Równina Wałecka
Prowincja | Nizina Środkowoeuropejska |
---|---|
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion | Równina Wałecka |
Powierzchnia • ogółem |
|
Zajmowane jednostki administracyjne |
Równina Wałecka (314.65) – mezoregion fizycznogeograficzny w północno-zachodniej Polsce, stanowiący środkową część Pojezierza Południowopomorskiego. Region graniczy od północy z Pojezierzem Szczecineckim i Pojezierzem Drawskim, od zachodu i południa z Pojezierzem Wałeckim a od wschodu z Doliną Gwdy. Równina Wałecka leży na pograniczu województw zachodniopomorskiego i wielkopolskiego.
Mezoregion jest sandrową równiną, położoną po obu stronach rzeki Piławy (górne dorzecze Gwdy). Na Równinie Wałeckiej występuje wiele jezior wytopiskowych, z których największym jest Zdbiczno (273 ha, 29 m głębokości).
Równina jest regionem obficie zalesionym, o niskim stopniu zaludnienia. Nazwa regionu pochodzi od miasta Wałcz, który jednak leży w obrębie Pojezierza Wałeckiego. Region charakteryzuje brak miast i większych wsi. Administracyjnie rozpościera się on na terenie gmin: Jastrowie, Wałcz, Czaplinek, Wierzchowo, Borne Sulinowo, Mirosławiec i Złocieniec.
Wzniesienia:
- Sarnki (180,8 m n.p.m.)
Bibliografia
- JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002, ISBN 83-01-13897-1, OCLC 830377558 .
- Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, ElżbietaE. Bajkiewicz-Grabowska (red.), IwonaI. Swenson (red.), ZofiaZ. Aleksandrowicz, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12677-9, OCLC 830195866 .
- p
- d
- e