Przewiercień jaskrowaty

Przewiercień jaskrowaty

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	selerowce
Rodzina	selerowate
Rodzaj	przewiercień
Gatunek	przewiercień jaskrowaty
Nazwa systematyczna
Bupleurum ranunculoides L. Sp. Pl.: 237 (1753)[3]
Synonimy
Bupleurum ranunculoides var. genuinum Godr. Bupleurum ranunculoides subvar. humile (Gaudin) Briq. Bupleurum ranunculoides var. humile Gaudin Selinum ranunculoides (L.) E.H.L.Krause[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Przewiercień jaskrowaty (Bupleurum ranunculoides L.) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Występuje na obszarach górskich zachodniej i środkowej Europy, od Hiszpanii i Francji na zachodzie po Polskę, Rumunię i Bułgarię na wschodzie^[3]. W Polsce rośnie tylko w Tatrach^[4] – często w Tatrach Zachodnich i rzadko w Wysokich^[5].

Pokrój

Z wielogłowego, okrytego resztami zeschłych liści kłącza wyrasta sino- lub żywozielony pęd. Łodyga osiąga od kilku cm do 60, rzadziej do 100 cm wysokości i zwykle rozgałęzia się^[5].

Liście

Liście odziomkowe w rozecie i dolne liście łodygowe są osadzone na ogonkach lub tylko zwężone u nasady; ich blaszka jest równowąska, lancetowata, o równoległych wiązkach przewodzących. Górne liście łodygowe u nasady są rozszerzone obejmując sercowato łodygę i są krótsze od niższych liści^[5].

Kwiaty

Zebrane w 3–15 baldaszków, te z kolei zebrane w baldach złożony. Pokrywy w liczbie 1–5 są podobne do górnych liści. Pokrywki w liczbie 5–9 są żółtawe do żółtawozielonych, jajowate, ostro zakończone, dłuższe od wspieranych baldaszków. Płatki korony są żółtawe, nierzadko czerwonawo nabiegłe, do 1,5 mm długie, półkoliste lub odwrotnie trójkątne, zakończone łatką^[5].

Owoce

Elipsoidalne rozłupnie o długości do 3 mm i szerokości do 1,5 mm, o podobnej długości do szypułek. Na powierzchni są wyraźnie żebrowane^[5].

Bylina kwitnąca w lipcu i sierpniu. Rośnie na górskich zboczach i piargach wśród skał wapiennych^[5].

Poza podgatunkiem nominatywnym (subsp. ranunculoides) wyróżnia się B. ranunculoides subsp. telonense (Gren. ex Timb.-Lagr.) Bonnier; występujący we Francji i Włoszech. Opisywane dawniej odmiany (np. var. genuinum) nie są uznawane za istotne taksonomicznie i traktowane są jako synonimy nazwy gatunkowej^[3].