hongkończykom sięgnąć po pierwsze od 2001 trofeum w rozgrywkach[48]. Dwa miesiące później zawodnik DeA Tigers uczestniczył w kolejnej edycji Asian Five Nations, które to rozgrywki służyły jednocześnie za kwalifikacje do Pucharu Świata 2011. Szansę na awans do nowozelandzkiego turnieju reprezentacja Hongkongu straciła ostatecznie po bardzo wysokiej porażce z Japonią[49]. Latem Varty podpisał kontrakt z beniaminkiem japońskiej Top League – Toyota Industries Shuttles[3][50]. Drużyna po zaledwie jednym sezonie spadła z ligi[51]. Jesienią znalazł się w składzie reprezentacji „siódemek”, która dotarła do finału Igrzysk Azjatyckich rozgrywanych w chińskim Kantonie. Mimo porażki w finale z Japonią 21:28, rugbyści wywalczyli pierwszy w historii Hongkongu medal tej imprezy w sportach drużynowych[52][53].

Po zakończeniu sezonu w Japonii, Varty wrócił do swojego macierzystego klubu, DeA Tigers. W 2011 roku dotarł z nim do finału Hong Kong Premiership, gdzie jednak „Tygrysy” musiały uznać wyższość rywali z zespołu Valley R.F.C.[54]. Następnie tradycyjnie już wziął udział w dorocznym turnieju „siódemek”[55] i mistrzostwach Azji „piętnastek” (przyłożenia w spotkaniach z Japonią[56][57] i Sri Lanką[58][59]). Przed turniejem Shanghai Sevens inaugurującym nową edycję mistrzostw Azji w rugby 7 wobec kontuzji Marka Wrighta został wybrany kapitanem drużyny narodowej[60]. W grudniu wraz z reprezentacją w rugby piętnastoosobowym uczestniczył w towarzyskim turnieju Cup of Nations. Hongkończycy zwyciężyli we wszystkich trzech spotkaniach – ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Kenią i Brazylią, a Varty w każdym z tych spotkań zdobywał po przyłożeniu[61][62][63].

Lata 2012–2014

Varty podczas turnieju Hong Kong Sevens 2012

W związku z zapowiedzianą reformą rozgrywek i powiększeniem liczby stałych uczestników cyklu Sevens World Series począwszy od sezonu 2012/2013, w 2012 roku głównym celem reprezentacji Hongkongu w rugby siedmioosobowym było zapewnienie sobie jednego z trzech dostępnych miejsc. Decyzją IRB promocję uzyskiwały trzy najlepsze drużyny fazy Shield turnieju Hong Kong Sevens 2012[64]. Gospodarze pod wodzą Varty’ego pokonali wszystkich rywali w fazie grupowej (Urugwaj, Tonga i Chiny), po czym raz jeszcze nie byli w stanie pokonać lokalnych rywali, Japonii, i odpadli w fazie ćwierćfinałowej[65][66]. Pod koniec kwietnia, w inaugurującym kolejną edycję turnieju Asian Five Nations meczu ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi zawodnik DeA Tigers zdobył cztery przyłożenia[67]. Tym samym w swoich sześciu kolejnych meczach w reprezentacji zdobył dziewięć przyłożeń[b]. Następnie dołączył do reprezentacji „siódemek”, która po zwycięstwach w regionalnych turniejach w Szanghaju[68] i Mumbaju[69] (w trzecim, Borneo Sevens dotarła do finału[70]) sięgnęła po pierwsze w historii Hongkongu mistrzostwo Azji w tej dyscyplinie[71][72]. Dwa tygodnie później w Singapurze Varty wraz z zespołem brał udział w czwartym turnieju, który rozstrzygał o kwalifikacji do Pucharu Świata rozgrywanego w Moskwie w czerwcu 2013 roku (awans uzyskiwały trzy czołowe drużyny). Hongkończycy dotarli do finału z Japonią, gdzie dwupunktowe zwycięstwo wywalczyli rywale[73].

