Phoberomys
Phoberomys pattersoni | |
(Mones, 1980) | |
Okres istnienia: 8 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 8/8 ↓ 8/8 | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Nadgromada | żuchwowce |
Gromada | ssaki |
Infragromada | |
Rząd | gryzonie |
Rodzina | pakaranowate |
Rodzaj | Phoberomys |
Gatunek | P. pattersoni |
Phoberomys – rodzaj wymarłego ssaka z rodziny pakaranowatych.
Żył on 8 milionów lat temu, zamieszkując deltę Orinoko. Żywił się pokarmem roślinnym, posiadając przedtrzonowce i trzonowce o wysokich koronach, co czyni go podobnym do dzisiejszych gryzoni. W 2000 w wenezuelskim Urumaco odkryto jego prawie kompletny szkielet. Epitet gatunkowy honoruje paleontologa o nazwisku Brian Patterson[1]. Dzięki skamieniałościom badacze byli w stanie odtworzyć nie tylko wielkość, ale i prawdopodobny tryb życia zwierzęcia. Jego głowa i tułów mierzyły 3 m długości, ogon zaś 1,5 m. Masę ciała szacuje się na 700 kg. Przez długi czas czyniło go to największym gryzoniem poznanym na tyle dobrze, że jego masę i długość można było wiarygodnie przybliżyć. Zaszczytnego miana pozbawiła go odkryta w 2008 Josephoartigasia monesi.
Bibliografia
- McNeill Alexander, R. (2003): A Rodent as Big as a Buffalo. Science wol. 301, s.1678-9. abstrakt
- Sanchez-Villagra, M.R. et al. (2003): The Anatomy of the World's Largest Extinct Rodent. Science wol. 301, s.1708-10.
Przypisy
- ↑ Jonathan Amos: Giant rodent astonishes science. 18 września 2003. [dostęp 2008-03-18].
- EoL: 10555285
- GBIF: 4827795
- identyfikator taksonu Fossilworks: 205591