Rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej
Buki Wysoczyzny Elbląskiej | |||
rezerwat leśny[1] | |||
Typ | fitocenotyczny; | ||
---|---|---|---|
Podtyp | zbiorowisk leśnych; | ||
Państwo | Polska | ||
Województwo | |||
Data utworzenia | 8 stycznia 1962 | ||
Akt prawny | M.P. z 1962 r. nr 2, poz. 8 | ||
Powierzchnia | 93,73 ha | ||
Położenie na mapie gminy Tolkmicko | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |||
Położenie na mapie powiatu elbląskiego | |||
54°16′42″N 19°30′28″E/54,278333 19,507778 | |||
|
Buki Wysoczyzny Elbląskiej – leśny rezerwat przyrody położony w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Tolkmicko. Nadleśnictwo Elbląg[2]. Rezerwat położony jest w granicach Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej[3].
Rezerwat ustanowiono w celu „zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu buczyny pomorskiej z kostrzewą leśną (Festuca silvatica) i perłówką jednokwiatową (Melica uniflora) oraz fragmentu zespołu Querceto-Carpinetum medioeuropaeum z czosnkiem niedźwiedzim (Allium ursinum) i żebrowcem górskim (Pleurospermum austriacum)” (Monitor Polski nr 2, poz. 8, z 1962 r.)[2].
Rezerwat zajmuje powierzchnię 93,73 ha[1] (akt powołujący podawał 92,12 ha).
Obszar rezerwatu obfituje w wąwozy, osuwiska i jary. Rzeźba terenu sprzyja erozji gleb[2].
W rezerwacie występują
- manna gajowa, lepiężnik biały, przetacznik górski, tojad dzióbaty, żebrowiec górski, marzanka wonna, konwalia majowa, kopytnik pospolity, bluszcz pospolity, gnieźnik leśny, skrzyp olbrzymi, wawrzynek wilczełyko, widłak jałowcowaty, paprotka zwyczajna[3].
Przypisy
- ↑ a b c d Rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-05-03].
- ↑ a b c Rezerwat „Buki Wysoczyzny Elbląskiej”. Nadleśnictwo Elbląg - Lasy Państwowe. [dostęp 2018-05-03].
- ↑ a b Buki Wysoczyzny Elbląskiej. [w:] Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej [on-line]. Parki Krajobrazowe Województwa Warmińsko-Mazurskiego. [dostęp 2018-05-03].