Piotr Wiktor Lorkowski

Piotr-Wiktor Lorkowski (ur. 14 września 1968 w Nowem) – krytyk literacki, poeta, tłumacz, recenzent, w latach 1994–2002 redaktor dwumiesięcznika artystycznego Topos. Tłumaczył między innymi utwory Johanna Wolfganga von Goethego i Rainera Marii Rilkego.

W 1988 brał udział w strajku studenckim na Uniwersytecie Gdańskim^[1]. W 1996 został stypendystą Fundacji Boscha, a w 1999 i 2000 stypendystą DAAD. Mieszka w Sopocie, redaguje literacki serwis internetowy poetica. Wiersze, recenzje i eseje publikował w czasopismach krajowych (m.in. Zeszyty Literackie, Nowy Nurt, Studium, Pracownia, Twórczość, Odra) i zagranicznych (Ko, Vrabac, Haiku Novine).

W 2003 obronił na Uniwersytecie Gdańskim pracę doktorską, uzyskując tytuł doktora w dziedzinie nauk humanistycznych^[2]. Promotorem pracy był dr hab. Marek Jaroszewski^[3].

Twórca i redaktor podcastu poetyckiego Nadmorze^[4].

• Wiersze Reinera Kunzego
• Ślady stóp wiatru: haiku z Niemiec, Austrii i Szwajcarii, Kraków 1996 (antologia)
• Johann Wolfgang Goethe, Epigramy weneckie = Venezianische Epigramme, Kraków 1999
• Rainer Maria Rilke, Pieśń o miłości i śmierci chorążego Krzysztofa Rilkego, Kraków 2001
• Georg Christoph Lichtenberg, Gryzmolnik, czyli 101 refleksji wybranych, Kraków 2003 (zbiór aforyzmów)