Rada Wychowania Fizycznego i Kultury Cielesnej

Rada Wychowania Fizycznego i Kultury Cielesnej – utworzona rozporządzeniem Ministerstwa Zdrowia Publicznego z 1919 r.[1] jako jego organ opiniodawczy, doradczy i rzeczoznawczy.

Charakterystyka

Na czele stał minister zdrowia Witold Chodźko, zastępcą był Władysław Leon Osmolski. W skład wchodzili przedstawiciele Ministerstw: Spraw Wojskowych, Wyznań i Oświecenia Publicznego oraz Robót Publicznych, a także przedstawiciele wyższych uczelni i stowarzyszeń sportowych, w tym TZR, sekcji nauczycieli wychowania fizycznego Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych, „Sokoła” oraz Polskiego Komitetu Igrzysk Olimpijskich. W 1922 Rada zawiesiła działalność z powodu trudności finansowych[2].

Pierwsze posiedzenie miało miejsce 6 stycznia 1920[3], drugie 6 czerwca 1920[4], trzecie 12 sierpnia 1921[5], czwarte i ostatnie 25 lutego 1922[6].

W 1925 powstała Naczelna Rada Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego.

Przypisy

  1. ↑ Rozporządzenie Ministra Zdrowia Publicznego z 29 grudnia 1919 r. w przedmiocie powołania Rady do Spraw Wychowania Fizycznego i Kultury Cielesnej (Monitor Polski nr 14 z 19 stycznia 1920) wydane na podstawie ustawy z 19 lipca 1919 r. (Dz.U. z 1919 r. nr 63, poz. 371).
  2. ↑ Działalność wychowawcza i oświatowo-kulturalna polskich stowarzyszeń sportowych w Łodzi w okresie Drugiej Rzeczypospolitej s. 62 – 63.
  3. ↑ „Wychowanie Fizyczne” : czasopismo poświęcone higienie szkolnej i wychowawczej oraz kształceniu cielesnemu w domu, szkole, koszarach i stowarzyszeniach: organ Komisji Lekarskiej Tow. Przyjaciół Nauk, Rady Wychowania Fizycznego i Kultury Cielesnej, Polskiego Związku Sokolego, Kół Lekarzy Szkolnych, Związku Harcerstwa Polskiego i innych zrzeszeń Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych, TG „Sokół” oraz PKIO, 1920, R. 1, nr 1 – 2, s. 29 – 30.
  4. ↑ „Wychowanie Fizyczne” 1920, R. 1, nr 7 – 9 s. 185.
  5. ↑ „Wychowanie Fizyczne” 1921, R. 2, nr 5 – 8 s. 78.
  6. ↑ „Wychowanie Fizyczne” 1921, R. 2, nr 9 – 12 s. 135.