Rok 2013 w wykonaniu urodzonego w Londynie rugbysty podporządkowany był niemal w całości rozgrywkom w skróconej odmianie rugby. W trakcie zawodów w Hongkongu gospodarze przegrali wszystkie trzy spotkania grupowe i trafili do dolnej części drabinki turniejowej[74]. Po zwycięstwie nad Argentyną i Stanami Zjednoczonymi miejscowa drużyna awansowała do finału fazy Bowl. W nim lepsi okazali się faworyzowani Anglicy, którzy wygrali w stosunku 42:5[75][76]. W maju drużyna Varty’ego brała udział w turnieju London Sevens, który stanowił kwalifikacje do kolejnej edycji Sevens World Series. W fazie ćwierćfinałowej Hongkończycy przegrali z Hiszpanią – drużyną, której w mijającym sezonie przysługiwał tytuł stałego członka cyklu[77]. W międzyczasie 27-latek otrzymał zaproszenie do drużyny Barbarian F.C. – „Baa-Baas” pod koniec maja rozgrywali dwa spotkania: z reprezentacją Anglii na stadionie Twickenham w Londynie, a następnie na Hong Kong Stadium z British and Irish Lions, którzy udawali się na serię spotkań do Australii[78]. W powszechnym przeświadczeniu obecność w składzie Varty’ego miała zachęcić miejscowych kibiców do przybycia na mecz z Lions[79][80], stąd o ile występ hongkońskiego zawodnika na Twickenham stał pod znakiem zapytania, o tyle miejsce w szerokim, 23-osobowym zestawieniu na drugi mecz miał on mieć niejako zagwarantowane[78][81]. Kiedy wychowanek DeA Tigers pojawił się na boisku na ostatnich 18 minut spotkania z Anglikami, został pierwszym hongkońskim członkiem elitarnego klubu Barbarians[81]. Wysoka porażka z zasadniczo drugą reprezentacją sprawiła, że ówczesny trener klubu zdecydował się wystawić przeciwko Lions najsilniejszy dostępny skład[79][82]. Oznaczało to pominięcie jedynego reprezentanta gospodarzy, który w dniu meczu jedynie pozostawał w pogotowiu z uwagi na niezaleczony uraz Mike’a Tindalla[79][82]. Niefortunny obrót wypadków został odnotowany zarówno przez miejscową jak i międzynarodową prasę[79][80][82][83]. Ostatecznie Baa-Baas – bez hongkońskiego zawodnika – ulegli British and Irish Lions 8:59[84]. Mniej więcej miesiąc później, w czasie czerwcowych mistrzostw świata Varty i koledzy z reprezentacji w fazie grupowej odnieśli tylko jedno zwycięstwo, 17:15 nad Portugalią, co wobec wysokich porażek z Anglią i Argentyną pozwoliło zaledwie na zajęcie ostatniego miejsca w grupie[85][86]. Następnie w ćwierćfinale fazy „Bowl” ulegli Gruzji i odpadli z dalszych rozgrywek[87]. Zaledwie dwa dni później Hongkończycy – jako mistrzowie Azji[88] – rozpoczęli swój udział w World Games w kolumbijskim mieście Cali. Po porażkach z Południową Afryka i Kanadą oraz zwycięstwie nad ekipą gospodarzy, drużyna HKRFU z trzeciego miejsca awansowała do fazy pucharowej. Porażka z Francją spowodowała, że Azjaci trafili do dolnej połówki zawodów. Tam zwycięstwa nad Urugwajem i Brazylią dały Varty’emu wraz z kolegami piąte miejsce na osiem startujących drużyn[89][90]. We wrześniu reprezentacja Hongkongu uczestniczyła w turnieju rugby 7 w ramach Chińskich Igrzysk Narodowych w Liaoningu. Dotarła tam do finału rozgrywek, gdzie mimo prowadzenia z Szantungiem 12:0 przegrała ostatecznie w kontrowersyjnych okolicznościach 12:14[91]. Niedługo później, tuż przed turniejem Thailand Sevens w ramach Asian Rugby Sevens Series, Varty zrezygnował z funkcji kapitana reprezentacji siedmioosobowej. Jednocześnie chcąc poświęcić więcej uwagi karierze prawniczej, zdecydował się na jedynie częściowe stypendium Hongkońskiego Instytutu Sportu (HKSI)[92]. Kolejną zmianę przyniósł grudzień 2013 roku, kiedy to HKSI utworzył specjalny program dla 40 miejscowych rugbystów, w tym Varty’ego, w nadziei na kwalifikację do Igrzysk Olimpijskich w Rio[93].

Początek roku 2014 ponownie upłynął urodzonemu w Londynie zawodnikowi pod znakiem przygotowań do turnieju Hong Kong Sevens[94][95]. W samym turnieju głównym – raz jeszcze podzielonym na część dla stałych uczestników cyklu i turniej kwalifikacyjny – reprezentacja gospodarzy zaliczyła cztery kolejne zwycięstwa (trzy w fazie grupowej, z Tunezją, Samoa Amerykańskim[96] i Włochami[97] oraz z Chile[98] w fazie ćwierćfinałowej). W półfinale Hongkończycy przegrali jednak 0:12 z reprezentacją Italii, którą dzień wcześniej pokonali w stosunku 19:0[99]. Na przełomie kwietnia i maja Varty dołączył do reprezentacji „piętnastek” przygotowującej się do Asian Five Nations. W pierwszym meczu turnieju zdobył jedno z szesnastu przyłożeń swojej drużyny, a Hongkong rozgromił Filipiny 108:0[100]. Reprezentacja regionu straciła szansę na końcowe zwycięstwo i bezpośredni awans do Pucharu Świata w Anglii, przegrywając w ostatniej kolejce z faworyzowaną Japonią[101]. Niemniej drugie miejsce w tabeli uprawniało Hongkończyków do udziału w międzykontynentalnym barażu[101]. W rozegranym w Montevideo spotkaniu pierwszej rundy Varty wystąpił w podstawowym składzie, jednak Azjaci przegrali z gospodarzami, Urugwajem, aż 3:28[102]. W październiku Varty wraz z reprezentacją w rugby 7 wywalczył drugie w swojej karierze mistrzostwo Azji – drużyna Hongkongu odniosła zwycięstwa we wszystkich trzech turniejach rankingowych, na własnym terenie, w Kuala Lumpur i Pekinie[103]. Także w październiku ten sam zespół wywalczył srebro podczas Igrzysk Azjatyckich w Inczon w Korei Południowej, po raz kolejny w najważniejszym meczu ulegając Japończykom, tym razem 12:14[104]. Niewiele wcześniej Varty zmienił barwy klubowe – przeniósł się z drużyny Tigers, której był wychowankiem, do Hong Kong Cricket Club (HKCC)[105]. W pierwszej połowie listopada zawodnik wziął jeszcze udział w spotkaniach reprezentacji w pełnej odmianie rugby, która dwukrotnie mierzyła się z Rosją o towarzyski tytuł „Ustinov Cup”. Pomimo tego, że skrzydłowy w obu spotkaniach przykładał piłkę na polu punktowym rywali, to jednak Rosjanie w obu przypadkach wychodzili z pojedynków zwycięsko[106][107].

