Punkt w nieskończoności w geometrii hiperbolicznej

Klasa równoważności zbioru promieni[1] względem ich równoległości.

Równoległość promieni jest relacją równoważności w zbiorze wszystkich promieni geometrii hiperbolicznej. Klasa równoważności tej relacji zawiera wszystkie promienie równoległe do pewnego ustalonego i możemy ją przyjąć za punkt w nieskończoności.

Model Poincarégo

W modelu Poincarégo geometrii hiperbolicznej H {\displaystyle {\mathcal {H}}} promienie równoległe, to:

  1. łuki półokręgów o końcach położonych na absolucie, których jeden z końców jest ustalonym punktem absolutu
  2. łuk półokręgu o końcach położonych na absolucie, którego jeden z końców leży na absolucie oraz odcinek prostopadły do absolutu, którego jeden z końców leży na absolucie
  3. dwa promienie zawarte w prostych (hiperbolicznych) będących w półpłaszczyźnie euklidesowej promieniami prostopadłymi do absolutu o wierzchołku na tym absolucie

Punktami w nieskończoności są więc w tym modelu punkty absolutu oraz punkt odpowiadający promieniom z punktu 3[2].

  • Zbiór promieni równoległych do danego wyznacza dokładnie jeden punkt w nieskończoności (na rysunku tym punktem jest punkt absolutu modelu Poincaré).
    Zbiór promieni równoległych do danego wyznacza dokładnie jeden punkt w nieskończoności (na rysunku tym punktem jest punkt absolutu modelu Poincaré).
  • Pęk prostych równoległych w modelu Poincarégo. Zbiór prostych, które mają jeden punkt wspólny w nieskończoności leżący na absolucie.
    Pęk prostych równoległych w modelu Poincarégo. Zbiór prostych, które mają jeden punkt wspólny w nieskończoności leżący na absolucie.
  • W modelu Poincarégo proste hiperboliczne (zielone) odpowiadające euklidesowym półprostym otwartym prostopadłym do absolutu są równoległe. Wyznaczają one punkt w nieskończoności '"`UNIQ--postMath-00000002-QINU`"' nie należący do absolutu. Jest on klasą równoważności półprostych hiperbolicznych zawartych w tych prostych.
    W modelu Poincarégo proste hiperboliczne (zielone) odpowiadające euklidesowym półprostym otwartym prostopadłym do absolutu są równoległe. Wyznaczają one punkt w nieskończoności M {\displaystyle M_{\infty }} nie należący do absolutu. Jest on klasą równoważności półprostych hiperbolicznych zawartych w tych prostych.

Zobacz też

Przypisy

  1. W całym haśle mowa jest o promieniu otwartym, tzn. bez wierzchołka
  2. Постников M. M.: Линейная алгебра. Москва: Наука, 1986, s. 190-193. (ros.).

Bibliografia

Постников M. M.: Линейная алгебра. Москва: Наука, 1986. (ros.).