Rehabilitacja osób z uszkodzonym słuchem

Wikipedia:Weryfikowalność
 Ten artykuł od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rehabilitacja osób z uszkodzonym słuchem – program kompleksowych działań diagnostycznych, wychowawczych i terapeutycznych, dający dziecku niesłyszącemu optymalne warunki rozwoju i osiagania efektów na miarę indywidualnych możliwości.

Rehabilitacja zawiera się w realizacji następujących zadań:

  • wczesna diagnoza (pedagogiczna, psychologiczna, logopedyczna),
  • wczesna interwencja (zarówno skierowana do dziecka, jak i jego rodziny),
  • wychowanie słuchowe dziecka,
  • terapia słuchu i mowy dziecka,
  • wspieranie rozwoju dziecka,
  • edukacja rodziców,
  • pomoc psychologiczna (niezbędna terapia rodziny),
  • kształcenie dziecka w zakresie odczytywania mowy z ust,
  • kształcenie w zakresie języka migowego, fonogestów,
  • kwalifikowanie do wszczepienia implantu ślimakowego,
  • współpraca z placówkami edukacyjnymi.

Formy pracy z dzieckiem i jego rodziną podczas rehabilitacji:

  • diagnostyka psychologiczna,
  • terapia psychologiczna dziecka,
  • terapia psychologiczna rodziny,
  • diagnostyka pedagogiczna,
  • terapia pedagogiczna,
  • reedukacja,
  • diagnostyka logopedyczna,
  • surdologopedyczna terapia słuchu i mowy,
  • terapia słuchu,
  • zajęcia ruchowe,
  • logorytmika,
  • fizjoterapia,
  • nauka języka migowego, fonogestów.

Kadra specjalistyczna zajmująca się rehabilitacją osób z wadą słuchu:

  • specjalista wczesnej interwencji,
  • psycholog kliniczny,
  • psycholog (terapeuta),
  • surdopedagog,
  • fizjoterapeuta,
  • specjalista terapii ruchowej,
  • specjalista logorytmiki,
  • pracownik socjalny,
  • logopeda (surdologopeda).

Specjaliści regularnie współpracują z lekarzami następujących specjalności:

  • lekarz audiolog,
  • lekarz foniatra,
  • lekarz neurolog,
  • lekarz psychiatra,
  • lekarz okulista,
  • lekarz pediatra.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.