Lata 2015–2017

W marcu 2015 roku Varty wziął udział w swoim dziesiątym turnieju Hong Kong Sevens[108]. Nowy sezon „siódemek” rozpoczynający się jesienią tego samego roku był dla hongkońskich rugbystów najważniejszy od wielu lat, gdyż oprócz próby obrony tytułu mistrza Azji mieli oni w perspektywie kwalifikacje do turnieju olimpijskiego w Rio de Janeiro[109]. Tym większym rozczarowaniem były wyniki drużyny, która w rozgrywkach Asian Rugby Sevens Series zajęła co prawda drugie miejsce, jednak w poszczególnych turniejach zajmowała lokaty piątą[110], trzecią i drugą[111]. W listopadzie hongkońska kadra brała udział w azjatyckim turnieju kwalifikacyjnym do igrzysk olimpijskich 2016. Zespół Varty’ego dotarł do finału z kompletem zwycięstw[112][113], jednak w finale raz jeszcze trafił na Japonię, której uległ 24:10[113][114]. Niemniej awans do fazy półfinałowej dał reprezentantom Hongkongu przepustkę do późniejszego turnieju repasażowego[114].

Wiosną 2016 roku po raz jedenasty brał udział w Hong Kong Sevens[115], gdzie gospodarze awansowali do finału fazy kwalifikacyjnej, decydującej o awansie do przyszłej edycji cyklu World Series. W ostatnim meczu Hongkończykom przyszło się jednak mierzyć z Japonią, która ostatecznie zwyciężyła 24:14[116]. W maju Varty rywalizował z tym samym przeciwnikiem, jednak wraz z reprezentacją w rugby piętnastoosobowym, w ramach Asia Rugby Championship[117]. Następnie w czerwcu wraz z zespołem „siódemek” uczestniczył w olimpijskim turnieju ostatniej szansy, który zorganizowano w Monako. Odniósłszy komplet zwycięstw w grupie[118], hongkońska kadra odpadła w fazie ćwierćfinałowej po porażce z Samoa. Końcowe zwycięstwo odnieśli Hiszpanie, których zespół z Azji pokonał pierwszego dnia turnieju w czasie rozgrywek grupowych[119]. Jesienią zawodnik HKCC uczestniczył w mistrzostwach Azji w rugby 7, które przyniosły mu trzeci złoty medal w karierze[120][121]. Następnie znalazł się w składzie reprezentacji „piętnastek” na mecz z Zimbabwe w ramach towarzyskiego turnieju Cup of Nations[122].

Varty wraz z kolegami z reprezentacji w rugby 7 rok 2017 rozpoczął od styczniowego turnieju towarzyskich zmagań na Fidżi[123], by następnie brać udział w zawodach Borneo Sevens[124], turnieju kwalifikacyjnym podczas Hong Kong Sevens[125] (porażka w ćwierćfinale)[126], a w końcu Singapore Sevens w ramach World Rugby Sevens Series[127]. W maju wziął także udział w pierwszym spotkaniu z Japonią w ramach Asia Rugby Championship[128].

Występy w reprezentacjach zakończył w 2017 roku[12], notując 43 występy w kadrze 15-osobowej i 59 turniejów w rugby 7[129]. Wkrótce zakończył karierę sportową z uwagi na kolejne wstrząśnienia mózgu, jakich doznawał od 2015 roku[12].

Statystyki

Stan na koniec 2017 roku[130]. W przypadku dwóch spotkań brak jest danych dla jednoznacznego potwierdzenia udziału zawodnika.

Podając wynik, na pierwszym miejscu wskazano punkty reprezentacji Hongkongu.

