Powstanie skidelskie
II wojna światowa, kampania wrześniowa | |||
Czas | 18–20 września 1939 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | Skidel | ||
Terytorium | II Rzeczpospolita | ||
Przyczyna | prowokacja komunistyczna | ||
Wynik | stłumienie powstania, | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
53°35′10″N 24°15′07″E/53,586111 24,251944 |
Powstanie skidelskie – antypolskie powstanie ludności miejscowej, głównie Żydów i Białorusinów, wzniecone w Skidlu w województwie białostockim przez komunistów z rozwiązanej w 1938 roku Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi. Rozpoczęło się 18 września 1939 roku, dzień po agresji ZSRR na Polskę. Powstańcy opanowali miasteczko i ustanowili władzę radziecką. Źródła polskie wspominają o zamordowaniu kilkunastu żołnierzy i cywilów. 19 września z Grodna do Skidla przybyła ekspedycja karna złożona ze 100 żołnierzy Wojska Polskiego i policjantów, którzy opanowali miasteczko przy wsparciu miejscowych Polaków. Nastąpiły aresztowania i rozstrzeliwania powstańców oraz ich sympatyków – według źródeł radzieckich po zdobyciu Skidla zabito 18–31 osób i spalono 19 domów. Po uspokojeniu sytuacji ekspedycja karna wycofała się do Grodna. 20 września do Skidla wkroczyła Armia Czerwona.
Bibliografia
- Marek Wierzbicki. Powstanie skidelskie 1939 r.. „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. 7.
- p
- d
- e
- Naczelne Dowództwo WP
- Mobilizacja w 1939
- Plan operacyjny „Zachód”
- OdeB Wojska Polskiego 1 IX 1939