René Pleven
Data i miejsce urodzenia | 15 kwietnia 1901 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 stycznia 1993 | ||
Premier Francji | |||
Okres | od 12 lipca 1950 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | Henri Queuille | ||
Następca | Henri Queuille | ||
Premier Francji | |||
Okres | od 11 sierpnia 1951 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | Henri Queuille | ||
Następca | Edgar Faure | ||
Minister finansów Francji | |||
Okres | od 16 listopada 1944 | ||
Poprzednik | Aimé Lepercq | ||
Następca | André Philip | ||
Minister spraw zagranicznych Francji | |||
Okres | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Minister sprawiedliwości Francji | |||
Okres | od 22 czerwca 1969 | ||
Poprzednik | Jean-Marcel Jeanneney | ||
Następca | |||
Odznaczenia | |||
|
René Pleven (ur. 15 kwietnia 1901 w Rennes, zm. 13 stycznia 1993 w Paryżu) – francuski polityk.
Życiorys
Jego ojcem był pułkownik Jules Pleven, wykładowca na École spéciale militaire de Saint-Cyr[1]. Wykształcenie zdobywał w liceach w Rennes i Laval, a następnie studiował prawo na Uniwersytecie Paryskim[1]. Był także studentem École libre des sciences politiques[1]. W latach 1929–1939 pracował dla Automatic Telephone Company, pełniąc m.in. funkcję dyrektora wszystkich operacji w Europie[1].
W 1939 został zmobilizowany do Francuskich Sił Powietrznych jako sierżant rezerwy. Jean Monnet mianował go następnie zastępcą szefa francuskiej misji w Stanach Zjednoczonych, mającej na celu zakup samolotów wojskowych[1]. W 1940 roku po raz pierwszy spotkał się z generałem Charles’em de Gaulle’em[1]. Pod koniec czerwca 1940 roku dołączył do sił Wolnej Francji[1].
W lipcu 1940 roku został mianowany sekretarzem generalnym Francuskiej Afryki Równikowej i wraz z pułkownikiem Philippe’em Marie Leclerkiem oraz Claude’em Hettierem de Boislambertem wyjechał do Afryki, mając za zadanie przyłączenie francuskich kolonii do Wolnej Francji[1]. Odegrał kluczową rolę w wydaniu decyzji o przyłączeniu Czadu do Wolnych Francuzów przez gubernatora Félixa Éboué[1].
We wrześniu 1941 roku został mianowany komisarzem ds. gospodarki, finansów i kolonii we Francuskim Komitecie Narodowym[1]. W październiku 1941 powrócił do Londynu[1]. W 1942 został mianowany komisarzem ds. gospodarki, kolonii i marynarki handlowej, został także wiceprzewodniczącym Francuskiego Komitetu Narodowego[1]. W październiku 1942 roku objął stanowisko komisarza do spraw zagranicznych i kolonii, a od lutego 1943 ponownie tylko komisarza ds. kolonii[1]. Funkcję komisarza ds. kolonii pełnił także we Francuskim Komitecie Wyzwolenia Narodowego i Rządzie Tymczasowym Republiki Francuskiej[1]. Na przełomie stycznia i lutego 1944 roku przewodniczył konferencji o dekolonizacji zorganizowanej w Brazzaville[1].
Po śmierci Aimé Lepercqa w listopadzie 1944 roku objął stanowisko ministra finansów, a od kwietnia 1945 był ministrem finansów i gospodarki[1]. Funkcję ministra przestał pełnić po rezygnacji de Gaulle′a w 1946[1].
Pomagał w założeniu Demokratycznej i Socjalistycznej Unii Ruchu Oporu, która miała włączyć ludzi wywodzących się z Resistance w życie polityczne Republiki[1]. W latach 1946–1953 był przewodniczącym tego ugrupowania[1]. Jednym z jego partyjnych kolegów był wielokrotny minister, a następnie socjalistyczny prezydent François Mitterrand.
W październiku 1949 roku został mianowany ministrem obrony w rządzie Georges’a Bidaulta[1]. Tą samą funkcję pełnił w rządach Antoine’a Pinaya, René Mayera i Josepha Laniela[1]. W latach 1950–1951 i 1951–1952 pełnił urząd premiera[1]. W maju 1958 roku pełnił krótko funkcję ministra spraw zagranicznych[1]. W latach 1958–1969 był jednym z delegatów Francji w Parlamencie Europejskim[1]. Następnie pełnił funkcję ministra sprawiedliwości w rządach Jacques’a Chabana-Delmasa i Pierre’a Messmera[1].
Obecnie pamiętany jest głównie ze względu na tzw. „Plan Plevena”, który zmierzał do stworzenia Europejskiej Wspólnoty Obronnej (co ostatecznie zablokowali komuniści i gaulliści).
Od 1944 był członkiem kapituły Orderu Wyzwolenia, a od 1948 członkiem Francuskiej Akademii Nauk[1].
Odznaczenia i wyróżnienia
Odznaczony następującymi odznaczeniami[1]:
- Order Wyzwolenia
- Komandor Orderu Zasługi Morskiej
- Krzyż Wielki Orderu Imperium Brytyjskiego
- Krzyż Wielki Orderu Oranje-Nassau
- Wielki Oficer Orderu Leopolda
- Krzyż Wielki Orderu Danebroga
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej
- Krzyż Wielki Orderu Alawitów
- Krzyż Wielki Orderu Miliona Słoni i Białego Parasola
- Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Polarnej
- Wielki Oficer Narodowego Orderu Wybrzeża Kości Słoniowej
- Doktorat honoris causa Uniwersytetu Karoliny Północnej
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Wielka Encyklopedia A-Z • Suplement, 2005
- p
- d
- e
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|
- p
- d
- e
Burbonowie | |
---|---|
Monarchia lipcowa | |
II Republika |
|
II Cesarstwo /Rząd Tymczasowy |
|
III Republika |
|
Francja Vichy/ Rząd Tymczasowy | |
IV Republika |
|
V Republika |
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
XVIII wiek |
|
---|---|
XIX wiek |
|
XX wiek |
|
XXI wiek |
|
- p
- d
- e
1790-1944 |
|
---|---|
od 1944 |
|
- p
- d
- e
Ministrowie wojny (1791-1940) |
|
---|---|
Ministrowie wojny Francji Vichy (1940-1944) |
|
Komisarze wojenni Wolnej Francji (1941-1944) |
|
Minister obrony (od 1944) |
|
- PWN: 3958158
- Britannica: biography/Rene-Pleven
- Universalis: rene-pleven
- БРЭ: 3144812
- NE.se: rene-pleven
- SNL: René_Pleven
- DSDE: René_Pleven