Lista meczów międzynarodowych
Lp. Data Przeciwnik Miasto Wynik Rodzaj spotkania Przyłożenia Przypisy
1 2004-05-22 22 maja 2004(dts)  Singapur Singapur 47:14 Asian Rugby Series [14]
2 2004-06-05 5 czerwca 2004(dts)  Chiny Hongkong 27:9 Asian Rugby Series [15]
3 2008-01-06 6 stycznia 2008(dts)  Chińskie Tajpej Hongkong 64:17 mecz towarzyski [33][131]
4 2008-01-09 9 stycznia 2008(dts)  Chińskie Tajpej Hongkong 52:27 mecz towarzyski [132]
5 2008-04-05 5 kwietnia 2008(dts)  Tunezja Hongkong 25:12 mecz towarzyski [133][134]
[c] 2008-04-12 12 kwietnia 2008(dts)  Tunezja Tunis 9:29 mecz towarzyski [135]
6 2008-04-26 26 kwietnia 2008(dts)  Zatoka Perska Al-Ajn 20:12 Asian Five Nations [29][136]
7 2008-05-03 3 maja 2008(dts)  Kazachstan Hongkong 23:17 Asian Five Nations [30]
8 2008-05-18 18 maja 2008(dts)  Japonia Niigata 29:75 Asian Five Nations [31][137]
9 2008-05-24 24 maja 2008(dts)  Korea Południowa Hongkong 24:50 Asian Five Nations [32]
10 2009-05-02 2 maja 2009(dts)  Japonia Hongkong 6:59 Asian Five Nations [138][139]
11 2009-05-09 9 maja 2009(dts)  Korea Południowa Seul 34:36 Asian Five Nations [140]
12 2009-05-16 16 maja 2009(dts)  Singapur Hongkong 64:6 Asian Five Nations [38][39]
13 2009-05-24 24 maja 2009(dts)  Kazachstan Ałmaty 6:25 Asian Five Nations [141][40]
14 2009-12-12 12 grudnia 2009(dts)  Niemcy Heidelberg 14:24 mecz towarzyski [142]
15 2009-12-16 16 grudnia 2009(dts)  Czechy Praga 5:17 mecz towarzyski [143]
16 2009-12-19 19 grudnia 2009(dts)  Holandia Amsterdam 10:25 mecz towarzyski [144]
17 2010-04-24 24 kwietnia 2010(dts)  Korea Południowa Hongkong 32:8 Asian Five Nations, kwal. PŚ [145]
18 2010-04-30 30 kwietnia 2010(dts)  Zatoka Perska Manama 9:16 Asian Five Nations, kwal. PŚ [146]
19 2010-05-08 8 maja 2010(dts)  Kazachstan Hongkong 19:15 Asian Five Nations, kwal. PŚ [147]
20 2010-05-22 22 maja 2010(dts)  Japonia Tokio 5:94 Asian Five Nations, kwal. PŚ [49][148]
[c] 2011-04-16 16 kwietnia 2011(dts)  Filipiny Manila 70:10 mecz towarzyski [149][150]
21 2011-04-23 23 kwietnia 2011(dts)  Kazachstan Ałmaty 23:10 Asian Five Nations [151]
22 2011-04-30 30 kwietnia 2011(dts)  Japonia Hongkong 22:48 Asian Five Nations [56][57]
23 2011-05-27 27 maja 2011(dts)  Sri Lanka Kolombo 48:3 Asian Five Nations [58][59]
24 2011-12-10 10 grudnia 2011(dts)  Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj 72:14 mecz towarzyski, Cup of Nations [61][152]
25 2011-12-13 13 grudnia 2011(dts)  Kenia Dubaj 44:17 mecz towarzyski, Cup of Nations [62][153]
26 2011-12-16 16 grudnia 2011(dts)  Brazylia Dubaj 37:3 mecz towarzyski, Cup of Nations [63][154]
27 2012-04-27 27 kwietnia 2012(dts)  Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj 85:10 Asian Five Nations [67][155]
28 2012-05-05 5 maja 2012(dts)  Korea Południowa Hongkong 19:21 Asian Five Nations [156]
29 2012-05-19 19 maja 2012(dts)  Japonia Tokio 0:67 Asian Five Nations [157]
30 2012-05-26 26 maja 2012(dts)  Kazachstan Hongkong 55:0 Asian Five Nations [158]
31 2013-12-17 17 grudnia 2013(dts)  Belgia Hongkong 28:17 mecz towarzyski [159]
32 2013-12-21 21 grudnia 2013(dts)  Belgia Hongkong 18:15 mecz towarzyski [160]
33 2014-04-26 26 kwietnia 2014(dts)  Filipiny Hongkong 108:0 Asian Five Nations, kwal. PŚ [100]
34 2014-05-03 3 maja 2014(dts)  Sri Lanka Kolombo 41:10 Asian Five Nations, kwal. PŚ [161]
35 2014-05-10 10 maja 2014(dts)  Korea Południowa Hongkong 39:6 Asian Five Nations, kwal. PŚ [162]
36 2014-05-25 25 maja 2014(dts)  Japonia Tokio 8:49 Asian Five Nations, kwal. PŚ [101][163]
37 2014-08-02 2 sierpnia 2014(dts)  Urugwaj Montevideo 3:28 baraż kwal. PŚ [102]
38 2014-11-08 8 listopada 2014(dts)  Rosja Hongkong 10:31 mecz towarzyski, Ustinov Cup [106][164]
39 2014-11-15 15 listopada 2014(dts)  Rosja Hongkong 17:39 mecz towarzyski, Ustinov Cup [107][165]
40 2016-05-28 28 maja 2016(dts)  Japonia Tokio 17:59 Asia Rugby Championship [166]
41 2016-11-15 15 listopada 2016(dts)  Zimbabwe Hongkong 34:11 mecz towarzyski, Cup of Nations [122]
42 2017-05-06 6 maja 2017(dts)  Japonia Tokio 17:29 Asia Rugby Championship [128][167]

Nagrody i wyróżnienia

  • Przyznawane przez Hongkoński Komitet Olimpijski odznaczenie „Chief Executive’s Commendation for Community Service”
  • Wyróżnienie HKRFU „Hong Kong’s Hometown Legend” (2015)[4]
  • miejsce w galerii sław rodzimej federacji (HKRFU Hall of Fame, 2019)[129]

Życie osobiste

Varty ma mieszane, azjatycko-europejskie korzenie. Jego ojciec Paul, wychowany w Hongkongu Anglik, pracował w przeszłości jako biegły rzeczoznawca[5][170]. Matka Corinne urodziła się w Hongkongu w wywodzącej się z Makau prawniczej rodzinie Remedios o zarówno chińskich jak i portugalskich korzeniach[5][170][171]. Podobnie jak Rowan, z rugby związała się także jego młodsza siostra, Lindsay[5][172].

Rowan urodził się w Londynie, dokąd jego rodzice udali się specjalnie w tym celu, wobec niepewnej sytuacji politycznej związanej ze zbliżającym się przekazaniem Hongkongu Chinom[173]. W 2010, po blisko rocznych staraniach, zawodnikowi udało mu się uzyskać, kosztem brytyjskiego, hongkoński paszport przyznawany mieszkającym stale w Hongkongu obywatelom Chin[170][171][173]. Dokument ten był niezbędny do ewentualnego uczestnictwa w igrzyskach olimpijskich w barwach regionu[173].

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Nottingham, a następnie podyplomowe studium prawnicze (PCLL) na Uniwersytecie Hongkongu. W 2014 roku rozpoczął praktykę w zawodzie radcy prawnego (barrister)[174].

Uwagi

  1. ↑ Statystyki odnoszą się wyłącznie do turniejów organizowanych w ramach cyklu World Rugby Sevens Series (wcześniej pn. „IRB Sevens World Series”).
  2. ↑ a b Więcej informacji w sekcji Statystyki.
  3. ↑ a b Brak jednoznacznych danych odnośnie do wskazanego spotkania.

