Piotr Worobjow

Piotr Worobjow

Piotr Worobjow (1997)
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1949 Moskwa
Obywatelstwo	rosyjska
Wzrost	178 cm
Pozycja	napastnik (center)
Uchwyt	lewy
Odznaczenia

Piotr Iljicz Worobjow, ros. Пётр Ильич Воробьёв (ur. 28 stycznia 1949 w Moskwie) – radziecki i rosyjski hokeista, trener hokejowy.

Jego synowie Ilja (ur. 1975) i Aleksiej (ur. 1987)^[1] także zostali hokeistami oraz trenerami.

• Dynamo Kijów (1967-1968)
• Dinamo Ryga (1968-1979)
• Latvijas Berzs (1979-1980)

W epoce ZSRR przez lata grał w Łotewskiej SRR.

• Latvijas Berzs (1981-1982), główny trener
• Dinamo Ryga (1982-1989), asystent trenera
• Dinamo Moskwa (1990-1993), asystent trenera
• Reprezentacja WNP do lat 20 (1991/1992), główny trener
• Reprezentacja Rosji (1992/1993, 1998), asystent w sztabie
• Frankfurter ESC (1993-1994), główny trener
• Frankfurt Lions (1994-1996), główny trener
• Reprezentacja Rosja do lat 20 (1996-1998, 1999-2001), główny trener
• Torpedo Jarosław (1996-2001), główny trener
• Łokomotiw Jarosław (2000-2001), główny trener
• Łada Togliatti (2001-2006), główny trener
• Reprezentacja Łotwy (2006), główny trener
• Chimik Mytiszczi (2006-2007), główny trener
• Torpedo Niżny Nowogród (2007-2008), główny trener
• Łada Togliatti (2008-2010), główny trener
• Łokomotiw Jarosław (2010), główny trener
• Łoko Jarosław (2010-2011), główny trener
• Łokomotiw Jarosław (2011-2012, 2013-2014), główny trener
• SKA-1946 Sankt Petersburg (2015-2016), główny trener
• SKA-Niewa (2016-2017), główny trener
• SKA Sankt Petersburg (2017-2020), nadzorca hokeja młodzieżowego

W Rydze pracował też w pierwszej dekadzie swojej kariery szkoleniowej. W trakcie sezonu 1989/1990 przeszedł do Dinama Moskwa. W 1993 wyjechał do Niemiec zostając trenerem klubu z Frankfurtu w 2. Bundeslidze, a od 1994 przez dwa lata w rozgrywkach DEL (zawodnikiem był tam wtedy jego syn Ilja). Po powrocie do Rosji od 1996 przez pięć sezonów prowadził drużynę z Jarosława (Torped, potem przemianowano na Łokomotiw). Równolegle pracował w narodowym w związku. Najpierw był głównym trenerem WNP w turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 1992, następnie był asystentem w sztabie seniorskiej reprezentacji Rosji w turnieju mistrzostw świata edycji 1993, potem głównym trenerem kadry Rosji do lat 20 w turniejach MŚ edycji 1997, 1998, 2000, 2001. Był też sztabie szkoleniowym Rosji na turnieju zimowych igrzysk olimpijskich w 1998.

Po odejściu z Jarosława od 2001 pracował w Ładzie Togliatti, w Mytiszczi (grał tam jego syn Ilja) i w innych drużynach w superlidze rosyjskiej. W tym okresie prowadził reprezentację Łotwy na turnieju MŚ edycji 2006. W 2008 wrócił do Łady w utworzonych wtedy rozgrywkach KHL. W lutym 2010 ponownie został zatrudniony w Łokomotiwie^[2]. Od grudnia 2010 pracował jako szkoleniowiec w juniorskiej drużynie Łoko Jarosław w rozgrywkach MHL (jego asystentem był tam jego syn Ilja)^[3]. Dzień po katastrofie lotniczej z 7 września 2011 (zginęła wtedy cała drużyna Łokomotiwu), w grudniu tego roku został szkoleniowcem nowo utworzonej drużyny klubu i przeniesionej tymczasowo do rozgrywek WHL (do sztabu wszedł jego syn Ilja)^[4]. Na początku sezonu KHL (2013/2014) we wrześniu 2013 został ponownie mianowany trenerem Łokomotiwu^[5], a ustąpił ze stanowiska na początku lutego 2014 z uwagi na stan zdrowia^[6][7]. W listopadzie 2015 został trenerem juniorskiej drużyny w MHL^[8]. Pod koniec kwietnia 2016 został ogłoszony szkoleniowcem zespołu SKA-Niewa w WHL^[9]. Od 2017 przez trzy sezony był nadzorcaą hokeja młodzieżowego w SKA Sankt Petersburg z KHL.

Zawodnicze klubowe

• Złoty medal wyższej ligi: 1973 z Dinamem Ryga

Szkoleniowe klubowe

• Puchar Tatrzański: 1983 z Dinamem Ryga
• Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1988 z Dinamem Ryga
• Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1990, 1991, 1992 z Dinamem Moskwa
• Złoty medal mistrzostw Rosji: 1993 z Dinamem Moskwa, 1997 z Łokomotiwem Jarosław
• Puchar MHL: 1993 z Dinamem Moskwa
• Brązowy medal mistrzostw Rosji: 1998, 1999 z Torpedo Jarosław, 2003, 2004 z Ładą Togliatti
• Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2005 z Ładą Togliatti
• Puchar Kontynentalny: 2006 z Ładą Togliatti

Szkoleniowe reprezentacyjne

• Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1992 z WNP
• Brązowy medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1997 z Rosją
• Złoty medal mistrzostw świata: 1993 z Rosją
• Srebrny medal zimowych igrzysk olimpijskich: 1998 z Rosją
• Srebrny medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1998, 2000 z Rosją

Odznaczenia

• Order Przyjaźni (1996)
• Medal „za Pracę Na Rzecz Ziemi Jarosławskiej” II stopnia (2015)

Wyróżnienia

• Mistrz Sportu ZSRR
• Zasłużony Trener Łotewskiej SRR
• Zasłużony Trener Rosji
• KHL (2013/2014): Nagroda „Wiara w Młodzież” im. „Anatolija Tarasowa” (dla trenerów dających szansę gry obiecującym zawodnikom młodego pokolenia)

• Piotr Worobjow w bazie Eliteprospects.com (ang.)