Romuald Kwiatkowski
pułkownik piechoty | |
Data urodzenia | 5 lutego 1876 |
---|---|
Data śmierci | ? |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1898–1927 |
Siły zbrojne | Armia Austro-Węgier |
Jednostki | 50 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych |
Stanowiska | dowódca pułku |
Odznaczenia | |
Romuald Kwiatkowski[a] (ur. 5 lutego 1876, zm. ?) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 5 lutego 1876 roku[2]. Na stopień kadeta–zastępcy oficera został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1899 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Posiadał przydział w rezerwie do Galicyjskim Pułku Piechoty Nr 55 w Tarnopolu[3][4]. W latach 1901–1911 pełnił zawodową służbę wojskową w tym samym galicyjskim pułku. Awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów piechoty: podporucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1901 roku i porucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1908 roku[5][6][7]. W latach 1911–1918 pełnił służbę w Komendzie Placu Przemyśl. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1914 roku[8][9][10][11][12][13].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. 11 lutego 1919 roku brygadier Henryk Minkiewicz mianował go dowódcą batalionu garnizonowego przy Dowództwie Powiatu Przemyśl, który miał być przez niego zorganizowany[14]. 30 września 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Kwatermistrzostwie Frontu Litewsko-Białoruskiego[15].
W latach 1921–1922 pełnił służbę w 47 Pułku Piechoty, przemianowanym na 6 Pułk Strzelców Podhalańskich[16]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 71. lokatą w korpusie oficerów piechoty[17]. 10 lipca 1922 został zatwierdzony na stanowisku zastępcy dowódcy 50 Pułku Piechoty w Kowlu z równoczesnym przeniesieniem do tego pułku[18]. Od 15 października 1923 do 1 marca 1924 był pełniącym obowiązki dowódcy 54 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Tarnopolu[19].
20 marca 1924 Minister Spraw Wojskowych przeniósł na stanowisko dowódcy 38 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich w Przemyślu[20]. 3 maja 1926 został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 3. lokatą w korpusie oficerów piechoty[21]. Stanowisko dowódcy 38 pp pełnił do 21 sierpnia 1926, gdy Minister Spraw Wojskowych przeniósł go do Dowództwa 20 Dywizji Piechoty w Słonimiu na stanowisko oficera sztabowego Przysposobienia Wojskowego[22]. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku[23]. Na emeryturze mieszkał w Przemyślu[24]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Przemyśl. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr X. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[25]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[24]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (Austro-Węgry, 1911)[8]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (Austro-Węgry)[6]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (Austro-Węgry, 1914)[10]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1693.
- ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 324, 1042.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1900 ↓, s. 385, 497.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1901 ↓, s. 384, 505.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 310, 510.
- ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 315, 560.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 318, 572.
- ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1912 ↓, s. 1165.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 1228.
- ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 1050.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 967.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 1286.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1608.
- ↑ Rozkaz ↓, Nr 40 z 11 lutego 1919 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 13 października 1920 roku, s. 993.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 154, 728.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 23.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 544.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 278, 397.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 20 marca 1924 roku, s. 134.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 124.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 21 sierpnia 1926 roku, s. 272.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 38, 44.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 885.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 26.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
- Rozkazy Dowództwa Okręgu wojskowego w Przemyślu. Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2019-08-11].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.