Przypisy

  1. ↑ a b c Rowan Varty, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-21]  (ang.).
  2. ↑ Player statistics Varty Rowan - club stats, It’s Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-21]  (ang.).
  3. ↑ a b ローワン・バーティー Rowan Varty, Top League [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-06]  (jap.).
  4. ↑ a b Rugby: Varty, Robertson named HK’s best-ever sevens players [online], sport-asia.com, 27 marca 2015 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-18]  (ang.).
  5. ↑ a b c d Generations of Memories, „The South China Morning Post”, 27 listopada 2017 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-27]  (ang.).
  6. ↑ a b c AlvinA. Sallay AlvinA., Varty shows his promise with try hat-trick on HK debut, „The South China Morning Post”, 5 stycznia 2003 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-08]  (ang.).
  7. ↑ a b Confident Rowan has a big future, „The South China Morning Post”, 2004-03-29, 20 listopada 2017 [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  8. ↑ JonathanJ. Powell JonathanJ., Student champs take centre-stage, „The South China Morning Post”, 3 lipca 2003 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  9. ↑ 2004 Sports Award Winners, „The South China Morning Post”, 28 czerwca 2004 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  10. ↑ Meet the Hong Kong Rugby Sevens Team, „HK Magazine”, The South China Morning Post, 14 marca 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  11. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Bouloux left out in the cold, „The South China Morning Post”, 4 marca 2003 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  12. ↑ a b c SamS. Agars SamS., Rowan Varty sails off into the sunset as one of Hong Kong rugby’s most decorated players, „The South China Morning Post”, 7 kwietnia 2019 [dostęp 2019-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-29]  (ang.).
  13. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Young Varty gets first HK call-up, „The South China Morning Post”, 18 maja 2004 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  14. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., HK on song despite whistle blower, „The South China Morning Post”, 23 maja 2004 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  15. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Marvel Varty rises to international challenge, „The South China Morning Post”, 6 czerwca 2004 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  16. ↑ 2 minutes with… Rowan Varty, „The South China Morning Post”, 30 maja 2004 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  17. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Young guns Varty, Cheuk earn stripes, „The South China Morning Post”, 8 marca 2005 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  18. ↑ A not so happy birthday for teenager varty, „The South China Morning Post”, 21 marca 2005 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20] .
  19. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Kwok spearheads local brigade, „The South China Morning Post”, 2006-03-10, 20 listopada 2017 [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  20. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., D'Acre leads sevens side for Singapore, „The South China Morning Post”, 6 kwietnia 2006 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  21. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Varty and Robinson help HK home, „The South China Morning Post”, 17 września 2006 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  22. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Sevens team left wondering what might have been, „The South China Morning Post”, 13 grudnia 2006 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  23. ↑ JudyJ. Ngao JudyJ., HK to bank on speed, „The South China Morning Post”, 26 marca 2007 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-22]  (ang.).
  24. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Victory for 'brilliant' HK, „The South China Morning Post”, 10 września 2007 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-22]  (ang.).
  25. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Amateur days are over for HK's best, „The South China Morning Post”, 6 września 2008 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-22]  (ang.).
  26. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Varty gets Penguins call, „The South China Morning Post”, 27 kwietnia 2008 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-22]  (ang.).
  27. ↑ Every squad, every player, „The South China Morning Post”, 28 marca 2008 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  28. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Celebrations as HK book World Cup spot, „The South China Morning Post”, 6 października 2008 [zarchiwizowane z adresu 2017-11-22]  (ang.).
  29. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., HK too strong for Arabian Gulf, „The South China Morning Post”, 27 kwietnia 2008 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-05]  (ang.).
  30. ↑ a b Hong Kong 23 v Kazakhstan 17 [online], rugbyinternational.net [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  31. ↑ a b c AlvinA. Sallay AlvinA., Varty steals show as Japan net title, „The South China Morning Post”, 19 maja 2008 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-22]  (ang.).
  32. ↑ a b Korea 50 v Hong Kong 24 [online], rugbyinternational.net [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  33. ↑ a b RebeccaR. Tsui RebeccaR., Two big wins for Hong Kong, „The South China Morning Post”, 14 stycznia 2008 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu]  (ang.).
  34. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Punchless Hong Kong pay for lack of fight, „The South China Morning Post”, 7 marca 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  35. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong bow out with bowl semi-final defeat by Ireland, „The South China Morning Post”, 8 marca 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  36. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong celebrate a day to remember, „The South China Morning Post”, 29 marca 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  37. ↑ HKG 5 - 26 CAN, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-22]  (ang.).
  38. ↑ a b Hong Kong 64-6 (HT 24-6) Singapore, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  39. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Rampant Hong Kong in nine-try blitz, „The South China Morning Post”, 17 maja 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  40. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., HK fail to capitalise on Kazakhstan sin-bins, „The South China Morning Post”, 25 maja 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  41. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Rees takes chance to blood HK youngsters in sevens squad, „The South China Morning Post”, 1 lipca 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  42. ↑ Fiji retain World Games Gold, Międzynarodowa Rada Rugby, 25 lipca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31]  (ang.).
  43. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., HK still hopeful after third place in Shanghai, „The South China Morning Post”, 14 września 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-24]  (ang.).
  44. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Blow for Hong Kong professionals, „The South China Morning Post”, 6 października 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-24]  (ang.).
  45. ↑ Japan edge Hong Kong to gold [online], ur7s.com, 6 grudnia 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-22]  (ang.).
  46. ↑ Participant Information | Team name Hong Kong, Igrzyska Azji Wschodniej 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2009-12-07]  (ang.).
  47. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Rees finds warmth in chilly Europe, „The South China Morning Post”, 3 stycznia 2010 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-24]  (ang.).
  48. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong's local heroes savour Shield title success, „The South China Morning Post”, 29 marca 2010 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-24]  (ang.).
  49. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong's World Cup dream crushed, „The South China Morning Post”, 23 maja 2010 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-24]  (ang.).
  50. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., HK trio turn professional in Japan, „The South China Morning Post”, 24 maja 2010 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-25]  (ang.).
  51. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., HK sevens leader out of action after surgery, „The South China Morning Post”, 31 stycznia 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-24]  (ang.).
  52. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Bitter taste to historic HK medal, „The South China Morning Post”, 24 listopada 2010 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-25]  (ang.).
  53. ↑ Japan mauls HK to avenge Sevens loss in Borneo, „China Daily”, 24 października 2010 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-26]  (ang.).
  54. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Valley boys reduce Tigers to pussycats in grand final win, „The South China Morning Post”, 13 marca 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-25]  (ang.).
  55. ↑ The squads, „The South China Morning Post”, 25 marca 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-25]  (ang.).
  56. ↑ a b Both sides come away happy as feisty HK pull out all stops, „The South China Morning Post”, 1 maja 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-25]  (ang.).
  57. ↑ a b Hong Kong 22 (HT 3-31) 45 Japan, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-06]  (ang.).
  58. ↑ a b HK in seven-try blitz as Sri Lanka wilt in the heat, „The South China Morning Post”, 8 maja 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-25]  (ang.).
  59. ↑ a b Sri Lanka 3 (HT 3-22) 48 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-05]  (ang.).
  60. ↑ Varty zeroes in on one goal - victory, „The South China Morning Post”, 27 sierpnia 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-25]  (ang.).
  61. ↑ a b HK too strong for outclassed UAE, „The South China Morning Post”, 11 grudnia 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  62. ↑ a b Front-row trio prove their worth as HK crush Kenya, „The South China Morning Post”, 15 grudnia 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  63. ↑ a b HK earn Cup after whipping Brazil, „The South China Morning Post”, 18 grudnia 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  64. ↑ Coach Dai aiming high, „The South China Morning Post”, 18 marca 2012 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  65. ↑ On a terrific run, „The South China Morning Post”, 25 marca 2012 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  66. ↑ Hong Kong heartbreak as sevens dream ends cruelly, „The South China Morning Post”, 26 marca 2012 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  67. ↑ a b Varty, Maclay punch holes in UAE, „The South China Morning Post”, 29 kwietnia 2012 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  68. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong beat China to clinch Shanghai Sevens Cup, „The South China Morning Post”, 24 września 2012 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-11]  (ang.).
  69. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong beat Japan in Mumbai to become top side in Asia, „The South China Morning Post”, 15 października 2012 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  70. ↑ Japan wins Borneo Sevens, Międzynarodowa Rada Rugby, 3 września 2012 [zarchiwizowane z adresu 2013-10-11]  (ang.).
  71. ↑ HK win Mumbai Sevens to claim Asia Series, Międzynarodowa Rada Rugby, 15 października 2012 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-02]  (ang.).
  72. ↑ Hong Kong magic in Mumbai, Asian Rugby Football Union, 28 października 2012 [zarchiwizowane z adresu 2014-01-23]  (ang.).
  73. ↑ Japan, HK, Philippines through to RWC Sevens, Międzynarodowa Rada Rugby, 3 listopada 2012 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-03]  (ang.).
  74. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong focus on London after harsh reality check, „The South China Morning Post”, 24 marca 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  75. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong belong with the big boys, says proud coach Rees, „The South China Morning Post”, 25 marca 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  76. ↑ TangT. Zhe TangT., Fiji's victory brings back good memories, „China Daily”, 26 marca 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-28]  (ang.).
  77. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong suffer crushing blow for second year running, „The South China Morning Post”, 13 maja 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  78. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong’s Rowan Varty invited to play for Barbarians against Lions, „The South China Morning Post”, 22 kwietnia 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  79. ↑ a b c d MickM. Cleary MickM., British and Irish Lions 2013: Barbarians selection row cast shadow over opening tour match, „The Daily Telegraph”, 29 maja 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-28]  (ang.).
  80. ↑ a b PaulP. Radley PaulP., Barbarians are smarting from the selection, „The National”, 30 maja 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  81. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Bring on the Lions, says Hong Kong’s Barbarian Varty, „The South China Morning Post”, 2017-11-26, 28 maja 2013 [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  82. ↑ a b c AlvinA. Sallay AlvinA., Varty set for Barbarians bench after day of torment, „The South China Morning Post”, 30 maja 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  83. ↑ ChrisCh. Hewett ChrisCh., Why are the Lions (sponsored by HSBC) in Asia anyway?, „The Independent”, 31 maja 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-12]  (ang.).
  84. ↑ BrynB. Palmer BrynB., Barbarians 8-59 Lions, BBC Sport, 1 czerwca 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-04]  (ang.).
  85. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Argentina exact bloody revenge as Hong Kong collapse, „The South China Morning Post”, 29 czerwca 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  86. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., First Sevens World Cup silverware in sight for Hong Kong, „The South China Morning Post”, 30 czerwca 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  87. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong pay the price to finish empty handed at Rugby World Cup, „The South China Morning Post”, 1 lipca 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-26]  (ang.).
  88. ↑ Eight nations gear up for World Games gold, Międzynarodowa Rada Rugby, 24 lipca 2013 [zarchiwizowane z adresu 2013-07-28]  (ang.).
  89. ↑ Schedule / Schedule by Date (Rugby Sevens) / Event Summary - Men's, World Games 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-06]  (ang.).
  90. ↑ Athletes / VARTY Rowan, World Games 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-27]  (ang.).
  91. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Sevens debut a national farce, „The South China Morning Post”, 8 września 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-03]  (ang.).
  92. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Rowan Varty stood down as Hong Kong sevens team captain, „The South China Morning Post”, 19 września 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-27]  (ang.).
  93. ↑ Varty among 40 players to join elite sevens training programme, „The South China Morning Post”, 12 grudnia 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-27]  (ang.).
  94. ↑ Double delight as Hong Kong men and women dominate in Darwin, „The South China Morning Post”, 26 stycznia 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-27]  (ang.).
  95. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Ex-skipper Mark Wright out to make late charge into Sevens squad, „The South China Morning Post”, 12 marca 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-27]  (ang.).
  96. ↑ Hong Kong shrug off shaky start to end a ‘perfect’ first day at the Sevens, „The South China Morning Post”, 28 marca 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-02]  (ang.).
  97. ↑ Hong Kong beat Italy to book quarter-final against Chile, „The South China Morning Post”, 29 marca 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-28]  (ang.).
  98. ↑ Hong Kong scrape past Chile to move closer to World Series dream, „The South China Morning Post”, 30 marca 2017 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-02]  (ang.).
  99. ↑ Hong Kong’s World Series dream crushed by ‘smarter’ Italians [online], 30 marca 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-28]  (ang.).
  100. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong crush Philippines in 16-try Asian Five Nations opener, „The South China Morning Post”, 26 kwietnia 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-28]  (ang.).
  101. ↑ a b c AndrewA. McKirdy AndrewA., Japan punches ticket to Rugby World Cup in final sporting event at national stadium, „The Japan Times”, 25 maja 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-11]  (ang.).
  102. ↑ a b Uruguay 28 - 3 Hong Kong, Międzynarodowa Rada Rugby, 2 sierpnia 2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-08-11]  (ang.).
  103. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Best in Asia: stylish Hong Kong seal sevens series title, „The South China Morning Post”, 19 października 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-23]  (ang.).
  104. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong lose to Japan in Asian Games men’s gold medal final, „The South China Morning Post”, 2 października 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-15]  (ang.).
  105. ↑ New coach and infusion of talent show HKCC’s intent [online], 23 września 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-28]  (ang.).
  106. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong find the going tough against powerful Russia, „The South China Morning Post”, 9 listopada 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-08-21]  (ang.).
  107. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong make it tough for Russia before conceding series, „The South China Morning Post”, 16 listopada 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-28]  (ang.).
  108. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Forward Mark Wright returns as Hong Kong target World Series, „The South China Morning Post”, 20 marca 2015 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-28]  (ang.).
  109. ↑ KevinK. Kung KevinK., All-star Max Woodward takes charge of Hong Kong sevens squad, „The South China Morning Post”, 1 września 2015, 2017-11-28 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu]  (ang.).
  110. ↑ Hong Kong coach Gareth Baber keeps faith with tried and tested squad for Thailand Sevens, „The South China Morning Post”, 24 września 2015 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-28]  (ang.).
  111. ↑ Results >> AR7S >> 2015, Asia Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-18]  (ang.).
  112. ↑ Asia Rugby Sevens Qualifier 2015 (Men) | Hong Kong (Men) [online], macoocoo.com [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-09]  (ang.).
  113. ↑ a b Asia Rugby Sevens Qualifier 2015 (Men) | Hong Kong (Men) : Knockouts [online], macoocoo.com [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-09]  (ang.).
  114. ↑ a b MathewM. Scott MathewM., Hurt goes on: Brave Hong Kong bow to Japan in Asian sevens qualifier for Olympics, „The South China Morning Post”, 8 listopada 2015 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-12]  (ang.).
  115. ↑ Woodward loses fitness battle, „The Standard”, 6 kwietnia 2016 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-03]  (ang.).
  116. ↑ Japan win promotion to 2016-17 Series, [w:] World Rugby Sevens Series [online], World Rugby [zarchiwizowane z adresu 2016-08-14]  (ang.).
  117. ↑ HONG KONG OUT TO GAUGE IMPROVEMENT AGAINSTH.K.O.T.G.I.A. JAPAN HONG KONG OUT TO GAUGE IMPROVEMENT AGAINSTH.K.O.T.G.I.A., Hong Kong out to gauge improvement against Japan, Hong Kong Rugby Football Union, 26 maja 2016 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-03]  (ang.).
  118. ↑ Hong Kong set up showdown with Samoa at Olympic repechage, Hong Kong Rugby Football Union, 16 czerwca 2016 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-29]  (ang.).
  119. ↑ SamS. Agars SamS., Samoa crush Hong Kong’s Olympic dream at the repêchage quarter-final stage, „The South China Morning Post”, 19 czerwca 2016 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-03]  (ang.).
  120. ↑ SamS. Agars SamS., Mind games: Hong Kong display new-found mental strength in dominant Asia Rugby Sevens Series win, „The South China Morning Post”, 25 września 2016 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-04]  (ang.).
  121. ↑ Hong Kong Men's Sevens side claim Asian Sevens crown, Asia Rugby, 16 października 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-10-17]  (ang.).
  122. ↑ a b Hong Kong 34 (HT 17-3) 11 Zimbabwe, World Rugby [zarchiwizowane z adresu 2016-11-16]  (ang.).
  123. ↑ Sevens season kicks off in Fiji for Hong Kong, „The Standard”, 20 stycznia 2017 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-05]  (ang.).
  124. ↑ Hong Kong head to Borneo Sevens for first tournament under new coach Paul John, „The South China Morning Post”, 16 marca 2017 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-05]  (ang.).
  125. ↑ SamS. Agars SamS., Captain Woodward ready to take it to the Max as Hong Kong look to join World Series elite, „The South China Morning Post”, 31 marca 2017 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-04]  (ang.).
  126. ↑ GrahameG. Carder GrahameG., Heartbreak for Hong Kong, „The Epoch Times”, 8 kwietnia 2017 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-05]  (ang.).
  127. ↑ SamS. Agars SamS., Power the name of the game as Hong Kong turn to Jack Capon and Charlie Higson-Smith for Singapore Sevens, „The South China Morning Post”, 14 kwietnia 2017 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-21]  (ang.).
  128. ↑ a b SamS. Agars SamS., Hard-fought loss to Japan means nothing if improving Hong Kong can’t back it up: Leigh Jones, „The South China Morning Post”, 6 maja 2017 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-18]  (ang.).
  129. ↑ a b Hall of Fame & Honorary Member inductees [online], Hong Kong Rugby Football Union, 7 maja 2019 [dostęp 2019-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-12]  (ang.).
  130. ↑ Hong Kong International Rugby Results [online], rugbyinternational.net [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-21]  (ang.).
  131. ↑ Hong Kong 64 V China-Taipei 17 [online], rugbyinternational.net [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  132. ↑ Hong Kong 52 V China-Taipei 27 [online], rugbyinternational.net [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  133. ↑ Hong Kong 25 V Tunisia 12 [online], rugbyinternational.net [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  134. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., HK take on Tunisia in return to full game, „The South China Morning Post”, 3 kwietnia 2008 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  135. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., HK gamble on Leung to shine in new position, „The South China Morning Post”, 26 kwietnia 2008 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  136. ↑ HONG KONG 20 V ARABIAN GULF 12 [online], rugbyinternational.net [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-16]  (ang.).
  137. ↑ Japan 75-29 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-16]  (ang.).
  138. ↑ Hong Kong 6-29 (HT 6-26) Japan, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  139. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Hong Kong the victims of nine-try Japan romp, „The South China Morning Post”, 3 maja 2009 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  140. ↑ Korea 36-34 (HT 31-3) Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  141. ↑ Kazakhstan 25-6 (HT 14-3) Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23]  (ang.).
  142. ↑ Germany 24 (HT 16-0) 14 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  143. ↑ Czech Republic 17 v Hong Kong 5 [online], rugbyinternational.net [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-08]  (ang.).
  144. ↑ Netherlands 25 (HT 15-10) 10 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  145. ↑ Hong Kong 32 (HT 10-8) 8 Korea, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  146. ↑ Arabian Gulf 16 (HT 13-3) 9 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  147. ↑ Hong Kong 19 (HT 14-6) 15 Kazakhstan, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  148. ↑ Japan 94 (HT 45-0) 5 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-14]  (ang.).
  149. ↑ Hong Kong gears up for toughest A5N Campaign to date New captain named in Kowloon’s Tom McColl, Hong Kong Rugby Football Union, 14 kwietnia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2011-08-21]  (ang.).
  150. ↑ Home Hong Kong extinguish Philippines Volcanoes in first official test match, Hong Kong Rugby Football Union, 16 kwietnia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2011-08-21]  (ang.).
  151. ↑ Kazakhstan 10 (HT 3-20) 23 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-05]  (ang.).
  152. ↑ Hong Kong 72 (HT 36-7) 14 United Arab Emirates, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-11]  (ang.).
  153. ↑ Hong Kong 44 (HT 10-12) 17 Kenya, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-11]  (ang.).
  154. ↑ Hong Kong 37 (HT 10-3) 3 Brazil, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-11]  (ang.).
  155. ↑ United Arab Emirates 10 (HT 10-39) 85 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-30]  (ang.).
  156. ↑ Hong Kong 19 (HT 6-14) 21 Korea, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-30]  (ang.).
  157. ↑ Japan 67 (HT 29-0) 0 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-30]  (ang.).
  158. ↑ Seven-try Hong Kong relegate Kazakhstan [online], Agence France Presse, 26 maja 2012 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-16]  (ang.).
  159. ↑ Hong Kong 28 (HT 12-17) 17 Belgium, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-16]  (ang.).
  160. ↑ Hong Kong wary of Belgian Backlash [online], rugbyredefined.com, 21 grudnia 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-07]  (ang.). za: Hong Kong Rugby Football Union
  161. ↑ AlvinA. Sallay AlvinA., Sri Lanka attempt ‘Fijian fix’ for Hong Kong clash, „The South China Morning Post”, 30 kwietnia 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-03]  (ang.).
  162. ↑ Hong Kong make RWC history with 39-6 win over South Korea, „The South China Morning Post”, 10 maja 2014 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-16]  (ang.).
  163. ↑ Japan 49 (HT 27-3) 8 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-04]  (ang.).
  164. ↑ Hong Kong 10 (HT 3-23) 31 Russia, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-16]  (ang.).
  165. ↑ Hong Kong 27 (HT 10-29) 39 Russia, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-16]  (ang.).
  166. ↑ Japan 59 (HT 24-10) 17 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-16]  (ang.).
  167. ↑ Japan 29 (HT 12-10) 17 Hong Kong, World Rugby [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-16]  (ang.).
  168. ↑ Presentation Ceremony of Commemorative Plaque to Sports Celebrities receiving Honour Roll 2011, Federacja Sportowa i Komitet Olimpijski Hongkongu, 20 grudnia 2011 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-05]  (ang.).
  169. ↑ Presentation Ceremony of Commemorative Plaques to Sports Celebrities receiving Honour Roll 2015 and IOC Trophy 2015 – Sport and Innovation, Federacja Sportowa i Komitet Olimpijski Hongkongu, 30 grudnia 2015 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-30]  (ang.).
  170. ↑ a b c RobbyR. Nimmo RobbyR., Enjoying the best of both worlds, „The South China Morning Post”, 26 marca 2010 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-18]  (ang.).
  171. ↑ a b AlvinA. Sallay AlvinA., Rugby team confident they can deliver historic victory, „The South China Morning Post”, 7 listopada 2010 [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  172. ↑ JonathanJ. Powell JonathanJ., Women’s rugby stars ready for battle, „The South China Morning Post” [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-18]  (ang.).
  173. ↑ a b c Rowan Varty, „HK Mag”, The South China Morning Post, 10 kwietnia 2013 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20]  (ang.).
  174. ↑ Rowan Varty | solicitor, Tanner De Witt Solicitors [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-18]  (ang.).